۱۰۶٬۳۳۳
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)') |
||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
برای درک و شناخت نقاشی قهوه‌خانه‌ای باید از بررسی آن به شیوۀ هنر مغرب‌زمین دوری کرد؛ زیرا نقاشان قهوه‌خانه‌ای در نقاشی خود سبک، اصول و ضوابط خاص خود را دارا هستند و با مقوله‌هایی چون پرسپکتیو، طراحی و تصویرسازی واقع‌گرا به شیوۀ غربی بیگانه‌اند. خیالی‌سازها اسلوب‌ها را بر اساس سلیقه و روش خاص خود به کار می‌گرفتند و هدف‌شان صراحت و سادگی بیان و اثرگذاری هرچه بیشتر در مخاطب بود. پس از حسین قوللرآقاسی و محمد مدبر، عباس بلوکی‌فر، فتح‌الله قوللرآقاسی، حسن اسماعیل‌زاده، محمد حمیدی، ناصر عباسی و فرزندش منصور عباسی و ... راه آن دو را ادامه دادند. | برای درک و شناخت نقاشی قهوه‌خانه‌ای باید از بررسی آن به شیوۀ هنر مغرب‌زمین دوری کرد؛ زیرا نقاشان قهوه‌خانه‌ای در نقاشی خود سبک، اصول و ضوابط خاص خود را دارا هستند و با مقوله‌هایی چون پرسپکتیو، طراحی و تصویرسازی واقع‌گرا به شیوۀ غربی بیگانه‌اند. خیالی‌سازها اسلوب‌ها را بر اساس سلیقه و روش خاص خود به کار می‌گرفتند و هدف‌شان صراحت و سادگی بیان و اثرگذاری هرچه بیشتر در مخاطب بود. پس از حسین قوللرآقاسی و محمد مدبر، عباس بلوکی‌فر، فتح‌الله قوللرآقاسی، حسن اسماعیل‌زاده، محمد حمیدی، ناصر عباسی و فرزندش منصور عباسی و ... راه آن دو را ادامه دادند. | ||
[[منصور عباسی]]، شاعر و نقاش سبک قهوه‌خانه‌ای، زاده ۲ فروردین ۱۳۳۴ در محله دزاشیب تهران است. پدر وی گداعلی عباسی نیز استاد نقاشی سبک قهوه‌خانه‌ای بود. او از همان کودکی با هنر پدر همراه شد. شور و احساسات جوانی که از دوران دبیرستان با وی همراه بود، او را به سرودن شعر واداشت و از محضر استادانی چون ابراهیم ناعم، حاج مرتضی طایی شمیرانی و … بهره برد. اما تحول عظیم منصور عباسی در حدود سال ۱۳۶۰ یا ۱۳۶۱ از زمانی آغاز شد که عارفی صادق به نام رضا عربی پا در زندگی‌اش گذاشت. وی در این دوره بسیاری از اشعار نقاشی‌های مذهبی‌اش را خود می‌سرود و در میان تابلوها می‌نگاشت. مجموعه اشعار چاپ‌شده وی عبارت‌اند از: آهنگ عشق (۱۳۹۱)، مصحف عشق (۱۳۹۵)، تفسیر عشق (۱۳۹۶)، علی (ع) مظهر حق (۱۳۹۷). از منصور عباسی و کارهایش در برنامه شب نقاشان قهوه‌خانه‌ای تقدیر شد. این کتاب نخستین اثر از مجموعه کتاب‌های «تاریخ شفاهی فرهنگ و هنر عامه» است که به زندگی و آثار منصور عباسی اختصاص یافته است. | [[منصور عباسی]]، شاعر و نقاش سبک قهوه‌خانه‌ای، زاده ۲ فروردین ۱۳۳۴ در محله دزاشیب تهران است. پدر وی گداعلی عباسی نیز استاد نقاشی سبک قهوه‌خانه‌ای بود. او از همان کودکی با هنر پدر همراه شد. شور و احساسات جوانی که از دوران دبیرستان با وی همراه بود، او را به سرودن شعر واداشت و از محضر استادانی چون ابراهیم ناعم، حاج مرتضی طایی شمیرانی و … بهره برد. اما تحول عظیم منصور عباسی در حدود سال ۱۳۶۰ یا ۱۳۶۱ از زمانی آغاز شد که عارفی صادق به نام رضا عربی پا در زندگی‌اش گذاشت. وی در این دوره بسیاری از اشعار نقاشی‌های مذهبی‌اش را خود می‌سرود و در میان تابلوها می‌نگاشت. مجموعه اشعار چاپ‌شده وی عبارت‌اند از: آهنگ عشق (۱۳۹۱)، مصحف عشق (۱۳۹۵)، تفسیر عشق (۱۳۹۶)، علی(ع) مظهر حق (۱۳۹۷). از منصور عباسی و کارهایش در برنامه شب نقاشان قهوه‌خانه‌ای تقدیر شد. این کتاب نخستین اثر از مجموعه کتاب‌های «تاریخ شفاهی فرهنگ و هنر عامه» است که به زندگی و آثار منصور عباسی اختصاص یافته است. | ||
[[منصور عباسی]] فرزند ناصرخان عباسی (گداعلی) از کودکی در کنار پدر، پرده‌های رزمی، بزمی و عاشورایی می‌کشید و رمزوراز نقاشی خیالی‌ساز یا قهوه‌خانه‌ای را از بر می‌کرد. ذوقی که در استاد منصور عباسی بود، باعث شد هرچه در توان داشت، در راه عشق و علاقه‌اش به کار برد و به قول خودش چه رؤیاهایی پس از کشیدن پرده‌های عاشورا در خواب دید و چه گره‌های ناگشودنی که در زندگی‌اش باز شد ... شاید اغراق نباشد که گفت ایشان از معدود بازماندگان نقاشی قهوه‌خانه‌ای به سبک و شیوۀ گذشته‌اند و همچنان از روغن‌های گیاهی و دست‌ساز استفاده می‌کنند.<ref> [https://literaturelib.com/books/7151 ر.ک: کتابخانه تخصصی ادبیات] </ref> | [[منصور عباسی]] فرزند ناصرخان عباسی (گداعلی) از کودکی در کنار پدر، پرده‌های رزمی، بزمی و عاشورایی می‌کشید و رمزوراز نقاشی خیالی‌ساز یا قهوه‌خانه‌ای را از بر می‌کرد. ذوقی که در استاد منصور عباسی بود، باعث شد هرچه در توان داشت، در راه عشق و علاقه‌اش به کار برد و به قول خودش چه رؤیاهایی پس از کشیدن پرده‌های عاشورا در خواب دید و چه گره‌های ناگشودنی که در زندگی‌اش باز شد ... شاید اغراق نباشد که گفت ایشان از معدود بازماندگان نقاشی قهوه‌خانه‌ای به سبک و شیوۀ گذشته‌اند و همچنان از روغن‌های گیاهی و دست‌ساز استفاده می‌کنند.<ref> [https://literaturelib.com/books/7151 ر.ک: کتابخانه تخصصی ادبیات] </ref> | ||