بونی، احمد بن علی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'ابن عربى' به 'ابن عربى') |
جز (جایگزینی متن - 'عبد الله' به 'عبدالله') |
||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
«بونى، ابوالعباس احمد بن على بن يوسف قُرَشى»، (د پس از 627ق / 1230م)، ملقب به محيى الدين، تقى الدين و شرف الدين، از مردم بندر بونه و از نامورترين مؤلفان مسلمان در علوم غريبه، است. | «بونى، ابوالعباس احمد بن على بن يوسف قُرَشى»، (د پس از 627ق / 1230م)، ملقب به محيى الدين، تقى الدين و شرف الدين، از مردم بندر بونه و از نامورترين مؤلفان مسلمان در علوم غريبه، است. | ||
از منابع متقدم، آگاهى چندانى در باره زندگى و تحصيلات او به دست نمى‌آيد. بونى خود در پايان «شمس المعارف»، از استادان خويش از جمله ابو | از منابع متقدم، آگاهى چندانى در باره زندگى و تحصيلات او به دست نمى‌آيد. بونى خود در پايان «شمس المعارف»، از استادان خويش از جمله ابو عبدالله قرشى (599ق / 1203م) و ابوالحسن حرالى (د 637 يا 638ق) نام برده است. بونى از كبار مشايخ زمان خود بود و با دانشمندان مغرب و مصر مصاحبت داشت و دانشمند مشهور، ابن سبعين از شاگردان او بود. | ||
وى سرانجام در قاهره درگذشت و درگورستان قرافه به خاك سپرده شد. | وى سرانجام در قاهره درگذشت و درگورستان قرافه به خاك سپرده شد. | ||
نسخهٔ ۱۱ دسامبر ۲۰۱۶، ساعت ۱۳:۳۶
| نام | بونی، احمد بن علی |
|---|---|
| نام های دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 622 هـ.ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مولف | AUTHORCODE3329AUTHORCODE |
«بونى، ابوالعباس احمد بن على بن يوسف قُرَشى»، (د پس از 627ق / 1230م)، ملقب به محيى الدين، تقى الدين و شرف الدين، از مردم بندر بونه و از نامورترين مؤلفان مسلمان در علوم غريبه، است.
از منابع متقدم، آگاهى چندانى در باره زندگى و تحصيلات او به دست نمى‌آيد. بونى خود در پايان «شمس المعارف»، از استادان خويش از جمله ابو عبدالله قرشى (599ق / 1203م) و ابوالحسن حرالى (د 637 يا 638ق) نام برده است. بونى از كبار مشايخ زمان خود بود و با دانشمندان مغرب و مصر مصاحبت داشت و دانشمند مشهور، ابن سبعين از شاگردان او بود.
وى سرانجام در قاهره درگذشت و درگورستان قرافه به خاك سپرده شد.
آثار
در منابع، بيش از 40 اثر در علم حروف، جفر، اعداد، اسماء الهى و جز آن به بونى منسوب شده است.
برخى از اين آثار، به‌ويژه «شمس المعارف» و «اللمعة النورانية»، به‌زودى شهرتى همسنگ آثار مجريطى، غزالى و ابن عربى يافتند.
البته برخى از اين آثار، تلخيص يا برگرفته از برخى ديگر (به‌ويژه شمس المعارف) است و نيز گاه دست‌نوشته‌هاى يك اثر، نام‌هاى گوناگون دارند.
بونى در آثار خود به موضوعاتى چون فضايل حروف الفبا، بسمله، اسماء الهى، برخى آيات و سور قرآن و ادعيه و نيز حرز، طلسمات، جداول وفقى و جادويى كه به نظر وى موجب تصرف در طبيعت و كائنات است، توجهى ويژه دارد. وى بر آن است كه شيوه آگاهى از راز تناسب ميان حروف، اعداد و جز آنها، ذوقى، شهودى و نيازمند توفيق الهى است و علوم و قياسات عقلى را بدان راهى نيست. ابن خلدون، بونى را از اصحاب طلسمات و شيوه او را شرعاً ممنوع و غير قابل اعتماد دانسته است.
بونى همچون بيشتر معتقدان به علوم غريبه براى درمان بيمارى‌هايى چون قولنج، وبا، ذات‌الجنب، چشم‌درد، صرع و نيز آسان‌زايى، شيوه‌هاى غريب ياد كرده است.
در آثار بونى، عناصر و اسامى سريانى و عبرى و نيز نشانه‌هايى از جادوى دوره يونانى‌مآبى و خرافات رايج در شرق و شمال افريقا به چشم مى‌خورد؛ بااين‌حال، منابع بونى احتمالاً بيشتر ريشه در فرهنگ مردم دارد. تأثير عناصر ايرانى نيز بر آثار بونى از آنجا پيداست كه وى - به زعم شيبى براى نخستين بار - الفبا را با در شمار آوردن 4 حرف «پ، چ، ژ، گ»، 32 حرف دانسته است كه در آغاز آفرينش به آدم آموخته‌اند.
برخى از آثار بونى از اين قرار است:
1. شمس المعارف و لطائف العوارف؛
2. اللمعة النورانية فى الاوراد الربانية؛
3. الاصول و الضوابط المحكمة كه مقدمه‌اى بر علوم خفيه است به همراه 3 اثر ديگر بونى به نام‌هاى «شرح الجلجلوتية الكبرى»، «بغية المشتاق فى معرفة وضع الاوفاق» و «شرح البرهتية» (معروف به شرح العهد القديم)، در يك مجلد به نام «منبع اصول الحكمة» چاپ شده است.
منابع مقاله
دايرةالمعارف بزرگ اسلامى، ج 13، ص 40 - 42، محمدحسين احمدى.
وابسته‌ها
شمس المعارف الکبری / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
شمس المعارف الصغری المعروف بشمس المعارف و لطائف العوارف الصغری / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
شمس المعارف الکبری و لطایف العوارف / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده