مخلص کاشانی، محمد: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
| کد مؤلف = AUTHORCODE18543AUTHORCODE | | کد مؤلف = AUTHORCODE18543AUTHORCODE | ||
}} | }} | ||
'''میرزا محمد مخلص کاشانی'''، از شعرای اواخر قرن یازدهم و نیمه اول قرن دوازدهم هجری است. | '''میرزا محمد مخلص کاشانی''' (متوفای 1150ق)، متخلص به مخلص، از شعرای اواخر قرن یازدهم و نیمه اول قرن دوازدهم هجری است. پیرو سبک هندی است. | ||
==سرگذشت مخلص== | ==سرگذشت مخلص== | ||
مخلص نخست در کاشان می‌زیست و در روزگار جوانی در این شهر به کسب دانش پرداخت و به فنون شاعری آگاهی یافت و ظاهرا در سنین بالای عمر بود که شهرتش موجب شد تا مورد توجه رجال پایتخت، اصفهان، واقع شود و او را به اصفهان فراخوانند. مخلص از کاشان رهسپار اصفهان شد و تا پایان عمر در آنجا بود و به سال 1150ق، در آن دیار وفات یافت. از زندگی خصوصی او اطلاع چندانی در دست نیست و در اشعار خود نیز سخنی از زندگی شخصی و دوستان و یاران خود به میان نیاورده است؛ تنها اشاره‌ای به مسافرت خود به تبریز و عتبات و زیارت خانه خدا و دیگر وقایع جزیی دارد<ref>ر.ک: عاطفی، حسن، ص21</ref>. | مخلص نخست در کاشان می‌زیست و در روزگار جوانی در این شهر به کسب دانش پرداخت و به فنون شاعری آگاهی یافت و ظاهرا در سنین بالای عمر بود که شهرتش موجب شد تا مورد توجه رجال پایتخت، اصفهان، واقع شود و او را به اصفهان فراخوانند. مخلص از کاشان رهسپار اصفهان شد و تا پایان عمر در آنجا بود و به سال 1150ق، در آن دیار وفات یافت. از زندگی خصوصی او اطلاع چندانی در دست نیست و در اشعار خود نیز سخنی از زندگی شخصی و دوستان و یاران خود به میان نیاورده است؛ تنها اشاره‌ای به مسافرت خود به تبریز و عتبات و زیارت خانه خدا و دیگر وقایع جزیی دارد<ref>ر.ک: عاطفی، حسن، ص21</ref>. | ||
در سرگذشت وی در تاریخ ادبیات ایران ذبیح‌الله صفا چنین آمده است: «مخلص کاشانی، میرزا محمد، متخلص به مخلص و معروف به «مخلصای کاشی» از شاعران نیمه نخستین از سده دوازدهم هجری است. در دوران پادشاهی شاه سلطان حسین (1105-1135ق)، اعتمادالدوله محمدمؤمن خان شاملو او را از کاشان به اصفهان خواند و او در پایتخت مدتی از رعایت و نگاهداشت اعتمادالدوله برخوردار و با حزین لاهیجی معاشر و انیس بود و حزین در شرح حالش گفته است که مخلص در مراحل شصت‌سالگی در اصفهان بدرود حیات گفت و در مقبره جامع عتیق آن شهر به خاک سپرده شد»<ref>ر.ک: همان، ص27-28</ref>. | در سرگذشت وی در [[تاریخ ادبیات در ایران و در قلمرو زبان پارسی (صفا)|تاریخ ادبیات ایران]] [[صفا، ذبیح‌الله|ذبیح‌الله صفا]] چنین آمده است: «مخلص کاشانی، میرزا محمد، متخلص به مخلص و معروف به «مخلصای کاشی» از شاعران نیمه نخستین از سده دوازدهم هجری است. در دوران پادشاهی شاه سلطان حسین (1105-1135ق)، اعتمادالدوله محمدمؤمن خان شاملو او را از کاشان به اصفهان خواند و او در پایتخت مدتی از رعایت و نگاهداشت اعتمادالدوله برخوردار و با [[حزین لاهیجی، محمدعلی بن ابی‌طالب|حزین لاهیجی]] معاشر و انیس بود و [[حزین لاهیجی، محمدعلی بن ابی‌طالب|حزین]] در شرح حالش گفته است که مخلص در مراحل شصت‌سالگی در اصفهان بدرود حیات گفت و در مقبره جامع عتیق آن شهر به خاک سپرده شد»<ref>ر.ک: همان، ص27-28</ref>. | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
نسخهٔ ۲۷ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۰۴
| مخلص کاشاني، محمد | |
|---|---|
 | |
میرزا محمد مخلص کاشانی (متوفای 1150ق)، متخلص به مخلص، از شعرای اواخر قرن یازدهم و نیمه اول قرن دوازدهم هجری است. پیرو سبک هندی است.
سرگذشت مخلص
مخلص نخست در کاشان می‌زیست و در روزگار جوانی در این شهر به کسب دانش پرداخت و به فنون شاعری آگاهی یافت و ظاهرا در سنین بالای عمر بود که شهرتش موجب شد تا مورد توجه رجال پایتخت، اصفهان، واقع شود و او را به اصفهان فراخوانند. مخلص از کاشان رهسپار اصفهان شد و تا پایان عمر در آنجا بود و به سال 1150ق، در آن دیار وفات یافت. از زندگی خصوصی او اطلاع چندانی در دست نیست و در اشعار خود نیز سخنی از زندگی شخصی و دوستان و یاران خود به میان نیاورده است؛ تنها اشاره‌ای به مسافرت خود به تبریز و عتبات و زیارت خانه خدا و دیگر وقایع جزیی دارد[۱].
در سرگذشت وی در تاریخ ادبیات ایران ذبیح‌الله صفا چنین آمده است: «مخلص کاشانی، میرزا محمد، متخلص به مخلص و معروف به «مخلصای کاشی» از شاعران نیمه نخستین از سده دوازدهم هجری است. در دوران پادشاهی شاه سلطان حسین (1105-1135ق)، اعتمادالدوله محمدمؤمن خان شاملو او را از کاشان به اصفهان خواند و او در پایتخت مدتی از رعایت و نگاهداشت اعتمادالدوله برخوردار و با حزین لاهیجی معاشر و انیس بود و حزین در شرح حالش گفته است که مخلص در مراحل شصت‌سالگی در اصفهان بدرود حیات گفت و در مقبره جامع عتیق آن شهر به خاک سپرده شد»[۲].
آثار
دیوان اشعار او با مقدمه و تصحیح حسن عاطفی منتشر شده است.
پانویس
منابع مقاله
عاطفی، حسن، مقدمه بر «دیوان مخلص کاشانی»، تألیف میرزا محمد مخلص کاشانی، تهران، میراث مکتوب، چاپ اول، 1379.