ابن حمدویه، شمر: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
==زادگاه – تحصیل== | ==زادگاه – تحصیل== | ||
ابوعمرو شمر بن حمدویه هروی، اهل هرات بود و در جوانی به عراق مسافرت کرد و از اساتید لغت و نحو از جمله ابن اعرابی، ریاشی، ابوحاتم سجستانی، ابونصر باهلی و دیگران بهره برد و هنگامی که به خراسان برگشت، از اصحاب نصر بن شمیل و لیث بن مظفر استفاده کرد. | ابوعمرو شمر بن حمدویه هروی، اهل هرات بود و در جوانی به عراق مسافرت کرد و از اساتید لغت و نحو از جمله [[ابن اعرابی، ابوعبدالله محمد بن زیاد|ابن اعرابی]]، ریاشی، [[ابوحاتم سجستانی، سهل بن محمد|ابوحاتم سجستانی]]، [[ابونصر باهلی]] و دیگران بهره برد و هنگامی که به خراسان برگشت، از اصحاب نصر بن شمیل و لیث بن مظفر استفاده کرد. | ||
احمد بن محمود بن مقاتل از وی روایت کرده است و رجال‌نویسان اهل سنت وی را فردی عالم به لغت، ادیب، ثقه دانسته و می‌گویند: او بیشتر، روایات اشعار و اخبار تاریخی را نقل می‌کرد. وی مدتی هم نویسنده احمد بن حریش، قاضی هرات بود و در سال 255ق، از دنیا رفت<ref>ر.ک: واسعی، سید علیرضا، ج1، ص396</ref>. | [[احمد بن محمود بن مقاتل]] از وی روایت کرده است و رجال‌نویسان اهل سنت وی را فردی عالم به لغت، ادیب، ثقه دانسته و می‌گویند: او بیشتر، روایات اشعار و اخبار تاریخی را نقل می‌کرد. وی مدتی هم نویسنده احمد بن حریش، قاضی هرات بود و در سال 255ق، از دنیا رفت<ref>ر.ک: واسعی، سید علیرضا، ج1، ص396</ref>. | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
نسخهٔ ۲۰ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۵۲
| ابن حمدویه، شمر | |
|---|---|
 | |
| نام پدر | حمدویه |
| محل تولد | هرات |
| رحلت | 255ق |
| پیشه | ادیب، لغوی و راوی سده سوم هجری |
| اطلاعات علمی | |
| برخی آثار | مرويات شمر بن حمدويه اللغوية |
شمر بن حمدویه هروی (متوفی 255ق)، ادیب، لغوی و راوی سده سوم هجری، که حازم سعید یونس بیاتی در کتابی با عنوان مرويات شمر بن حمدويه اللغوية، مجموعه‌ای بزرگ از روایات واژه‌شناسانه او را گردآوری کرده است.
زادگاه – تحصیل
ابوعمرو شمر بن حمدویه هروی، اهل هرات بود و در جوانی به عراق مسافرت کرد و از اساتید لغت و نحو از جمله ابن اعرابی، ریاشی، ابوحاتم سجستانی، ابونصر باهلی و دیگران بهره برد و هنگامی که به خراسان برگشت، از اصحاب نصر بن شمیل و لیث بن مظفر استفاده کرد.
احمد بن محمود بن مقاتل از وی روایت کرده است و رجال‌نویسان اهل سنت وی را فردی عالم به لغت، ادیب، ثقه دانسته و می‌گویند: او بیشتر، روایات اشعار و اخبار تاریخی را نقل می‌کرد. وی مدتی هم نویسنده احمد بن حریش، قاضی هرات بود و در سال 255ق، از دنیا رفت[۱].
آثار
مرويات شمر بن حمدويه اللغوية.
پانویس
- ↑ ر.ک: واسعی، سید علیرضا، ج1، ص396
منابع مقاله
واسعی، سید علیرضا، «فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی»، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، چاپ اول، 1390