المذکر و المونث (ابن الأنباري): تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (Mkheradmand110 صفحهٔ المذکر و المونث را به المذکر و المونث (ابن الأنباري) منتقل کرد: تفکیک)
    جز (جایگزینی متن - 'المذكر و المؤنث (ابهام زدایی)' به 'المذكر و المؤنث (ابهام‌زدایی)')
    برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
     
    خط ۲۷: خط ۲۷:
    | پیش از =
    | پیش از =
    }}
    }}
    {{کاربردهای دیگر|المذكر و المؤنث (ابهام زدایی)}}
    {{کاربردهای دیگر|المذكر و المؤنث (ابهام‌زدایی)}}
    '''المذکر والمؤنث''' اثر [[ابن انباری، محمد بن قاسم|ابوبكر محمد بن قاسم انبارى]] (271- 328ق)، معروف به [[ابن انباری، محمد بن قاسم|ابن انباری]]، کتابی است درباره اسامی مذکر و مؤنث که با تحقیق [[عضيمه، محمد عبدالخالق|محمد عبدالخالق عضیمه]] به چاپ رسیده است.
    '''المذکر والمؤنث''' اثر [[ابن انباری، محمد بن قاسم|ابوبكر محمد بن قاسم انبارى]] (271- 328ق)، معروف به [[ابن انباری، محمد بن قاسم|ابن انباری]]، کتابی است درباره اسامی مذکر و مؤنث که با تحقیق [[عضيمه، محمد عبدالخالق|محمد عبدالخالق عضیمه]] به چاپ رسیده است.



    نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۴۳

    المذکر و المونث
    المذکر و المونث (ابن الأنباري)
    پدیدآورانابن انباری، محمد بن قاسم (نویسنده)

    عضيمه، محمد عبدالخالق (محقق)

    عبدالتواب، رمضان (محقق)
    ناشروزارة الاوقاف مصر. المجلس الاعلي للشئون الاسلامية. لجنة احياء التراث الاسلامي
    مکان نشرقاهره - مصر
    سال نشر1419ق. = 1999م.
    چاپیکم
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    المذکر والمؤنث اثر ابوبكر محمد بن قاسم انبارى (271- 328ق)، معروف به ابن انباری، کتابی است درباره اسامی مذکر و مؤنث که با تحقیق محمد عبدالخالق عضیمه به چاپ رسیده است.

    اهمیت کتاب

    برخی از موضوعات نحوی، به دلیل اهمیت خاصی که دارند، مورد توجه ویژه علمای لغت قرار گرفته و باعث شده است تا تألیفات مستقلی پیرامون آن نوشته شود که موضوع «مذکر و مؤنث»، از جمله آنها می‌باشد که ابن انباری، تألیف حاضر را به آن اختصاص داده است. از دیگر موضوعات دیگر، می‌توان به «مقصور»، «ممدود»، «همزه»، «مصادر» و «فعل و افعل» اشاره نمود[۱].

    ساختار

    کتاب با دو مقدمه کوتاه و بلند از محقق آغاز شده و مطالب در ابواب مختلف و فراوان، در دو جلد، ارائه شده است.

    گزارش محتوا

    در مقدمه نخست، به این نکته اشاره شده است که علاوه بر ابن انباری، بسیاری از لغویون و نحویون مانند فراء، ابوعبید قاسم بن سلام، ابوحاتم سجستانی، مبرد، زجاج، ابن خالویه، ابن جنی و... به دلیل اهمیت موضوع مذکر و مؤنث، به این مهم پرداخته و آثار فراوان و مستقلی در زمینه آن، به رشته تحریر درآورده‌اند[۲].

    در مقدمه دوم به این نکته اشاره شده است که ابن انباری سعی نموده تا همواره روح ادبیات در کتاب حاکم بوده و اثر او، صرفا کتاب لغتی خشک و بی‌روح نباشد ولذا در موارد فراوان، به ذکر یک بیت به عنوان شاهد شعری اکتفا نکرده و ابیات فراوانی را برای یک موضوع، استفاده کرده است. به عنوان نمونه، کلمه «هقل» و «هقلة» در شعر اعشی آمده و او سه بیت دیگر از قصیده او، بدان افزوده است.[۳].

    ویژگی دیگر، آن است که مؤلف در یک مسأله، به ذکر یک و یا دو شاهد در یک موضوع، اکتفا نکرده و از شواهد بسیاری برای یک موضوع، در قسمت‌های مختلف کتاب، بهره برده است و به این دلیل، ابیات شعری کتاب، از هزار بیت تجاوز کرده است. برای فهم بهتر این موضوع، به عنوان نمونه،

    1. تذکیر «المنون» و تأنیث آن در نه شاهد شعری؛
    2. نه شاهد برای «سری» و «أسری»، غیر از شواهدی که از قرائات قرآن برای آنها ذکر شده است؛
    3. هفت شاهد برای لغات مرتبط با «الشمال» از اسامی بادها؛
    4. تذکیر «الحمام» و تأنیث آن و جمع آن به «حمامات» که برای آنها، ده باب ذکر شده است.
    5. پنج شاهد شعری و دو آیه برای «الضیف»؛
    6. هفت شاهد برای «قلوص» و «البکرة»[۴].

    پانویس

    1. مقدمه محقق، ص5
    2. مقدمه اول، ج1، ص3
    3. مقدمه دوم، ص14
    4. همان، ص15- 16

    منابع مقاله

    مقدمه و متن کتاب.

    پانویس


    منابع مقاله

    وابسته‌ها