عراقی، مجتبی

عراقی، مجتبی

نام	عراقی، مجتبی
نام‌های دیگر
نام پدر	محمد
متولد	1333ق
محل تولد	كرهرود اراک
رحلت	جمعه ۲۴ فروردین ۱۳۷۹ش (۱۸ محرم الحرام ۱۴۲۲ق)
اساتید	آيت‌الله حائرى سید محمدتقى خوانسارى حجت کوه کمرى آیت‌اللّه بروجردى
برخی آثار	مجمع الفائدة و البرهان في شرح إرشاد الأذهان المهذب البارع في شرح المختصر النافع نهایة المرام في شرح مختصر شرائع الإسلام عوالي اللئالي العزيزية في الأحاديث الدينية تفسير كنز الدقائق و بحر الغرائب
کد مؤلف	AUTHORCODE09330AUTHORCODE

برای دیگر کاربردها، عراقی (ابهام زدایی) را ببینید.

مجتبى عراقى (1293-1380ش)، عالم، نویسنده، محقق، مصحح، پدر شهید، از جمله آثارش تصحیح و تحقیق کتاب عوالي اللئالي العزيزية في الأحاديث الدينية در چهار جلد که در سال 1362ش به عنوان کتاب سال جمهوری اسلامی ایران، برگزیده شد.

ولادت

او فرزند مرحوم حاج آقا محمد عراقى، در 23 دی 1293ش، برابر با 28 صفر 1333ق در قريه كرهرود اراک ديده به جهان گشود.. پدر بزرگوارش مرحوم آیت‌اللّه حاج آقا محمد عراقى (م۲۸صفر ۱۳۵۸ق) و او فرزند علامه آیت‌اللّه آخوند ملامحمدباقر عراقى (م۲۵ربیع الثانى ۱۳۱۵ق) ـ معروف به آخوند کبیر ـ و مادرش از نوادگان آخوند ملا محمود میثمى عراقى صاحب لوامع و قوامع و دارالسلام بوده است

تحصیلات

در 14 سالگى همراه با پدر - طبق تقاضاى اهالى و امريه علماء عصر به قصبه كنگاور كه در دوازده فرسخى کرمانشاه و هجده فرسخى همدان است، جهت اقامت مهاجرت نمود و تحصيلات ابتدائى و مقدارى از سطح را در خدمت پدر فراگرفت. ايشان در سال 1349ق به منظور تكميل دروس حوزوى به وطن اصلى (روستاى كوهرود) بازگشته و مدت چهار سال در محضر اساتيد فن و حجج اسلام مانند مرحوم آقا سيد محسن هفته‌اى و محقق مدقق آقا شيخ محند سلطان‌العماء حاضر گرديد.

وى در سال 1353 به شهر قم هجرت نمود و از محضر علماى بزرگوارى همچون آيت‌الله حائرى و پس از ايشان از محضر سید محمدتقى خوانسارى و حجت کوه کمرى استفاده نموده و تقريرات و درس‌هاى فقه و اصول آنان را به رشته تحرير آورد. ايشان در 28 صفر 1358ق به علت درگذشت والد خود، به كنگاور مراجعت و تا هشت سال به ترويج دين و اقامه جماعت پرداخته و مسجد بزرگى را بنا نمود. وى در 16 محرم الحرام 1370ق مجدداً به شهر قم مهاجرت نمود و مورد توجه مرحوم آیت‌اللّه بروجردى قرار گرفت و علاوه بر شرکت در درس‌هاى فقه و اصول معظم له و جلسات استفتاى ایشان، به تولیت مدرسه خان و مدیریت کتابخانه مدرسه فیضیه منصوب شد و خدمات فراوانى را به حوزه علمیه قم ارائه نمود، که تجدید بناى مدرسه خان به بهترین شکل و احیاى کتابخانه فیضیه و بازسازى آن و مرمّت و حفاظت کتاب‌هاى خطّى کتابخانه از آفت‌هاى طبیعى و تهیه فهرست کتابخانه و رسیدگى به امور نظام وظیفه روحانیون از آن جمله است. در سال ۱۳۷۷ق، براى حمل ضریح مطهر حضرت رقیه به سوریه و ترویج تشیع در آن کشور، سفرى بدانجا نمود که گزارش دیدارها و سخنرانى هایش در روزنامه‌هاى سوریه به چاپ رسید.

وى از بیشتر اساتیدش و مراجع قم و نجف اجازه روایت، اجتهاد و امور حسبیه داشت و در جریان جنگ تحمیلى عراق علیه ایران، فرزند برومندش مهندس محمدتقى محمدى را به کاروان شهیدان انقلاب اسلامى تقدیم نمود. فروتنى و ساده زیستى از رفتارش، و تقوا و متانت از سیمایش نمایان بود.

وفات

سرانجام آن عالم بزرگوار و محقق خدمتگزار در حدود ۸۹ سالگى در روز جمعه ۲۴فروردین ۱۳80ش (۱۸ محرم الحرام ۱۴۲۲ق) بدرود زندگى گفت و پیکرِ پاکش، عصر روز شنبه ۲۵ فروردین، پس از تشییع شایسته و نماز آیت‌اللّه حاج شیخ محمدتقى بهجت، در حرم مطهر حضرت فاطمه معصومه ـ سلام‌الله علیها ـ به خاک سپرده شد.

آثار

او پس از وفات آیت‌اللّه بروجردى، یکسره به تألیف و تحقیق روى آورد و آثار بسیارى به سامان رسانید که برخى از آنها عبارتند از:

1. دومين بشر يا على بن الحسين الاكبر
2. وقايع الايام
3. ليلة القدر (در ذكر دليل و براهين در اين‌كه شب قدر، شب بيست و سوم ماه رمضان است)
4. شرح زندگانى آيت‌الله مرحوم حاج سيد محمدتقى خوانسارى
5. فهرست كتب كتابخانه فيضيه
6. تصحيح كتاب غوالى اللئالى
7. همراه با خورشید (خاطراتش از آیت‌اللّه بروجردى)
8. علماى گمنام (شرح احوال اجداد و علماى کرهرود اراک)
9. تقریرات درس فقه و اصول اساتیدش

وابسته‌ها

مجمع الفائدة و البرهان في شرح إرشاد الأذهان

المهذب البارع في شرح المختصر النافع

نهایة المرام في شرح مختصر شرائع الإسلام

عوالي اللئالي العزيزية في الأحاديث الدينية

تفسير كنز الدقائق و بحر الغرائب