المحبة لله سبحانه: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۵: خط ۲۵:
| پیش از =  
| پیش از =  
}}
}}
'''المحبة لله سبحانه'''، از آثار حافظ و محدّث حنبلی قرن سوم قمری، [[ابواسحاق ابراهیم بن عبدالله بن جنید خُتَّلی سامرایی بغدادی رقائقی]] (حدود 190-260ق)، مجموعه‌ای از آیات و روایات و منقولات از امت‌های پیشین و اشعار است که موضوع سرنوشت‌ساز «محبت به خدای متعال» و ارزش و اهمیت و کیفیت و شرایط آن را بیان می‌کند. پژوهشگر معاصر، [[عبدالله بدران]]، این کتاب را تصحیح کرده و برای آن مقدمه نوشته و منابع روایاتش را مشخص کرده است.
'''المحبة لله سبحانه'''، از آثار حافظ و محدّث حنبلی قرن سوم قمری، [[ابن جنید، ابراهیم بن عبدالله|ابواسحاق ابراهیم بن عبدالله بن جنید خُتَّلی سامرایی بغدادی رقائقی]] (حدود 190-260ق)، مجموعه‌ای از آیات و روایات و منقولات از امت‌های پیشین و اشعار است که موضوع سرنوشت‌ساز «محبت به خدای متعال» و ارزش و اهمیت و کیفیت و شرایط آن را بیان می‌کند. پژوهشگر معاصر، [[بدران‌، عبدالله‌|عبدالله بدران]]، این کتاب را تصحیح کرده و برای آن مقدمه نوشته و منابع روایاتش را مشخص کرده است.


==هدف و روش==
==هدف و روش==
* محقق کتاب، با اشاره به اینکه این اثر، یکی از آثاری است که اندیشوران قرن سوم هجری قمری در موضوع زهد و سخنان دلکش و شیرین تألیف کرده‌اند، افزوده است: [[ابوبکر عبدالله بن محمد بن عُبَید بن سُفیان بن قیس قُرشى]] مشهور به [ابن ابی‌الدنیا]] (208-281ق)، پرچم‌دار این میدان است و [[ابراهیم بن عبدالله بن جنید]] همانند او هر مطلبی را که مربوط به یک موضوع است، در یک کتاب جمع می‌کند و غالباً هیچ دسته‌بندی و ترتیبی فراهم نمی‌کند و اطلاعاتی که عرضه می‌کند، روایی و نقلی است<ref>ر.ک: مقدمه تحقیق، ص5-6</ref>.
* محقق کتاب، با اشاره به اینکه این اثر، یکی از آثاری است که اندیشوران قرن سوم هجری قمری در موضوع زهد و سخنان دلکش و شیرین تألیف کرده‌اند، افزوده است: [[ابن ابی‌الدنیا، عبدالله بن محمد|ابوبکر عبدالله بن محمد بن عُبَید بن سُفیان بن قیس قُرشى]] مشهور به [[ابن ابی‌الدنیا، عبدالله بن محمد|ابن ابی‌الدنیا]] (208-281ق)، پرچم‌دار این میدان است و ابراهیم بن عبدالله بن جنید همانند او هر مطلبی را که مربوط به یک موضوع است، در یک کتاب جمع می‌کند و غالباً هیچ دسته‌بندی و ترتیبی فراهم نمی‌کند و اطلاعاتی که عرضه می‌کند، روایی و نقلی است<ref>ر.ک: مقدمه تحقیق، ص5-6</ref>.
* [[عبدالله بدران]]، نوشته است: به نظر می‌رسد که نویسنده، طعم محبت الهی را چشیده و معنای دوستی، خوف و رجا و خشیت را دریافته و در نتیجه توانسته است، حالات محبان و سرور و لذتی را که می‌یابند، شرح بدهد و در این کتاب، اطلاعاتی را آورده است که من، قبل از این اثر، در آثار هیچ اندیشوری ندیده‌ام<ref>ر.ک: همان، ص6</ref>.
* [[بدران‌، عبدالله‌|عبدالله بدران]]، نوشته است: به نظر می‌رسد که نویسنده، طعم محبت الهی را چشیده و معنای دوستی، خوف و رجا و خشیت را دریافته و در نتیجه توانسته است، حالات محبان و سرور و لذتی را که می‌یابند، شرح بدهد و در این کتاب، اطلاعاتی را آورده است که من، قبل از این اثر، در آثار هیچ اندیشوری ندیده‌ام<ref>ر.ک: همان، ص6</ref>.


==ساختار و محتوا==
==ساختار و محتوا==
خط ۳۶: خط ۳۶:
==نمونه مباحث==
==نمونه مباحث==
* با سند از ابن عباس از پیامبر(ص) نقل می‌کند که گفت: «أحِبّوا اللّهَ عزَّوجلَّ لِما يغْذوكم بهِ مِن نِعَمِهِ و أحِبّوني لِحُبِّ اللّه ِ عزَّوجلَّ و أحِبّوا أهْلَ بَيتي لِحُبّي»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص23-24</ref>؛ یعنی: خدای عزَّوجلَّ را دوست بدارید که از نعمت‌هایش به شما عطا می‌کند و مرا دوست بدارید؛ چراکه خدا را دوست دارید و خاندان مرا دوست داشته باشید؛ چه، دوستدار من هستید.
* با سند از ابن عباس از پیامبر(ص) نقل می‌کند که گفت: «أحِبّوا اللّهَ عزَّوجلَّ لِما يغْذوكم بهِ مِن نِعَمِهِ و أحِبّوني لِحُبِّ اللّه ِ عزَّوجلَّ و أحِبّوا أهْلَ بَيتي لِحُبّي»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص23-24</ref>؛ یعنی: خدای عزَّوجلَّ را دوست بدارید که از نعمت‌هایش به شما عطا می‌کند و مرا دوست بدارید؛ چراکه خدا را دوست دارید و خاندان مرا دوست داشته باشید؛ چه، دوستدار من هستید.
* با سند از انس بن مالک نقل کرده است که پیامبر(ص) گفت: «عَلامَةُ حـبِّ اللهِ حُـبُّ ذِكرِ اللهِ و عَلامَةُ بُغْضِ اللهِ بُغْضُ ذِكرِه»<ref>ر.ک: همان، ص33</ref>؛ یعنی: نشانه اینکه خدا را دوست داری، این است که یادکرد او را هم دوست بداری و کسی که خدا را دشمن دارد، یاد خدا را نپسندد.
* با سند از انس بن مالک نقل کرده است که پیامبر(ص) گفت: «عَلامَةُ حبِّ اللهِ حُبُّ ذِكرِ اللهِ و عَلامَةُ بُغْضِ اللهِ بُغْضُ ذِكرِه»<ref>ر.ک: همان، ص33</ref>؛ یعنی: نشانه اینکه خدا را دوست داری، این است که یادکرد او را هم دوست بداری و کسی که خدا را دشمن دارد، یاد خدا را نپسندد.
* ابراهیم گفته است: به ما رسیده است که خدای متعال به حضرت داوود(ع) وحی کرد: می‌پنداری مرا دوست می‌داری؟! اگر مرا دوست داری، محبت دنیا را از قلبت بیرون کن؛ چون دوستی من و دوستی دنیا، در یک قلب جمع نمی‌شود<ref>ر.ک: همان، ص39</ref>.
* ابراهیم گفته است: به ما رسیده است که خدای متعال به حضرت داوود(ع) وحی کرد: می‌پنداری مرا دوست می‌داری؟! اگر مرا دوست داری، محبت دنیا را از قلبت بیرون کن؛ چون دوستی من و دوستی دنیا، در یک قلب جمع نمی‌شود<ref>ر.ک: همان، ص39</ref>.
* با سند از [[امام جعفر صادق(ع)]] نقل کرده است که از جمله دعای مریم(ع) مادر عیسی(ع) این بود: خدایا قلبم را از خوف خودت پُر کن و چهره‌ام را با پرده «حیای نسبت به خودت» بپوشان<ref>ر.ک: همان، ص33</ref>.
* با سند از [[امام جعفر صادق(ع)]] نقل کرده است که از جمله دعای مریم(ع) مادر عیسی(ع) این بود: خدایا قلبم را از خوف خودت پُر کن و چهره‌ام را با پرده «حیای نسبت به خودت» بپوشان<ref>ر.ک: همان، ص33</ref>.