ابن قاضی شهبه، يوسف‌ بن‌ محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - 'دائر‌ه‌المعارف بزرگ اسلامی' به 'دائر‌ةالمعارف بزرگ اسلامی')
    برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
    جز (جایگزینی متن - ' '''' به ''''')
    خط ۴۴: خط ۴۴:


    {{کاربردهای دیگر|ابن قاضی شهبه (ابهام زدایی)}}
    {{کاربردهای دیگر|ابن قاضی شهبه (ابهام زدایی)}}
    ''' ابوالمحاسن‌ يوسف‌ بن‌ محمد بن‌ عمر، ملقب‌ به‌ جمال‌الدين‌ ''' (720-789ق‌/1320-1387م‌)، قاضى‌ و فقيه‌.  
    ''' ابوالمحاسن‌ يوسف‌ بن‌ محمد بن‌ عمر، ملقب‌ به‌ جمال‌الدين‌''' (720-789ق‌/1320-1387م‌)، قاضى‌ و فقيه‌.  


    ==تحصیلات==
    ==تحصیلات==

    نسخهٔ ‏۱۳ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۵۸

    ابن قاضی شهبه، ابوالمحاسن‌ يوسف‌ بن‌ محمد بن‌ عمر
    NUR00000.jpg
    نام کامليوسف‌ بن‌ محمد بن‌ عمر؛
    نام‌های دیگرابوالمحاسن‌ يوسف‌ بن‌ محمد بن‌ عمر؛
    لقبجمال‌الدين؛
    تخلصابن قاضی شهبه؛
    نام پدرمحمد بن‌ عمر؛
    ولادت720ق‌؛
    محل تولددمشق؛، شام(سوریه)؛
    محل زندگیدمشق، الزبدانى(سوریه)، کرک‌ نوح‌(لبنان)؛
    رحلت789ق‌‌‌‌؛
    مدفنمقبره باب‌الصغير دمشق؛
    طول عمر69؛
    خویشاوندان
    دیناسلام؛
    مذهبشافعى‌؛
    پیشهقاضى‌ و فقيه‌؛
    منصبقاضی؛
    اطلاعات علمی
    اجازه اجتهاد ازپدر؛
    درجه علمیقاضى، فقيه؛‌
    اساتیدپدر؛
    برخی آثار1. جزء الاحاديث‌ المنتقاه من‌ مغازی موسى‌ بن‌ عقبه؛

    ابوالمحاسن‌ يوسف‌ بن‌ محمد بن‌ عمر، ملقب‌ به‌ جمال‌الدين‌ (720-789ق‌/1320-1387م‌)، قاضى‌ و فقيه‌.

    تحصیلات

    او نخست‌ نزد پدر خويش‌ حديث‌ و فقه‌ آموخت‌ و اجازه فتوا يافت.

    مناصب، تدریس

    وی نخست‌ به‌ قضای الزبدانى‌ و سپس‌ به‌ قضای کرک‌ نوح‌ منصوب‌ گرديد، ولى‌ ديری نپاييد که‌ قضا را ترک‌ کرد و به‌ دمشق‌ بازگشت‌ و به‌ جای پدر خود رئيس‌ جامع‌ دمشق‌ و معيدِ مدارس‌ ظاهريه‌، امينيه‌ و عذراويه‌ گرديد و در مدرسه مجاهدّيه‌ نيابت‌ تدريس‌ را به‌ عهده‌ گرفت‌ و آنگاه‌ در مدرسه عصرونيه‌ به‌ تدريس‌ پرداخت‌ و سپس‌ تدريس‌ را ترک‌ کرد.

    بیماری، وفات

    وی را مردی خيّر و متدين‌ شمرده‌اند.

    در اواخر زندگى‌ در اثر بيماری، سخن‌ گفتن‌ برايش‌ دشوار شد و سرانجام‌ 5 سال‌ پس‌ از مرگ‌ پدرش‌ درگذشت‌ و در مقبره باب‌الصغير به‌ خاک‌ سپرده‌ شد.

    آثار

    تنها اثری که‌ از او برجای مانده‌:

    1-جزء الاحاديث‌ المنتقاه من‌ مغازی موسى‌ بن‌ عقبه،

    است‌ که‌ نسخه‌ای از آن‌ در برلين‌، موجود است‌.[۱]. ‌

    پانویس

    1. رفیعی‌‌، علی، ج4، ص442


    منابع مقاله

    رفیعی‌‌، علی، دائر‌ةالمعارف بزرگ اسلامی زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائر‌ةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1377.


    وابسته‌ها