ح‍ق‍ی‍ق‍ی‌ ت‍رک‍م‍ان‌، ج‍ه‍ان‍ش‍اه ب‍ن‌ ق‍رای‍وس‍ف‌: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات زندگی‌نامه | عنوان = ح‍ق‍ی‍ق‍ی‌ ت‍رک‍م‍ان‌، ج‍ه‍ان‍ش‍اه ب‍ن‌ ق‍رای‍وس‍ف‌ | تصویر = NUR75804.jpg | اندازه تصویر = | توضیح تصویر = | نام کامل = | نام‌های دیگر = | لقب = | تخلص = | نسب = | نام پدر = | ولادت = | محل تولد = | کشور تولد = |...» ایجاد کرد)
     
    جز (جایگزینی متن - 'درباره ی ' به 'درباره‌ی ')
    خط ۶۳: خط ۶۳:


    ==منابع مقاله==
    ==منابع مقاله==
    تمیزال، علی، «میرزا جهانشاه حقیقی و اشعار وی درباره ی مولانا جلال الدین بلخی»، متن‌پژوهی ادبی، پاییز 1387، شماره 37.
    تمیزال، علی، «میرزا جهانشاه حقیقی و اشعار وی درباره‌ی مولانا جلال الدین بلخی»، متن‌پژوهی ادبی، پاییز 1387، شماره 37.
    https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/532964
    https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/532964



    نسخهٔ ‏۹ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۰۳

    ح‍ق‍ی‍ق‍ی‌ ت‍رک‍م‍ان‌، ج‍ه‍ان‍ش‍اه ب‍ن‌ ق‍رای‍وس‍ف‌
    NUR75804.jpg

    میرزا جهانشاه بن قرا یوسف حقیقی ترکمان (احتمالا 1405م- 1467م) آخرین پادشاه خاندان قراقویونلوها است‌ که‌ شعر نیز می‌سروده و صاحب دیوان شعر می‌باشد.

    ولادت

    او چهارمین پسر‌ قرایوسف‌- مؤسس دولت‌ قراقویونلوها- است و در‌ شهر‌ «ماردین»، واقع در جنوب ترکیه کنونی، چشم به‌ جهان گشود. با توجه به‌ نامشخص‌ بودن تاریخ تولد او، تصور‌ می‌شود‌ که‌ در سال‌ 1405م به‌ دنیا آمده است[۱].

    نام

    ‌در‌ بعضی منابع، همراه با اسم جهانشاه، سه نام متفاوت‌ به صورت‌های «ابوالمظفر»، «ابو‌مظفرالدین» و «مظفرالدین»آمده است. همچنین‌ در بعضی‌ کتاب‌های‌ تاریخی‌ به نام «میرزا جهانشاه‌ ترکمن» مشهور است[۲].

    مناصب و اقدمات

    او با وجود سن کم، به عنوان استاندار سلطانیه تعیین شد‌ و پس‌ از قتل برادرش اسکندر که توسط‌ پسرش‌ «شاه‌ قباد‌» صورت‌ گرفت، در تاریخ‌ 19/4/1438م، با لقب مظفرالدین‌ به تخت سلطنت قراقویونلوها نشست. وی در سال 1440م، تفلیس‌ را‌ تصرف‌ کرد، در سال 1446م بغداد را فتح‌ نمود‌، در‌ سال‌ 1447م شهرهای سلطانیه و قزوین‌ را به خاک کشورش افزود و در سال‌های 53-1452م، پس از شهرهای ری، اصفهان‌ و فارس، کرمان را هم تحت سیطره خود درآورد[۳].

    وفات

    میرزا جهانشاه که حاکمی‌ قدرتمند در منطقه‌ای که از خراسان تا ارزروم و از شیروان تا بصره امتداد داشت، بود، در آخرین سفرش در تاریخ 11/11/1467م در منطقه سانجاق که‌ امروزه‌‌ ناحیه‌ای بین شهرهای بینگول (Bingol) و کیگی (Kigi) در شرق ترکیه است، طی‌ فرار از محاصره آق قویونلوها به دست حاکم آنها «اوزون حسن» به قتل رسید و‌ بعدها‌ پیکر‌ بی‌جانش به تبریز انتقال داده شد و در عمارتی که در آنجا بنا کرده بود، مدفون گردید[۴].

    آثار

    وی صاحب دیوان اشعار می‌باشد. اشعار ترکی و فارسی که او در دوره اضمحلال شعر عربی‌‌ و به‌ قهقرا رفتن شعر فارسی سروده است، در ادبیات شرق اهمیت ویژه‌ای دارد. در اشعارش تخلص «حقیقی» را به کار برده است. وی مکاتباتی با‌ ملا جامی داشته و با حمایت‌ از‌ دانشمندانی چون جلال‌الدین دوانی و جامعه ادبیات دوره خویش، خدمات شایان توجهی انجام داده است[۵].

    پانویس

    1. ر.ک: تمیزال، علی، ص31
    2. همان
    3. همان
    4. همان، ص31- 32
    5. همان

    منابع مقاله

    تمیزال، علی، «میرزا جهانشاه حقیقی و اشعار وی درباره‌ی مولانا جلال الدین بلخی»، متن‌پژوهی ادبی، پاییز 1387، شماره 37. https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/532964

    وابسته‌ها