اسطورههای ایران و چین: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = فارسی | | زبان = فارسی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره =PN879/الف9ک9 | ||
| موضوع = | | موضوع = ادبیات تطبیقی -- ایرانی و چینی ادبیات تطبیقی -- چینی و ایرانی افسانه ها و قصه های ایرانی افسانه ها و قصه های چینی اساطیر ایرانی اساطیر چینی | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر = نسل نواندیش | | ناشر = نسل نواندیش | ||
خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:زبانشناسی، زبان و ادبیات]] | |||
[[رده:ادبیات (کلیات)]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی نشده2]] | [[رده:مقالات بازبینی نشده2]] | ||
[[رده:فاقد اتوماسیون]] | [[رده:فاقد اتوماسیون]] | ||
[[رده:مقالات آبان موسوی]] | [[رده:مقالات آبان موسوی]] |
نسخهٔ ۲۸ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۶:۴۸
اسطورههای ایران و چین | |
---|---|
پدیدآوران | کویاجی، جی.سی. (مؤلف)، کریمی طاری، کوشیار (مترجم) |
ناشر | نسل نواندیش |
مکان نشر | تهران |
سال نشر | 1378 |
چاپ | اول |
موضوع | ادبیات تطبیقی -- ایرانی و چینی ادبیات تطبیقی -- چینی و ایرانی افسانه ها و قصه های ایرانی افسانه ها و قصه های چینی اساطیر ایرانی اساطیر چینی |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | PN879/الف9ک9 |
اسطورههای ایران و چین ، تألیف جی. سی. کویاجی با ترجمه کوشیار کریمی طاری، به بررسی تطبیقی اسطورههای ایران و چین میپردازد.
مؤلف که خود از پارسایان هند بوده، آثار متعددی در باب آیینهای مزدایی و افسانههای ایرانی و هندی دارد. اثر حاضر در سال 1353ش با عنوان «آیینها و افسانههای ایران و چین باستان» با ترجمه جلیل دوستخواه توسط انتشارات فرانکلین منتشر شده است. مؤلف به شیوه تطبیقی به بررسی افسانهها، ادبیات و قصههای ایرانی و چینی پرداخته است.
این کتاب ده فصل دارد. فصل نخست به بررسی برخی افسانههای شاهنامه فردوسی و همتای چینی آنها میپردازد. فصل دوم به بررسی همتایان و خاستگاه داستان بهرامیشت در اوستا اختصاص یافته است. فصل سوم به بررسی و تفسیر نمادهای اخترشناسی و طالعبینی در بهرامیشت اشاره دارد. فصل چهارم به بررسی داستانهای شاهنامه فردوسی و کتاب فنگشنینآی، معروفترین و پرآوازهترین کتاب شعری چین میپردازد و آن را با شاهنامه مقایسه میکند.
فصل پنجم، برخی آیینهای ایران و چین باستان، مانند آیین آبها، کوهها، بادها و غیره را به تصویر کشیده است. فصل ششم به بحث پیرامون ریشههای عرفان و تصوف در سرزمین ایران و چین پرداخته است. در فصل هفتم، تاریخ پارت در شاهنامه فردوسی مورد مداقه قرار گرفته است. فصل هشتم، بررسی نقش رستم در افسانههای ایران و افسانههای چینی اشاره دارد. در فصل نهم از بررسی و تطبیق ذهاک در شاهنامه فردوسی با همانند او در تاریخ ملل گوناگون سخن به میان آمده است. در فصل دهم نیز سنگنگارههای مربوط به میترا و زرتشت در طاقبستان از نظر گذرانده شده است.[۱]
پانویس
- ↑ بلندنژاد، سیدعلی، ص293
منابع مقاله
بلندنژاد، سیدعلی، کتابشناسی توصیفی ادیان (دفتر سوم: ادیان هند و خاور دور)، مشهد، بنیاد پژوهشهای اسلامی، چاپ اول، 1395ش.