ابن قاضی شهبه، يوسف بن محمد: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
{{کاربردهای دیگر|ابن قاضی شهبه (ابهام زدایی)}} | {{کاربردهای دیگر|ابن قاضی شهبه (ابهام زدایی)}} | ||
''' ابوالمحاسن يوسف بن محمد بن عمر، ملقب به جمالالدين ''' (720-789ق/1320-1387م)، قاضى و فقيه. | ''' ابوالمحاسن يوسف بن محمد بن عمر، ملقب به جمالالدين ''' (720-789ق/1320-1387م)، قاضى و فقيه. | ||
==تحصیلات== | ==تحصیلات== | ||
او نخست نزد پدر خويش حديث و فقه آموخت و اجازه فتوا يافت. | او نخست نزد پدر خويش حديث و فقه آموخت و اجازه فتوا يافت. | ||
==مناصب، تدریس== | ==مناصب، تدریس== | ||
وی نخست به قضای الزبدانى و سپس به قضای کرک نوح منصوب گرديد، ولى ديری نپاييد که قضا را ترک کرد و به دمشق بازگشت و به جای پدر خود رئيس جامع دمشق و معيدِ مدارس ظاهريه، امينيه و عذراويه گرديد و در مدرسه مجاهدّيه نيابت تدريس را به عهده گرفت و آنگاه در مدرسه عصرونيه به تدريس پرداخت و سپس تدريس را ترک کرد. | وی نخست به قضای الزبدانى و سپس به قضای کرک نوح منصوب گرديد، ولى ديری نپاييد که قضا را ترک کرد و به دمشق بازگشت و به جای پدر خود رئيس جامع دمشق و معيدِ مدارس ظاهريه، امينيه و عذراويه گرديد و در مدرسه مجاهدّيه نيابت تدريس را به عهده گرفت و آنگاه در مدرسه عصرونيه به تدريس پرداخت و سپس تدريس را ترک کرد. | ||
==بیماری، وفات== | ==بیماری، وفات== | ||
خط ۶۷: | خط ۶۴: | ||
تنها اثری که از او برجای مانده: | تنها اثری که از او برجای مانده: | ||
1- جزء الاحاديث المنتقاه من مغازی موسى بن عقبه، | 1-جزء الاحاديث المنتقاه من مغازی موسى بن عقبه، | ||
<ref>رفیعی، علی، ج4، ص442</ref>. | است که نسخهای از آن در برلين، موجود است.<ref>رفیعی، علی، ج4، ص442</ref>. | ||
| | ||
== پانویس== | == پانویس== | ||
نسخهٔ ۱۵ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۲۱
ابوالمحاسن يوسف بن محمد بن عمر، ملقب به جمالالدين (720-789ق/1320-1387م)، قاضى و فقيه.
تحصیلات
او نخست نزد پدر خويش حديث و فقه آموخت و اجازه فتوا يافت.
مناصب، تدریس
وی نخست به قضای الزبدانى و سپس به قضای کرک نوح منصوب گرديد، ولى ديری نپاييد که قضا را ترک کرد و به دمشق بازگشت و به جای پدر خود رئيس جامع دمشق و معيدِ مدارس ظاهريه، امينيه و عذراويه گرديد و در مدرسه مجاهدّيه نيابت تدريس را به عهده گرفت و آنگاه در مدرسه عصرونيه به تدريس پرداخت و سپس تدريس را ترک کرد.
بیماری، وفات
وی را مردی خيّر و متدين شمردهاند.
در اواخر زندگى در اثر بيماری، سخن گفتن برايش دشوار شد و سرانجام 5 سال پس از مرگ پدرش درگذشت و در مقبره بابالصغير به خاک سپرده شد.
آثار
تنها اثری که از او برجای مانده:
1-جزء الاحاديث المنتقاه من مغازی موسى بن عقبه،
است که نسخهای از آن در برلين، موجود است.[۱].
پانویس
- ↑ رفیعی، علی، ج4، ص442
منابع مقاله
رفیعی، علی، دائرهالمعارف بزرگ اسلامی زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرهالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1377.