خود پَتِت: توجه به خویش: تفاوت میان نسخه‌ها

خود پَتِت: توجه به خویش
خود پَتِت: توجه به خویش
پدیدآوران	ناشناس (مؤلف)
ناشر	فروهر
مکان نشر	ایران - تهران
سال نشر	1367
چاپ	یکم
زبان	فارسی
تعداد جلد	1
	v; t; e;

نسخهٔ ‏۵ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۱۱

خود پَتِت: توجه به خویش، مشتمل بر متن پهلوی، آوانویس، برگردان فارسی و واژه‌نامه پهلوی خود پَتِت به همت نویسنده‌ای ناشناس است.

پَتِت‌ها، توبه نامه‌های دینی است که از زمان ساسانیان به‌جای مانده و به گفته تاوادیان این پتت‌ها به‌وسیله پیروان مه اسپندان که در زمان انوشیروان می‌زیسته‌اند، نوشته شده است. «پتت خود» تنها پتتی است که متن پهلوی آن به‌جای مانده و نویسنده آن را بر زبان فارسی ترجمه کرده و همراه با پازند آن در معرض دید خوانندگان قرار داده است.^[۱]

پانویس

↑ شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، ص316-317

منابع مقاله

شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، کتاب‌شناسی توصیفی ادیان (دفتر چهارم: ادیان ایران باستان)، مشهد، بنیاد پژوهش‌های اسلامی، چاپ اول، 1396.

وابسته‌ها

[1] شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، ص316-317

[۱]

@@ خط ۲۸: / خط ۲۸: @@
 ''' خود پَتِت: توجه به خویش'''، مشتمل بر متن پهلوی، آوانویس، برگردان فارسی و واژه‌نامه پهلوی خود پَتِت به همت نویسنده‌ای ناشناس است.
- پَتِت‌ها، توبه نامه‌های دینی است که از زمان ساسانیان به‌جای مانده و به گفته تاوادیان این پتت‌ها به‌وسیله پیروان مه اسپندان که در زمان انوشیروان می‌زیسته‌اند، نوشته شده است. «پتت خود» تنها پتتی است که متن پهلوی آن به‌جای مانده و نویسنده آن را بر زبان فارسی ترجمه کرده و همراه با پازند آن در معرض دید خوانندگان قرار داده است.<ref> شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، ص316-317</ref>
+پَتِت‌ها، توبه نامه‌های دینی است که از زمان ساسانیان به‌جای مانده و به گفته تاوادیان این پتت‌ها به‌وسیله پیروان مه اسپندان که در زمان انوشیروان می‌زیسته‌اند، نوشته شده است. «پتت خود» تنها پتتی است که متن پهلوی آن به‌جای مانده و نویسنده آن را بر زبان فارسی ترجمه کرده و همراه با پازند آن در معرض دید خوانندگان قرار داده است.<ref> شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، ص316-317</ref>
 ==پانویس==