ابن عات‌ نفزی، احمد بن‌ هارون‌: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات زندگی‌نامه | عنوان = ابن عات‌، ابوعمر، احمد بن‌ هارون‌ بن‌ احمد بن جعفر بن‌ عات‌ نفزی؛ | تصویر = NUR00000.jpg | اندازه تصویر = | توضیح تصویر = | نام کامل = احمد بن‌ هارون‌ بن‌ احمد بن جعفر بن‌ عات‌ نفزی؛ | نام‌های دیگر = ابن عات‌، ابو...» ایجاد کرد)
     
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۱۳: خط ۱۳:
    | محل تولد = نفزه؛  
    | محل تولد = نفزه؛  
    | کشور تولد = اندلس؛
    | کشور تولد = اندلس؛
    | محل زندگی = نفزه؛
    | محل زندگی = نفزه، مصر، مکه؛
    | رحلت = 609ق‌؛
    | رحلت = 609ق‌؛
    | شهادت =  
    | شهادت =  

    نسخهٔ ‏۲۱ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۳۹

    ابن عات‌، ابوعمر، احمد بن‌ هارون‌ بن‌ احمد بن جعفر بن‌ عات‌ نفزی؛
    NUR00000.jpg
    نام کاملاحمد بن‌ هارون‌ بن‌ احمد بن جعفر بن‌ عات‌ نفزی؛
    نام‌های دیگرابن عات‌، ابوعمر، احمد بن‌ هارون‌ بن‌ احمد بن جعفر بن‌ عات‌ نفزی؛
    لقب
    تخلصابن عات؛
    نام پدرهارون‌ بن‌ احمد بن جعفر بن‌ عات‌ نفزی؛
    ولادت542ق؛
    محل تولدنفزه؛، اندلس؛
    محل زندگینفزه، مصر، مکه؛
    رحلت609ق‌؛
    طول عمر67؛
    خویشاوندان
    دیناسلام؛
    مذهبمالکی؛
    پیشهفقیه‌، محدث‌، ادیب‌، مورخ؛
    اطلاعات علمی
    درجه علمیفقیه‌‌، محدث‌، ادیب‌ و مورخ؛
    اساتیدابوالحسن‌ بن‌ محمد بن‌ هذیل‌، ابوعبدالله‌ ابن‌ سَعاده‌، ابوبکر ابن‌ بَیبَش‌، ابوعبدالله‌ ابن‌ عبدالرحیم‌، ابوالحسن‌ ابن‌ عبدالعزیز حافظ، ابوطاهر سلفى‌، ابوعبدالله‌ ابن‌ حَضْرمى‌، ابوطاهر عوف‌ و ابوطاهر ابن‌ عثمانى‌؛
    مشایخ
    شاگردان
    برخی آثار1- طرر ابى‌ هارون‌، 2- النُزهه فى‌ التعریف‌ بشیوخ‌ الوجهه؛

    ابن عات‌، ابوعمر، احمد بن‌ هارون‌ بن‌ احمد بن جعفر بن‌ عات‌ نفزی ‌‌‌


    معرفی اجمالی

    اِبْن‌ِ عات‌، ابوعمر، احمد بن‌ هارون‌ بن‌ احمد جعفر بن‌ عات‌ نَفْزی‌ (542 -609ق‌/1147-1212م‌)، فقیه‌ مالکى‌، محدث‌، ادیب‌ و مورخ‌ اندلسى‌.

    او در روز جمعه‌ 5 شوال‌ در نَفْزَه‌ از شهرهای‌ اندلس‌ متولد شد.


    تحصیلات، اساتید

    مقدمات‌ علوم‌ را نزد پدر و اساتید دیگر آموخت‌.

    در جوانى‌ به‌ مصر رفت‌ و پس‌ از آن‌ حج‌ گزارد، در مکه‌ نزد استادانى‌ حدیث‌ آموخت‌ و از چند تن‌ از آنان‌ اجازه روایت‌ گرفت‌ و در فقه‌ و حدیث‌ و ادب‌ و تاریخ‌ به‌ درجه‌ای‌ رفیع‌ رسید.

    معلمان‌ او افزون‌ بر پدرش‌، ابوالحسن‌ بن‌ محمد بن‌ هذیل‌، ابوعبدالله‌ ابن‌ سَعاده‌، ابوبکر ابن‌ بَیبَش‌، ابوعبدالله‌ ابن‌ عبدالرحیم‌، ابوالحسن‌ ابن‌ عبدالعزیز حافظ، ابوطاهر سلفى‌، ابوعبدالله‌ ابن‌ حَضْرمى‌، ابوطاهر عوف‌ و ابوطاهر ابن‌ عثمانى‌ بوده‌اند.

    وی‌ نثری‌ پخته‌ و روان‌ داشت‌ و شعر نیکو مى‌گفت‌، حافظ احادیث‌ بسیار بود و متن‌ کامل‌ آن‌ها را با ذکر سلسله‌ روات‌ نقل‌ مى‌کرد.


    راویان

    بسیاری‌ از شیوخ‌ محدثان‌ از او حدیث‌ نقل‌ کرده‌اند، مانند احمد بن‌ محمد وهب‌ بکری‌ از اهالى‌ شاطبه‌، ابوالحسن‌ ابن‌ قطان‌، ابوالحسن‌ صاعد، ابوالخطاب‌ ابن‌ واحب‌، ابوالعباس‌ ابن‌ سید الناس‌، ابومحمد عبدالرحمان‌ بن‌ برطله، ابوبکر ابن‌ مسدی‌ و جمعى‌ دیگراز بزرگان‌ محدثان‌.


    شخصیت اخلاقی

    وی‌ در سلامت‌ نفس‌ و گفتار نیکو و حسن‌ روایت‌ و درایت‌، زبانزد خاص‌ و عام‌ بود. ابن‌ عات‌ مردی‌ زاهد و متعبد بود، خرمای‌ خشکیده‌ مى‌خورد و لباس‌ خشن‌ مى‌پوشید.


    جهاد و شهادت

    وي‌ در پايان‌ عمر براي‌ جهاد به‌ زادگاه‌ خويش‌ بازگشت‌ و در جنگ‌ ميان‌ مسيحيان‌ و مسلمانان‌ در اندلس‌ كه‌ به‌ «واقعة عقاب‌» معروف‌ است‌، ناپديد شد.


    آثار

    1. طرر ابى‌ هارون‌ (در فقه‌)،

    نسخه‌ای‌ از این‌ کتاب‌ به‌ شماره 1515 در کتابخانه عمومى‌ رباط موجود است؛

    2. النُزهه فى‌ التعریف‌ بشیوخ‌ الوجهه،

    در ترجمه احوال‌ استادان‌ و مشایخ‌ خود و برخى‌ از صالحان‌ آن‌ روزگار؛

    3. ریحانه النفس‌ و راحه الانفس‌ فى‌ ذکر شیوخ‌ الاندلس‌، یا ریحانه التنفس‌ و راحه الانفس‌ فى‌ ذکر شیوخ‌ الاندلس‌،

    طبق‌ گفته عمر فروخ‌ ابن‌ عات‌ کتابى‌ در ذکر قاضیان‌ شهر خودش‌ شاطبه‌ (و کتابى‌ دیگر؟) در احوال‌ قاضیان‌ اندلس‌ پرداخته‌ بوده‌ است‌[۱].


    پانویس

    1. روح‌بخشان‌‌، عبدالمحمد، ج4، ص169


    منابع مقاله

    روح‌بخشان‌‌، عبدالمحمد،‌ دائر‌ه‌المعارف بزرگ اسلامی زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائر‌ه‌المعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1377.


    وابسته‌ها