مالک و زارع در ایران: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR27499J1.jpg | عنوان = مالک و زارع در ايران | عنوان‌های دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = لمتون، آن کاترين سواين فورد (نویسنده) امیری، منوچهر (مترجم) |زبان | زبان = | کد کنگره = /ل8م2 / 232 KMH | موضوع = |ن...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''مالک و زارع در ایران''' تألیف [[لمتون، آن کاترين سواين فورد|لمتون]]، ترجمه [[امیری، منوچهر|منوچهر اميرى]]، | '''مالک و زارع در ایران''' تألیف [[لمتون، آن کاترين سواين فورد|لمتون]]، ترجمه [[امیری، منوچهر|منوچهر اميرى]]، اثرى است تحقيقى دربارۀ تاريخ ملكدارى (املاك زراعتى) و وضع مالك و زارع ومناسبات ارباب و دهقان در ايران و بررسى آن دسته از عوامل تاريخى كه به پديد آمدنوضع موجود منجر شده. | ||
كتاب مشتمل بر دو بخش و بيست و سه فصل است. | |||
بخش اول در تاريخ زميندارى و ادارۀ درآمدهاى اراضى و املاك در ايران از صدر اسلام تا اعطاىمشروطيت(1324 ق)و شامل اين مباحث است:استيلاى عرب،اداره‌كردن درآمدهاىمملكتى،سلجوقيان و روش اعطاى اقطاع،مغول و دست برداشتن آنان از سنت،صفويه و نشو و نماى حكومت مطلقه،افشاريه يا برزخ ميان دو سلسله و ظهور قاجار،نيمه دومقرن نوزدهم و طليعۀ اصلاحات.بخش دوم نيز شامل بررسى موضوع ياد شده ازمشروطيت به بعد است.مؤلف در مقدمه به منابع تحقيق خود اشاره كرده كه حائزاهميت است.تعليقات مترجم بر چاپ اول و دوم،كتابنامه شامل فهرست كتب خطى وچاپى فارسى و عربى و اروپايى،فهرست لغات و اصطلاحات،و فهارس اعلام شامل نامجاها،كسان و خاندانها و نام كتابها ضمايم پايانى كتاب هستند.متن انگليسى كتاب درسال 1952 انتشار يافته است. <ref> ر.ک: روغنی، شهره، ص109-110</ref> | |||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
<references/> | <references/> | ||
نسخهٔ ۱۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۲۲:۱۹
| مالک و زارع در ايران | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | لمتون، آن کاترين سواين فورد (نویسنده) امیری، منوچهر (مترجم) |
| ناشر | شرکت انتشارات علمي و فرهنگي |
| مکان نشر | ايران - تهران |
| سال نشر | 1377ش. |
| چاپ | چهارم |
| شابک | 964-445-054-x |
| کد کنگره | /ل8م2 / 232 KMH |
مالک و زارع در ایران تألیف لمتون، ترجمه منوچهر اميرى، اثرى است تحقيقى دربارۀ تاريخ ملكدارى (املاك زراعتى) و وضع مالك و زارع ومناسبات ارباب و دهقان در ايران و بررسى آن دسته از عوامل تاريخى كه به پديد آمدنوضع موجود منجر شده.
كتاب مشتمل بر دو بخش و بيست و سه فصل است.
بخش اول در تاريخ زميندارى و ادارۀ درآمدهاى اراضى و املاك در ايران از صدر اسلام تا اعطاىمشروطيت(1324 ق)و شامل اين مباحث است:استيلاى عرب،اداره‌كردن درآمدهاىمملكتى،سلجوقيان و روش اعطاى اقطاع،مغول و دست برداشتن آنان از سنت،صفويه و نشو و نماى حكومت مطلقه،افشاريه يا برزخ ميان دو سلسله و ظهور قاجار،نيمه دومقرن نوزدهم و طليعۀ اصلاحات.بخش دوم نيز شامل بررسى موضوع ياد شده ازمشروطيت به بعد است.مؤلف در مقدمه به منابع تحقيق خود اشاره كرده كه حائزاهميت است.تعليقات مترجم بر چاپ اول و دوم،كتابنامه شامل فهرست كتب خطى وچاپى فارسى و عربى و اروپايى،فهرست لغات و اصطلاحات،و فهارس اعلام شامل نامجاها،كسان و خاندانها و نام كتابها ضمايم پايانى كتاب هستند.متن انگليسى كتاب درسال 1952 انتشار يافته است. [۱]
پانویس
- ↑ ر.ک: روغنی، شهره، ص109-110
منابع مقاله
روغنی، شهره، کتابشناسی گزیده توصیفی تاریخ و تمدن ملل اسلامی، تهران، سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه‌ها(سمت)، 1382ش