الأصول و التاریخ: تفاوت میان نسخهها
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR62885J1.jpg | عنوان = الأصول و التاریخ | عنوانهای دیگر = تحقیق علمي تاریخي في حدوث و تطور ... | پدیدآورندگان | پدیدآوران = محمودی، ضیاءالدین (نويسنده) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = | موضوع = |ناشر | ناشر = مجمع إحیای...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''الأصول و التاريخ'''، تألیف ضیاءالدین محمودی (معاصر)، تحقیقی علمی - تاریخی در حدوث و تطورات مبحث اصولی حجیت اخبار از دیدگاه شیعه است. | '''الأصول و التاريخ'''، تألیف [[محمودی، ضیاءالدین|ضیاءالدین محمودی]] (معاصر)، تحقیقی علمی - تاریخی در حدوث و تطورات مبحث اصولی حجیت اخبار از دیدگاه شیعه است. | ||
نویسنده، تحقیق از دو موضوع اساسی از مطالب علم اصول در گذر تاریخ و زمان را ضروری دانسته است: اول، مبحث حجیت اخبار که راه رسیدن به سنت و احکام است؛ دوم، مبحث حجیت ظن که از بحث اول نشئت میگیرد. البته اهل سنت فصلی با این عنوان ندارند، بلکه این بحث تحت عناوین دیگری بهصورت جداگانه مانند قیاس، استحسان و مصالح مرسله و... مطرح شده که معارضه آن با مذهب اهلبیت(ع) ثابت است<ref>ر.ک: مقدمه، ص5</ref>. | نویسنده، تحقیق از دو موضوع اساسی از مطالب علم اصول در گذر تاریخ و زمان را ضروری دانسته است: اول، مبحث حجیت اخبار که راه رسیدن به سنت و احکام است؛ دوم، مبحث حجیت ظن که از بحث اول نشئت میگیرد. البته اهل سنت فصلی با این عنوان ندارند، بلکه این بحث تحت عناوین دیگری بهصورت جداگانه مانند قیاس، استحسان و مصالح مرسله و... مطرح شده که معارضه آن با مذهب اهلبیت(ع) ثابت است<ref>ر.ک: مقدمه، ص5</ref>. | ||
خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
به گفته نویسنده آنچه در این کتاب مطرح شده مباحثی است که وجود خارجی ملموس داشته و وجود ذهنی صرف ندارد؛ مانند نمونههای مهم و اصیل از مباحث اصولی از عصر تدوین تا عصر حاضر، تا اینکه تصویری از مشکلات علم اصول ارائه و اصل این مسائل به شکل مطلوب مستند به مهمترین متون اصولی و شیوه علمای بزرگ اصول تنقیح شود. این مطلب بهترتیب تاریخی مطرح شده تا اهل فکر و علم آن را در خلال مطالعات علمیاشان مورد استفاده قرار دهند<ref>ر.ک: همان، ص9</ref>. | به گفته نویسنده آنچه در این کتاب مطرح شده مباحثی است که وجود خارجی ملموس داشته و وجود ذهنی صرف ندارد؛ مانند نمونههای مهم و اصیل از مباحث اصولی از عصر تدوین تا عصر حاضر، تا اینکه تصویری از مشکلات علم اصول ارائه و اصل این مسائل به شکل مطلوب مستند به مهمترین متون اصولی و شیوه علمای بزرگ اصول تنقیح شود. این مطلب بهترتیب تاریخی مطرح شده تا اهل فکر و علم آن را در خلال مطالعات علمیاشان مورد استفاده قرار دهند<ref>ر.ک: همان، ص9</ref>. | ||
در ابتدای بحث، شیوه علمای اهل سنت در حجیت اخبار بهاختصار مطرح شده است. در این رابطه دیدگاه علمایی چون قاضی ابویعلی حنبلی (متوفی 458ق)، ابوحامد غزالی (متوفی 505ق) و ابواسحاق شیرازی شافعی (متوفی 476ق) بیان گردیده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص21-19</ref>. | در ابتدای بحث، شیوه علمای اهل سنت در حجیت اخبار بهاختصار مطرح شده است. در این رابطه دیدگاه علمایی چون [[ابن فراء، محمد بن حسین|قاضی ابویعلی حنبلی]] (متوفی 458ق)، [[غزالی، محمد بن محمد|ابوحامد غزالی]] (متوفی 505ق) و [[شیرازی، ابراهیم بن علی|ابواسحاق شیرازی شافعی]] (متوفی 476ق) بیان گردیده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص21-19</ref>. | ||
در بخش دیگری از مباحث، آراء علمای شیعه در حجیت اخبار با ذکر دیدگاه شیخ صدوق در کتاب | در بخش دیگری از مباحث، آراء علمای شیعه در حجیت اخبار با ذکر دیدگاه [[ابن بابویه، ابوجعفر، محمد بن علی|شیخ صدوق]] در کتاب [[الاعتقادات (ط. مؤسسه امام هادی)|الاعتقادات]]، [[مفید، محمد بن محمد|شیخ مفید]]، [[علمالهدی، علی بن حسین|سید مرتضی]] و [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسی]] مطرح شده است<ref>ر.ک: همان، ص28، 33، 44 و 60</ref>. در این رابطه مناقشات حجیت اخبار واحد منصرف به اخبار مخالفین نیز مورد مطالعه قرار گرفته است<ref>ر.ک: همان، ص78</ref>. قرائن موافقت خبر واحد با دلیل عقلی، کتاب، سنت و اجماع نیز از دیدگاه علمای شیعه لزوماً دلالت بر صحت خبر ندارد<ref>ر.ک: همان، ص106</ref>. | ||
بررسی مسلک علمای متأخر شیعه در حجیت اخبار، از جمله محقق حلی، علامه | بررسی مسلک علمای متأخر شیعه در حجیت اخبار، از جمله [[حلی، جعفر بن حسن|محقق حلی]]، [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلی]]، [[ابن شهید ثانی، حسن بن زینالدین|صاحب معالم]]، [[فاضل تونی، محمدحسین|فاضل تونی]]، [[وحید بهبهانی، محمدباقر|وحید بهبهانی]] و بسیاری دیگر چون [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شیخ انصاری]] بخش اعظم مباحث کتاب را به خود اختصاص داده است<ref>ر.ک: همان، ص420-160</ref>. | ||
==پانویس== | ==پانویس== |
نسخهٔ ۱۷ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۹:۰۵
الأصول و التاریخ | |
---|---|
پدیدآوران | محمودی، ضیاءالدین (نويسنده) |
عنوانهای دیگر | تحقیق علمي تاریخي في حدوث و تطور ... |
ناشر | مجمع إحیای فرهنگ اسلامی |
مکان نشر | ایران - قم |
سال نشر | 1385ش - 1427ق |
چاپ | 1 |
شابک | 964-95705-1-9 |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
الأصول و التاريخ، تألیف ضیاءالدین محمودی (معاصر)، تحقیقی علمی - تاریخی در حدوث و تطورات مبحث اصولی حجیت اخبار از دیدگاه شیعه است.
نویسنده، تحقیق از دو موضوع اساسی از مطالب علم اصول در گذر تاریخ و زمان را ضروری دانسته است: اول، مبحث حجیت اخبار که راه رسیدن به سنت و احکام است؛ دوم، مبحث حجیت ظن که از بحث اول نشئت میگیرد. البته اهل سنت فصلی با این عنوان ندارند، بلکه این بحث تحت عناوین دیگری بهصورت جداگانه مانند قیاس، استحسان و مصالح مرسله و... مطرح شده که معارضه آن با مذهب اهلبیت(ع) ثابت است[۱].
به گفته نویسنده آنچه در این کتاب مطرح شده مباحثی است که وجود خارجی ملموس داشته و وجود ذهنی صرف ندارد؛ مانند نمونههای مهم و اصیل از مباحث اصولی از عصر تدوین تا عصر حاضر، تا اینکه تصویری از مشکلات علم اصول ارائه و اصل این مسائل به شکل مطلوب مستند به مهمترین متون اصولی و شیوه علمای بزرگ اصول تنقیح شود. این مطلب بهترتیب تاریخی مطرح شده تا اهل فکر و علم آن را در خلال مطالعات علمیاشان مورد استفاده قرار دهند[۲].
در ابتدای بحث، شیوه علمای اهل سنت در حجیت اخبار بهاختصار مطرح شده است. در این رابطه دیدگاه علمایی چون قاضی ابویعلی حنبلی (متوفی 458ق)، ابوحامد غزالی (متوفی 505ق) و ابواسحاق شیرازی شافعی (متوفی 476ق) بیان گردیده است[۳].
در بخش دیگری از مباحث، آراء علمای شیعه در حجیت اخبار با ذکر دیدگاه شیخ صدوق در کتاب الاعتقادات، شیخ مفید، سید مرتضی و شیخ طوسی مطرح شده است[۴]. در این رابطه مناقشات حجیت اخبار واحد منصرف به اخبار مخالفین نیز مورد مطالعه قرار گرفته است[۵]. قرائن موافقت خبر واحد با دلیل عقلی، کتاب، سنت و اجماع نیز از دیدگاه علمای شیعه لزوماً دلالت بر صحت خبر ندارد[۶].
بررسی مسلک علمای متأخر شیعه در حجیت اخبار، از جمله محقق حلی، علامه حلی، صاحب معالم، فاضل تونی، وحید بهبهانی و بسیاری دیگر چون شیخ انصاری بخش اعظم مباحث کتاب را به خود اختصاص داده است[۷].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.