جامع القراءات: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'لالدین' به 'ل‌الدین'
جز (جایگزینی متن - ' الدین' به 'الدین')
جز (جایگزینی متن - 'لالدین' به 'ل‌الدین')
خط ۲۷: خط ۲۷:
'''جامع القراءات'''، عنوان کتاب 3 جلدی [[روذباری، محمد بن أحمد|ابوبکر محمد بن احمد بن هیثم رودباری]] (به عربی روذباری) بلخی (زنده در 489ق) است که با تحقیق [[عنزی، حنا‌ن‌ بنت عبدالکریم بن محمد|حنا‌ن‌ بنت عبدالکریم بن محمد عنزی]] در موضوع قرائات قرآن کریم به چاپ رسیده است.
'''جامع القراءات'''، عنوان کتاب 3 جلدی [[روذباری، محمد بن أحمد|ابوبکر محمد بن احمد بن هیثم رودباری]] (به عربی روذباری) بلخی (زنده در 489ق) است که با تحقیق [[عنزی، حنا‌ن‌ بنت عبدالکریم بن محمد|حنا‌ن‌ بنت عبدالکریم بن محمد عنزی]] در موضوع قرائات قرآن کریم به چاپ رسیده است.


جامع القراءات از کتاب‌های قدیمی در علم قرائات است که در دوران طلایی قرائات نگاشته شده؛ زیرا از بزرگان علمای این علم مانند حسن بن علی اهوازی روایت کرده است<ref>ر.ک: مقدمه، ج1، ص6</ref>. تحقیق این اثر توسط محقق آن، عنوان رساله دکتری وی بوده است در بخش قرآن کریم دانشکده اصولالدین دانشگاه محمد بن سعود<ref>ر.ک: همان</ref>‌.
جامع القراءات از کتاب‌های قدیمی در علم قرائات است که در دوران طلایی قرائات نگاشته شده؛ زیرا از بزرگان علمای این علم مانند حسن بن علی اهوازی روایت کرده است<ref>ر.ک: مقدمه، ج1، ص6</ref>. تحقیق این اثر توسط محقق آن، عنوان رساله دکتری وی بوده است در بخش قرآن کریم دانشکده اصول‌الدین دانشگاه محمد بن سعود<ref>ر.ک: همان</ref>‌.


از ویژگی‌های این اثر علاوه بر قدیمی بودن و روایت از بزرگان قرائات مانند [[ابو علی اهوازی]] و [[احمد مروزی]] و...، این است که متضمن قرائات عشر و دیگر قرائات است و اختلاف میان این قرائات را در اصول و فرش بیان کرده است. همچنین بسیاری از آرای اهوازی و دیگر علما را از طریق این اثر می‌توان فهم کرد؛ چراکه این آرا در کتاب‌های مختصری که به دست ما رسیده وجود ندارد. همچنین این کتاب، مشتمل بر طرق قرائات کثیره است و [[جزری، محمد بن ابراهیم|ابن جزری]] درباره آن گفته: مانند این اثر در علم قرائات، نوشته نشده است. ذکر وجوه قرائات متعدده از ائمه عشره و راویان آنها در این کتاب در حدی است که انسان را در توثیق قرائات و تفسیر و لغت از دیگر کتاب‌ها بی‌نیاز می‌کند. علاوه بر اینها این اثر مشتمل بر همه موارد مربوط به قرائت از حیث روایت و درایت است و منظومه نادری در تاریخ علم تجوید از قرن چهارم هجری به آن ضمیمه شده که مؤلف آن را از استادش، اهوازی روایت کرده است؛ این منظومه تجویدی همان منظومه ابوعبدالله محمد بن یوسف خراسانی در مخارج حروف و صفات است<ref>ر.ک: همان، ص6-7</ref>.
از ویژگی‌های این اثر علاوه بر قدیمی بودن و روایت از بزرگان قرائات مانند [[ابو علی اهوازی]] و [[احمد مروزی]] و...، این است که متضمن قرائات عشر و دیگر قرائات است و اختلاف میان این قرائات را در اصول و فرش بیان کرده است. همچنین بسیاری از آرای اهوازی و دیگر علما را از طریق این اثر می‌توان فهم کرد؛ چراکه این آرا در کتاب‌های مختصری که به دست ما رسیده وجود ندارد. همچنین این کتاب، مشتمل بر طرق قرائات کثیره است و [[جزری، محمد بن ابراهیم|ابن جزری]] درباره آن گفته: مانند این اثر در علم قرائات، نوشته نشده است. ذکر وجوه قرائات متعدده از ائمه عشره و راویان آنها در این کتاب در حدی است که انسان را در توثیق قرائات و تفسیر و لغت از دیگر کتاب‌ها بی‌نیاز می‌کند. علاوه بر اینها این اثر مشتمل بر همه موارد مربوط به قرائت از حیث روایت و درایت است و منظومه نادری در تاریخ علم تجوید از قرن چهارم هجری به آن ضمیمه شده که مؤلف آن را از استادش، اهوازی روایت کرده است؛ این منظومه تجویدی همان منظومه ابوعبدالله محمد بن یوسف خراسانی در مخارج حروف و صفات است<ref>ر.ک: همان، ص6-7</ref>.