قرآن: برگرفته از آثار محمدرضا حکیمی: تفاوت میان نسخه‌ها

قرآن: برگرفته از آثار محمدرضا حکیمی (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۹ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۳۹

۲ بایت اضافه‌شده ، ‏۹ فوریهٔ ۲۰۲۴

جز

جایگزینی متن - ' می گوید' به ' می‌گوید'

Hbaghizadeh

دیوان‌سالاران، مدیران

۱۴۶٬۵۳۱

ویرایش

@@ خط ۲۹: / خط ۲۹: @@
 '''قرآن یا آموزه‌هایی از قرآن'''، اثر [[حکیمی، محمدرضا|محمدرضا حکیمی]] (1314-1400ش)، شماره اول از مجموعه کتاب‌های «برگرفته از آثار» می‌باشد. بخش اول کتاب با عنوان «هدایت قرآنی» به قلم تدوینگر، و بخش دوم آن با عنوان «آموزه‌هایی از قرآن» برگرفته از کتاب‌های «پیام جاودانه» و «نان و کتاب» می‌باشد.
-نویسنده در بخش اول کتاب، هدایت را به دو بخش هدایت الهی و هدایت بشری تقسیم نموده و می گوید: بهترین هدایت ها، هدایت الهی است نه بشری و زاییده از تفکرات محدتود انسان و ناقص و سطحی و ناکارامد، بلکه هدایت کامل آن است که از طریق «وحی» به سولان و پیامبران ابلاغ گشته است، و هر پیامبری به فراخور زبان و زمان قوم خود آن را بر امت خویش عرضه داشت است<ref>متن کتاب، ص9</ref>. او سپس گریزی به کاتبان وحی و نظرات دانشمندان درباره کتب آسمانی پرداخته و در پایان قران را با عناوینی چون «کتاب راه است»، «کتاب توحید درست»، «کتاب وعده راست»، «کتاب خرد و اندیشیدن»، «کتاب حکمت و علم»، «کتاب صلح»، «کتاب عمل» و... معرفی می‌کند. نویسنده این بخش از کتاب [[مرتضی کیا]] می‌باشد.
+نویسنده در بخش اول کتاب، هدایت را به دو بخش هدایت الهی و هدایت بشری تقسیم نموده و می‌گوید: بهترین هدایت ها، هدایت الهی است نه بشری و زاییده از تفکرات محدتود انسان و ناقص و سطحی و ناکارامد، بلکه هدایت کامل آن است که از طریق «وحی» به سولان و پیامبران ابلاغ گشته است، و هر پیامبری به فراخور زبان و زمان قوم خود آن را بر امت خویش عرضه داشت است<ref>متن کتاب، ص9</ref>. او سپس گریزی به کاتبان وحی و نظرات دانشمندان درباره کتب آسمانی پرداخته و در پایان قران را با عناوینی چون «کتاب راه است»، «کتاب توحید درست»، «کتاب وعده راست»، «کتاب خرد و اندیشیدن»، «کتاب حکمت و علم»، «کتاب صلح»، «کتاب عمل» و... معرفی می‌کند. نویسنده این بخش از کتاب [[مرتضی کیا]] می‌باشد.
 بخش دوم کتاب که به «آموزه‌هایی از قرآن» اختصاص یافته با روایتی از پیامبر(ص) درباره قرآن چنین آغاز شده: القرآن افضل کل شیء دون الله؛ قرآن، بعد خداوند یگانه، از همه چیز بالاتر است<ref>همان، ص39</ref>. سپس جملات کوتاه و بلندی با محوریت قرآن آمده است. همچون «قرآن چراغی است خاموش ناشدنی»، «قرآن عهدنامه خداوند متعال است بر بندگان با بینشهای نمایان و ظواهر تابان»<ref>همان، ص47</ref>.