بستان العارفین: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده:اخلاق اسلامی]] | [[رده:اخلاق اسلامی]] | ||
[[رده: | [[رده:آثار کلی اخلاق قرن 1 – 14]] | ||
[[رده:امام علی(ع)]] | [[رده:امام علی(ع)]] | ||
[[رده:مقالات آبان 01 خردمند]] | [[رده:مقالات آبان 01 خردمند]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده آبان 01]] | [[رده:مقالات بازبینی شده آبان 01]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 آذر 1401]] |
نسخهٔ ۲ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۰:۵۵
بستان العارفین | |
---|---|
پدیدآوران | سمرقندی، نصر بن محمد (نویسنده) عبدالوارث، محمد علی (محقق) |
ناشر | دار الکتب العلمیه، منشورات محمد علی بیضون |
مکان نشر | لبنان - بیروت |
سال نشر | 1424ق. = 2003م. |
چاپ | یکم |
موضوع | اخلاق اسلامی
احادیث اخلاقی - قرن 4ق. اخلاق عرفانی احادیث اهل سنت - قرن 4ق. آداب معاشرت اسلامی |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | /س8ب5 / 247/3 BP |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
بستان العارفين، از آثار واعظ و زاهد حنفی قرن چهارم نصر بن محمد سمرقندى (درگذشته 373ق)، مجموعهای از تذکرات اخلاقی - عرفانی شامل 159 باب با استفاده از آیات و روایات است.
نصر بن محمد سمرقندى با آوردن آیه وَ ذَكرْ فَإِنَّ الذِّكرى تَنْفَعُ الْمُؤْمِنين، هدفش را از نگارش این کتاب نشان داده و مخاطبانش را همه مردم (خاصّ و عامّ) و روش خود را، پرهیز از غوامض و مطالب مشکل و حذف اسانید روایات ذکر کرده است[۱].
نویسنده اشعری حنفی که قبل از سید رضى، گردآورنده نهجالبلاغه، میزیسته، در اولین باب کتاب حاضر، دانشاندوزی را محور سخنش قرار داده و از جمله، روایت تقسیم مردم به 3 گروه (عالم ربانی و متعلم علی سبیل نجات و همج رعاع) را از امام علی(ع) نقل کرده است[۲].
او در باب 61 وجوب اطاعت از حاکمان را مشروط به این کرده که دستور به معصیت خدای متعال ندهند و قیام برضدّ آنان را حرام دانسته، مگر آنکه به مردم ظلم کنند[۳].
سمرقندى در آخرین باب به بررسی دعا پرداخته و بعد از بیان استحباب آن در همه زمانها[۴] و نقل کردن چند روایت، پایانبخش کتابش را حدیثی جالب و کاربردی از امام جعفر صادق(ع) در هنگامه رویارویی با غم، ترس و شوق به بهشت قرار داده است[۵].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.