۱۰۶٬۷۶۱
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) برچسب: واگردانی دستی |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
{{کاربردهای دیگر| عارفان (ابهام زدایی)}} | {{کاربردهای دیگر| عارفان (ابهام زدایی)}} | ||
خط ۳۹: | خط ۳۸: | ||
[[سمرقندی، نصر بن محمد | نصر بن محمد سمرقندى]] با آوردن آیه | [[سمرقندی، نصر بن محمد | نصر بن محمد سمرقندى]] با آوردن آیه '''وَ ذَكرْ فَإِنَّ الذِّكرى تَنْفَعُ الْمُؤْمِنين'''، هدفش را از نگارش این کتاب نشان داده و مخاطبانش را همه مردم (خاصّ و عامّ) و روش خود را، پرهیز از غوامض و مطالب مشکل و حذف اسانید روایات ذکر کرده است<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص5</ref>. | ||
[[سمرقندی، نصر بن محمد |نویسنده اشعری حنفی]] که قبل از [[شریف الرضی، محمد بن حسین|سید رضى]]، گردآورنده [[ | [[سمرقندی، نصر بن محمد |نویسنده اشعری حنفی]] که قبل از [[شریف الرضی، محمد بن حسین|سید رضى]]، گردآورنده [[نهجالبلاغة (صبحی صالح)|نهجالبلاغه]]، میزیسته، در اولین باب کتاب حاضر، دانشاندوزی را محور سخنش قرار داده و از جمله، روایت تقسیم مردم به 3 گروه (عالم ربانی و متعلم علی سبیل نجات و همج رعاع) را از [[امام علی(ع)]] نقل کرده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص8</ref>. | ||
او در باب 61 وجوب اطاعت از حاکمان را مشروط به این کرده که دستور به معصیت خدای متعال ندهند و قیام برضدّ آنان را حرام دانسته، مگر آنکه به مردم ظلم کنند<ref>ر.ک: همان، ص66</ref>. | او در باب 61 وجوب اطاعت از حاکمان را مشروط به این کرده که دستور به معصیت خدای متعال ندهند و قیام برضدّ آنان را حرام دانسته، مگر آنکه به مردم ظلم کنند<ref>ر.ک: همان، ص66</ref>. |