تحفة السالکين و دلائل السائرين لمنهج المقربين: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - 'مـ' به 'م')
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۲۹: خط ۲۹:
    }}
    }}
       
       
    '''تحفة السالكين و دلائل السائرين لمنهج المقربين'''، تألیف فقیه شافعی محمد منیر سمنودی (1199-1099ق)، از جمله آثار در ذکر سلوک صوفیه و آداب شیخ، مرید و نقیب است.  
    '''تحفة السالكين و دلائل السائرين لمنهج المقربين'''، تألیف فقیه شافعی [[منیر سمنودی، محمد بن حسن|محمد منیر سمنودی]] (1199-1099ق)، از جمله آثار در ذکر سلوک صوفیه و آداب شیخ، مرید و نقیب است.  


    در ابتدای کتاب، شرح حالی یک صفحه‌ای از نویسنده و آثار او ارائه شده است. آن‌گونه که نویسنده در مقدمه نوشته، این اثر را در پاسخ به درخواست برخی برادران ایمانی مبنی بر گرد آوردن اموری که سالک در طی طریق الهی و منازل اهل تحقیق به آن نیاز دارد، به رشته تحریر درآورده است<ref>ر.ک: مقدمه مؤلف، ص7</ref>‏. وی کتاب را در ده باب و یک خاتمه منظم نموده است.  
    در ابتدای کتاب، شرح حالی یک صفحه‌ای از نویسنده و آثار او ارائه شده است. آن‌گونه که نویسنده در مقدمه نوشته، این اثر را در پاسخ به درخواست برخی برادران ایمانی مبنی بر گرد آوردن اموری که سالک در طی طریق الهی و منازل اهل تحقیق به آن نیاز دارد، به رشته تحریر درآورده است<ref>ر.ک: مقدمه مؤلف، ص7</ref>‏. وی کتاب را در ده باب و یک خاتمه منظم نموده است.  

    نسخهٔ ‏۳ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۰:۰۰

    تحفة السالکين و دلائل السائرين لمنهج المقربين
    تحفة السالکين و دلائل السائرين لمنهج المقربين
    پدیدآورانمنیر سمنودی، محمد بن حسن (نویسنده)
    ناشرمکتبة الثقافة الدينية
    مکان نشرمصر - قاهره
    سال نشر1430ق. = 2009م.
    چاپچاپ یکم
    موضوعتصوف وعظ
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏/م8ت2 / 288/2 BP

    تحفة السالكين و دلائل السائرين لمنهج المقربين، تألیف فقیه شافعی محمد منیر سمنودی (1199-1099ق)، از جمله آثار در ذکر سلوک صوفیه و آداب شیخ، مرید و نقیب است.

    در ابتدای کتاب، شرح حالی یک صفحه‌ای از نویسنده و آثار او ارائه شده است. آن‌گونه که نویسنده در مقدمه نوشته، این اثر را در پاسخ به درخواست برخی برادران ایمانی مبنی بر گرد آوردن اموری که سالک در طی طریق الهی و منازل اهل تحقیق به آن نیاز دارد، به رشته تحریر درآورده است[۱]‏. وی کتاب را در ده باب و یک خاتمه منظم نموده است.

    اولین باب کتاب، در تشریح کیفیت عهد و تلقین و وصیت شیخ به مرید بعد از عهد است. در آداب تلقین، شیخ مرید را امر می‌کند که سه شب با طهارت بخوابد و هر شب شش رکعت نماز با شرایط خاص بخواند و ثواب آن را به روح نبی(ص) اهدا نماید[۲]‏. از جمله ارکان طریقت صوفیه، عزلت است که نویسنده آن را مشتمل بر دو نوع باطنی و ظاهری می‌داند. عزلت باطنی عزلت قلب با حق است، به‌گونه‌ای که با حق باشد و خلق را کلاً نبیند. اما عزلت ظاهری این است که مکانی دور از مردم را برگزیند که کسی مزاحم خلوت او نشود و به تضرع و انقطاع الی الله بپردازد[۳]‏. بـا وجود مناسبت مفهومی‌ میان‌ عزلت‌گزینی و خلوت‌نشینی، کناره‌جویی از خلق، شرط لازم برای خلوت‌نشینی نبود و سالک می‌توانست‌ بـا‌ وجود‌ زندگی در میان مردم، هر چند وقت، مدّتی را به خلوت بگذراند و مجدّدا به اجتماع‌ بـاز‌گـردد؛ چنان‌که شیوه پیامبر(ص) پیش از بعثت نیز همین بود[۴]‏.

    چند باب از کتاب نیز به تبیین آداب شیخ و آداب مرید با شیخ یا دیگر برادران اختصاص یافته است. در باب نهم از نقبا سخن رفته و در خاتمه کتاب نیز تعدادی از اصطلاحات عرفا چون مراقبه، مشاهده، اتصال، محبت و حال تعریف شده است.

    در ذکر آداب نقیب سماط (سفره غذا) چنین می‌خوانیم: از آداب خوردن غذا، نشستن دو زانو یا بر پای راست، کوچک گرفتن لقمه، طول دادن جویدن غذا و... است[۵]‏.

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه مؤلف، ص7
    2. ر.ک: متن کتاب، ص12
    3. ر.ک: همان، ص68
    4. ر.ک: زروانی، مجتبی، ص136
    5. ر.ک: متن کتاب، ص155

    منابع مقاله

    1. مقدمه و متن کتاب.
    2. زروانی، مجتبی، «خلوت در تصوف»، مطالعات عرفانی، تابستان 1384، شماره 1، ص‌134 تا 147، به آدرس اینترنتی:

    https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/61198


    وابسته‌ها