عقد الدرر و اللآل في بيان فضل الفقر و الفقراء و فضلية السؤال: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۵: خط ۲۵:
}}
}}


'''‏عقد الدرر و اللآل في بيان فضل الفقر و الفقراء و فضيلة السؤال'''، تألیف مولانا فتح‌الله بن مولانا ابی‌بکر بنانی (معاصر)، از جمله آثار معاصر است که موضوع فقر و سؤال را از دیدگاه صوفیه مورد بررسی قرار داده است.  
'''‏عقد الدرر و اللآل في بيان فضل الفقر و الفقراء و فضيلة السؤال'''، تألیف [[بنانی، فتح‌الله|مولانا فتح‌الله بن مولانا ابی‌بکر بنانی]] (معاصر)، از جمله آثار معاصر است که موضوع فقر و سؤال را از دیدگاه صوفیه مورد بررسی قرار داده است.  


نویسنده، فقر را در اصطلاح صوفیه تجرد ظاهری و باطنی از تمایلات و آرزوهای فانی دنیوی با دوام رضایت به انتخاب حق تعالی برای او معنا کرده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص7</ref>‏. سپس فقر را زیور اصفیا و پسند حق تعالی برای خواص از انبیا و اتقیا دانسته است<ref>ر.ک: همان، ص11-10</ref>‏.
نویسنده، فقر را در اصطلاح صوفیه تجرد ظاهری و باطنی از تمایلات و آرزوهای فانی دنیوی با دوام رضایت به انتخاب حق تعالی برای او معنا کرده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص7</ref>‏. سپس فقر را زیور اصفیا و پسند حق تعالی برای خواص از انبیا و اتقیا دانسته است<ref>ر.ک: همان، ص11-10</ref>‏.
خط ۳۳: خط ۳۳:
در فقره دیگری از این اثر به جایگاه سؤال در کتاب خدا و حدیث اشاره شده است. سؤال اگر به جهت تبیین و تعلم باشد، مباح یا مندوب یا واجب است، اما اگر به جهت تکلف و تعنت باشد، مکروه و منهی‌عنه است. اینکه در حدیث از کثرت سؤال نهی شده، منظور درخواست مالی از مردم بدون احتیاج بوده است<ref>ر.ک: همان، ص81</ref>‏.  
در فقره دیگری از این اثر به جایگاه سؤال در کتاب خدا و حدیث اشاره شده است. سؤال اگر به جهت تبیین و تعلم باشد، مباح یا مندوب یا واجب است، اما اگر به جهت تکلف و تعنت باشد، مکروه و منهی‌عنه است. اینکه در حدیث از کثرت سؤال نهی شده، منظور درخواست مالی از مردم بدون احتیاج بوده است<ref>ر.ک: همان، ص81</ref>‏.  


در حکایتی از کتاب چنین آمده است: بشر حافی می‌گوید: علی بن ابی‌طالب(ع) را در خواب دیدم. گفتم: یا امیرالمؤمنین چقدر زیباست دل‌سوزی اغنیا نسبت به فقرا به تمنای ثواب. پس ایشان فرمود: و چقدر زیباست مباهات و بی‌نیازی ورزیدن فقرا بر اغنیا با اعتماد به خدا<ref>ر.ک: همان، ص128</ref>‏.
در حکایتی از کتاب چنین آمده است: بشر حافی می‌گوید: [[امام علی علیه‌السلام|علی بن ابی‌طالب(ع)]] را در خواب دیدم. گفتم: یا [[امام علی علیه‌السلام|امیرالمؤمنین]] چقدر زیباست دل‌سوزی اغنیا نسبت به فقرا به تمنای ثواب. پس ایشان فرمود: و چقدر زیباست مباهات و بی‌نیازی ورزیدن فقرا بر اغنیا با اعتماد به خدا<ref>ر.ک: همان، ص128</ref>‏.


==پانویس==
==پانویس==