بستان العارفین: تفاوت میان نسخهها
({{کاربردهای دیگر| عارفان (ابهام زدایی)}}) |
(+) |
||
خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
[[سمرقندی، نصر بن محمد |نویسنده اشعری حنفی]] که قبل از [[شریفالرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]]، گردآورنده [[نهجالبلاغة (صبحی صالح)| نهجالبلاغه]]، میزیسته، در اولین باب کتاب حاضر، دانشاندوزی را محور سخنش قرار داده و از جمله، روایت تقسیم مردم به عالم ربانی و متعلم علی سبیل نجات و همج رعاع را از [[امام علی علیهالسلام]] نقل کرده است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص8.</ref> | [[سمرقندی، نصر بن محمد |نویسنده اشعری حنفی]] که قبل از [[شریفالرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]]، گردآورنده [[نهجالبلاغة (صبحی صالح)| نهجالبلاغه]]، میزیسته، در اولین باب کتاب حاضر، دانشاندوزی را محور سخنش قرار داده و از جمله، روایت تقسیم مردم به عالم ربانی و متعلم علی سبیل نجات و همج رعاع را از [[امام علی علیهالسلام]] نقل کرده است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص8.</ref> | ||
او در باب 61 وجوب اطاعت از حاکمان را مشروط به این کرده که دستور به معصیت خدای متعال ندهند. <ref>ر.ک: متن کتاب، ص66.</ref> | |||
نسخهٔ ۵ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۱۹
بستان العارفین | |
---|---|
پدیدآوران | سمرقندی، نصر بن محمد (نویسنده) عبدالوارث محمد علی (محقق) |
ناشر | دار الکتب العلمیه، منشورات محمد علی بیضون |
مکان نشر | لبنان - بیروت |
سال نشر | 1424ق. = 2003م. |
چاپ | یکم |
موضوع | اخلاق اسلامی
احادیث اخلاقی - قرن 4ق. اخلاق عرفانی احادیث اهل سنت - قرن 4ق. آداب معاشرت اسلامی |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | /س8ب5 / 247/3 BP |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
بستان العارفین، از آثار واعظ و زاهد حنفی قرن چهارم نصر بن محمد سمرقندى (درگذشته 373ق.)، مجموعهای از تذکرات اخلاقی عرفانی شامل 159 باب با استفاده از آیات و روایات.
نصر بن محمد سمرقندى با آوردن آیه وَ ذَكِّرْ فَإِنَّ الذِّكْرى تَنْفَعُ الْمُؤْمِنين. هدفش را از نگارش این کتاب نشان داده و مخاطبانش را همه مردم (خاصّ و عامّ) و روش خود را، پرهیز از غوامض و مطالب مشکل و حذف اسانید روایات ذکر کرده است. [۱]
نویسنده اشعری حنفی که قبل از سيد رضى، گردآورنده نهجالبلاغه، میزیسته، در اولین باب کتاب حاضر، دانشاندوزی را محور سخنش قرار داده و از جمله، روایت تقسیم مردم به عالم ربانی و متعلم علی سبیل نجات و همج رعاع را از امام علی علیهالسلام نقل کرده است.[۲]
او در باب 61 وجوب اطاعت از حاکمان را مشروط به این کرده که دستور به معصیت خدای متعال ندهند. [۳]
سمرقندى در آخرین باب به بررسی دعا پرداخته و بعد از بیان استحباب آن در همه زمانها [۴] و نقل کردن چند روایت، پایانبخش کتابش را حدیثی جالب و کاربردی از امام جعفر صادق علیهالسلام در هنگامه رویارویی با غمّ، ترس و شوق به بهشت قرار داده است.[۵]
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه کتاب
- متن کتاب