میر مهر، جلوه‌های محبت امام زمان(عج): تفاوت میان نسخه‌ها
({{مهدویت}}) |
|||
| خط ۷۰: | خط ۷۰: | ||
{{مهدویت}} | {{مهدویت}} | ||
==وابسته‌ها== | |||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[مهدی(عج) تجسم امید و نجات]] | |||
[[رویکرد تطبیقی به پایان تاریخ از نگاه قرآن و نظریه‌های معاصر]] | |||
[[سپیده امید کاوشی در مهدویت]] | |||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
نسخهٔ ۳۱ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۰۶:۲۷
| میر مهر، جلوه‌های محبت امام زمان(عج) | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | پور سید آقایی، مسعود (نویسنده) |
| عنوان‌های دیگر | جلوه‌های محبت امام زمان علیه‌السلام |
| ناشر | حضور |
| مکان نشر | قم - ایران |
| سال نشر | 1382 ش |
| چاپ | 3 |
| شابک | 964-6272-85-3 |
| موضوع | محمد بن حسن(عج)، امام دوازدهم، 255ق. - رویت مهدویت - اثبات |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP 224/4 /پ9م9 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
مير مهر(جلوه‌هاى محبت امام زمان(ع)) اثر مسعود پورسيد آقايى، بررسى ارتباط و هدايت امام زمان(عج) با شیعیان، در ضمن بيان وقايع و حكاياتى مربوط به عنايت ايشان به محبان است كه به زبان فارسى و در سال 1382ش نوشته شده است.
ساختار
مقدمه مؤلف كه متنى ادبى در انتقاد از كسانى كه امام زمان را به جاى امام رحمت و «مير مهر»، به «مير قهر» و امام غضب معرفى مى‌كنند، آغاز شده و مطالب در دو بخش جلوه‌ها و ضمائم ارائه شده است.
مباحث، به ذكر نمونه‌هايى از محبت حضرت مهدى(ع) و ارتباط آن حضرت با شیعیان خود ذيل عنوان: هدايت، شفاعت، اميد و انس و همنشينى پرداخته و در پايان، عنايت و محبت حضرتش به علماى عامل را با نقل خاطراتى يادآور شده است.
گزارش محتوا
بخش اول، بيان جلوه‌هايى از مهر و محبت آن امام(عج) در قالب حكايات و روايات است.
نویسنده معتقد است، هر يك از اين جلوه‌ها، چه توسط خود آن حضرت و يا توسط ياران، اصحاب و رجال الغيب ايشان، چه در بيدارى و يا در خواب و مكاشفه، پيام دعوت و هدايتى است كه در لحظه لحظه زمان و تاريخ، انسان‌ها را به خود خوانده و از جام ديدار سرشار مى‌سازد.
وى بر اين باور است كه اين امر، سنت خداست كه در متن غفلت، صيحه بيدارى و فرياد دعوتى بلند شود.
در حكايات و رواياتى كه در اين بخش آمده، به موارد زير اشاره شده است:
- حضور آن حضرت در تشييع جنازه برخى دوستداران مخلص
- عيادت ايشان از مرضاء
- آمين گفتن به دعاى شیعیان
- نوشتن نامه در برخى مواقع لازم و حساس به برخى علما و نايبان خود؛ همچون شيخ مفيد، سيد ابوالحسن اصفهانى و...
- فرستادن پيام‌هايى براى جامعه شيعه يا برخى افراد، در فرازهاى مهمى از تاريخ كه نویسنده، فتواى ميرزاى شيرازى به حرمت استعمال تنباكو و پيام به سيد ابوالحسن اصفهانى و امام راحل در واقعه بيست و يكم بهمن را نمونه‌هاى از اين امر مى‌داند.
- قرار دادن وكلا و نايبان براى خود كه مؤلف آن را يكى از مهم‌ترين جلوه‌هاى محبت امام زمان(عج) به شیعیان دانسته است.
- تعليم دادن دعاها و زيارات متعدد؛ از جمله دعاهاى فرج و عظم البلاء و زيارت‌هاى آل ياسين و رجبيه كه هر يك داراى مضامين بلند بوده و نویسنده آنها را بهترين دستمايه براى مناجات با خدا و انس با آن حضرت مى‌داند.
- فرا خواندن برخى از علما و دين‌شناسان از طرق مختلف؛ از جمله رؤياهاى صادقه، به حفظ و نشر آثار مهدویت، براى حفظ شیعیان از تهاجمات فرهنگى در دوره‌هاى مختلف و پاسخ‌گويى به نياز زمان و شبهات.
- حمايت فردى و جمعى كه در اين رابطه، نویسنده داستان زخم صفين، وحيد بهبهانى و ابوراجح حمامى را تعريف مى‌كند.
در بخش ضمائم، ترجمه متن نخستين نامه امام زمان(عج) به شيخ مفيد، جريان تشرفات حاج على بغدادى، محمدعلى فشندى تهرانى، سيد مهدى قزوينى، اسماعيل هرقلى، ملاهاشم قزوينى، داستان انار سياه، جريان امر به تأليف كتاب مكيال‌المكارم و كمال‌الدين و مطالبى از اين قبيل، ذكر شده است.
وضعيت كتاب
فهرست مطالب در ابتدا و فهرست منابع و مأخذ مورد استفاده مؤلف در انتهاى كتاب آمده است.
پاورقى‌ها به ذكر منابع و توضيح برخى كلمات متن پرداخته است.
منابع مقاله
- مقدمه و متن كتاب.
- پارسا با مشاركت بنياد فرهنگى حضرت مهدى موعود(عج) و انتشارات مسجد جمكران، (1388)، «امام مهدى(عج) در آينه قلم كارنامه منابع پيرامون امام مهدى عليه‌السلام و مهدویت»، قم، مؤسسه اطلاع‌رسانى اسلامى مرجع، ج1 ص130.
- سايت خبرى آفتاب.