جریان‌شناسی انتقادی عرفان‌های نوظهور: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
[[رده:مقالات مهر 01 هاشمی]] | [[رده:مقالات مهر 01 هاشمی]] | ||
[[رده: مقالات برگشتی مهر 01]] | [[رده: مقالات برگشتی مهر 01]] | ||
[[رده:مقالات | [[رده:مقالات برگشتی حسینی هاشمی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 مهرماه 1401]] | [[رده:مقالات بازبینی شده2 مهرماه 1401]] | ||
نسخهٔ ۱۴ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۴۳
| جریان‌شناسی انتقادی عرفان‌های نوظهور | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | مظاهری سیف، حمید رضا (نويسنده) |
| ناشر | دفتر تبليغات اسلامی حوزه علمیه قم. معاونت پژوهشی. پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی |
| مکان نشر | ایران - قم |
| سال نشر | 1387ش |
| چاپ | 1 |
| شابک | - |
| موضوع | زندگی معنوی - عرفان - مطالعات تطبیقی - عرفان - نقد و تفسیر |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /م6ج4 625 BL |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
جریان‌شناسی انتقادی عرفان‌های نوظهور، نوشته حمیدرضا مظاهری سیف(1357ش) است. در این کتاب نظام فكری و پیام عمده جریان‌های عرفانی آورده و ارزیابی شده است. نویسنده در نخستین فصل، تحلیل‌های عمومی و بنیادین را در باره عرفان‌های نوپدید انجام داده است. از‌این‌رو، نویسنده مکتب‌های کهن عرفانی را با معیار فطرت تحلیل کرده و آن‌ها را بر اساس غایت‌های سیر و سلوک عرفانی رتبه‌بندی می‌کند و به داوری و ارزیابی‌شان می‌پردازد.[۱]او در فصل دوم، اندیشه‌های چهار تن از رهبران برخی از این مکتب‌های عرفانی -ماهاریشی ماهش، باگوان اشو، پائولوکوئیلو و ولی هنگجی- نقد و بررسی می‌کند.[۲]
نویسنده در این کتاب به این پرسش‌ها پاسخ می‌دهد: مبنای اندیشه و پیام اصلی افرادی مانند کوئیلو، اشو، دالای لاما، ماهاریشی و دیگران چیست؟ آیا نفس عرفان و این‌گونه عرفان‌ها به سرگشتگی‌های انسان امروز پاسخ می‌دهد؟ آیا نظام عرفان دینی ما کاستی‌هایی دارد و این‌گونه عرفان‌ها چیزی به عرفان اصیل دینی می‌افزاید؟[۳]
این کتاب از خلأهای معرفتی-تحلیلی در جغرافیای علمی-فرهنگی و كاستی‌هایی در نقد هر كدام از عرفان‌های دروغین یا شبه‌عرفان‌ها برخوردار است؛ اگر چه محور انتقادی آن از نظر كمّی و كیفی، بیشتر و بهتر از برخی كتاب‌ها در این زمینه‌ها است.[۴]
پانویس
منابع مقاله