شرحی بر دعاهای روزانه حضرت زهرا(س): تفاوت میان نسخه‌ها
| خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
[[رده: مباحث خاص آداب و رسوم]] | [[رده: مباحث خاص آداب و رسوم]] | ||
[[رده:ادعیه، اذکار، اوراد، اعمال]] | [[رده:ادعیه، اذکار، اوراد، اعمال]] | ||
[[رده:سیرت نبوی]] | |||
[[رده:فاطمه زهراء(ع)]] | |||
[[رده:مقالات مهر 01 مکرمی]] | [[رده:مقالات مهر 01 مکرمی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده1]] | [[رده:مقالات بازبینی شده1]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 مهرماه 1401]] | [[رده:مقالات بازبینی شده2 مهرماه 1401]] | ||
نسخهٔ ۱۶ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۳۷
| شرحی بر دعاهای روزانه حضرت زهرا (س) | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | صفایی حائری، علی (نويسنده) موسسه فرهنگی هنری ليلة القدر (تهيه کننده) |
| عنوان‌های دیگر | صحیفه الزهرا. شرح |
| ناشر | ليلة القدر |
| مکان نشر | ایران - قم |
| سال نشر | 1386ش |
| چاپ | 4 |
| شابک | 964-7803-18-4 |
| موضوع | فاطمه زهرا (س)، 8؟ قبل از هجرت - 11ق. - خطبهها - فاطمه زهرا (س)، 8؟ قبل از هجرت - 11ق. - دعا - فاطمه زهرا (س)، 8؟ قبل از هجرت - 11ق. - نقد و تفسیر |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /ف2 ص3027 267/1 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
شرحی بر دعاهای روزانه حضرت زهرا(س) اثر حجت‌الاسلام علی صفایی حائری (عین- صاد)، شرحی است بر دعاهای حضرت زهرا(س) در روزهای هفته.
این نوشتار به شرح دعاهای حضرت زهرا(س) در روزهای هفته پرداخته و نشان داده که چطور با توجه به مفردات و ترکیب و روابط و فضایی که جمله‌ها در آن شکل می‌گیرد، روشی به دست می‌آید که زمینه‌ساز تأمل در همین جملات به‌ظاهر ساده می‌گردد، به‌خصوص آنجایی که برای متکلم، احاطه، حضور، دقت و حکمتی را قائلیم[۱].
نویسنده معتقد است در جملاتی که خیال می‌کنیم باری نداشته و بافته‌شده است، اگر تأملی داشته باشیم و سؤالی کنیم و زمینه‌ها را فراهم نماییم، متوجه خواهیم شد زیر همین کلمات به‌ظاهر ساده، این بار از معرفت هست، تعجب می‌کنیم[۲].
مبنای نویسنده در بیان مباحث و تشریح مطالب، این است که مخاطب باخدا و اهل‌بیت(ع) و حاملین وحی، مأنوس و نزدیک شده و عمق و زیبایی بیانات، مارها و سیره آن‌ها را بفهمد و از آن‌ها الگو بگیرد و بتواند از آن‌ها بپذیرد و خود را محتاج و مفتقر به آن‌ها بداند[۳].
وی معتقد است که تمام برداشت‌ها و سخنان، باید مستند به کلام معصوم(ع) و برگرفته از وحی الهی باشد و به این نکته تصریح دارد که: «گاهی در میان یک مطلب، از برداشت‌های خودمان و ازآنچه ما می‌فهمیم، حرف می‌زنیم، این برداشت‌ها مادامی‌که استناد نداشته باشد، به ریش صاحبش بسته می‌شود، ولی اگر برایش استنادی پیدا شود و قواعد زبان، زمینه‌های خود کلام را انتظار داشته باشد، این مشکل را نخواهد داشت»[۴].
نگارنده در شرح این دعاها به آیات قرآن، سخن امامان معصوم، شخصیت‌ها و علمای دینی و نیز اشعار شاعران استناد کرده و به مباحثی در زمینه‌های: رحمت[۵]، رزق[۶]، شکر[۷]، افتقار[۸]، غنا و تعفف[۹]، فلاح و نجاح و صلاح[۱۰]، عبادت و عبودیت[۱۱]، محیط‌ها و موضع‌گیری‌ها[۱۲]، حفاظت و ستر[۱۳]، هدایت و تقوا[۱۴]، قرب و وجاهت[۱۵]، رویت و لقاء و رضایت حق[۱۶] و اخلاص و محبت[۱۷] و... پرداخته و زمینه‌هایی را برای تأمل بیشتر فراهم آورده است.
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.