أسباب الخطا في التفسير: دراسة تأصيلية: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
این کتاب در یک مقدمه، تمهید، چهار باب (در فصول و مباحث متعدد)، یک خاتمه و نه فهرست تدوین شده است.<ref>ر.ک: مقدمه، ص39-31</ref> | این کتاب در یک مقدمه، تمهید، چهار باب (در فصول و مباحث متعدد)، یک خاتمه و نه فهرست تدوین شده است.<ref>ر.ک: مقدمه، ص39-31</ref> | ||
| | ||
روش مؤلف در این اثر چنان‌که خود گفته است، عبارت است از: | روش مؤلف در این اثر چنان‌که خود گفته است، عبارت است از: | ||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
#منشأ وقوع و اسباب خطا در تفسیر بیان شده است؛ | #منشأ وقوع و اسباب خطا در تفسیر بیان شده است؛ | ||
#مبنای نقد و دیدگاه‌ها و آثار، غالباً تألیفات ابن تیمیه است.<ref>ر.ک: هاشم‌زاده، محمدعلی، ص289؛ مقدمه، ص29-28</ref> | #مبنای نقد و دیدگاه‌ها و آثار، غالباً تألیفات ابن تیمیه است.<ref>ر.ک: هاشم‌زاده، محمدعلی، ص289؛ مقدمه، ص29-28</ref> | ||
نویسنده در برخی موارد از جمله آنچه مربوط به شیعه و تفاسیر شیعه می‌باشد، دچار خطا گشته و مغرضانه سخن گفته است. از این جهت بایسته نقد و بررسی عالمانه است؛ او تفاسیر شیعه را در کنار تفاسیر خوارج مشتمل بر مباحث مضحک و گریه‌آور از غرائب و عجائب دانسته است.<ref>ر.ک: همان؛ همان، ص17</ref> | نویسنده در برخی موارد از جمله آنچه مربوط به شیعه و تفاسیر شیعه می‌باشد، دچار خطا گشته و مغرضانه سخن گفته است. از این جهت بایسته نقد و بررسی عالمانه است؛ او تفاسیر شیعه را در کنار تفاسیر خوارج مشتمل بر مباحث مضحک و گریه‌آور از غرائب و عجائب دانسته است.<ref>ر.ک: همان؛ همان، ص17</ref> | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
نسخهٔ ۲ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۱۰
| أسباب الخطا في التفسير: دراسة تأصيلية | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | یعقوب، طاهر محمود (نویسنده) |
| ناشر | دار ابن الجوزي |
| مکان نشر | عربستان - ریاض |
| سال نشر | 1431ق. |
| چاپ | چاپ دوم |
| موضوع | تفاسیر |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 2 |
| کد کنگره | ي7الف5 / 91/2 BP |
اسباب الخطا فی التفسیر تألیف نویسنده اهل سنت طاهر محمود محمد یعقوب (معاصر)، در بررسی خطاهای تفسیری مفسران و اسباب وقوع آن به رشته تحریر درآمده است. این اثر رساله دکترای مؤلف در دانشگاه مدینه بوده است.
این کتاب در یک مقدمه، تمهید، چهار باب (در فصول و مباحث متعدد)، یک خاتمه و نه فهرست تدوین شده است.[۱] روش مؤلف در این اثر چنان‌که خود گفته است، عبارت است از:
- این اثر بررسی و نقدگونه است؛
- مثال‌هایی از خطاهای تفسیری مفسران اهل سنت، خوارج، شیعه، معتزله، اباضیه، #صوفیه و باطنیه از گذشته و حال با بیان بطلان آنها ذکر شده است؛
- مذهب صحیح اهل سنت و جماعت، اصل قرار گرفته و آنچه مخالف آن است، مردود شمرده شده است؛
- منشأ وقوع و اسباب خطا در تفسیر بیان شده است؛
- مبنای نقد و دیدگاه‌ها و آثار، غالباً تألیفات ابن تیمیه است.[۲]
نویسنده در برخی موارد از جمله آنچه مربوط به شیعه و تفاسیر شیعه می‌باشد، دچار خطا گشته و مغرضانه سخن گفته است. از این جهت بایسته نقد و بررسی عالمانه است؛ او تفاسیر شیعه را در کنار تفاسیر خوارج مشتمل بر مباحث مضحک و گریه‌آور از غرائب و عجائب دانسته است.[۳]
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه و متن کتاب.
- هاشم‌زاده، محمدعلی؛ «نگاهی به چند اثر جدید قرآنی معرفی و نقد»، پژوهش و حوزه، پاییز و زمستان 1383، شماره 19 و 20، ص 282 تا 291.