تفسیر یعقوب چرخی فارسی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی' به 'رده:مقالات بارگذاری شده مردادماه 01 قربانی') |
||
خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
[[رده: متون تفاسیر]] | [[رده: متون تفاسیر]] | ||
[[رده:مقالات مرداد 01 حسینی هاشمی]] | [[رده:مقالات مرداد 01 حسینی هاشمی]] | ||
[[رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی]] | [[رده:مقالات بارگذاری شده مردادماه 01 قربانی]] | ||
[[رده: مقالات برگشتی مرداد 01]] | [[رده: مقالات برگشتی مرداد 01]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی نشده1]] | [[رده:مقالات بازبینی نشده1]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 مرداد 1401]] | [[رده:مقالات بازبینی شده2 مرداد 1401]] |
نسخهٔ ۲۳ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۱۶
تفسیر یعقوب چرخی فارسی | |
---|---|
پدیدآوران | چرخی، یعقوب بن عثمان (نویسنده) نانوتوی، محمد قاسم (نویسنده) |
عنوانهای دیگر | مع اضافه جدید اسرار قرآنی |
ناشر | محمد عبدالرحمن غضنفر |
مکان نشر | پاکستان - کراچی |
سال نشر | 1420ق. = 1999م. |
چاپ | چاپ یکم |
موضوع | تفاسیر اهل سنت - قرن 9ق. تفاسیر عرفانی - قرن 9ق. |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | /چ4ت7 / 96 BP |
تفسیر یعقوب چرخی فارسی، نوشته یعقوب بن عثمان بن محمود بن محمد غزنوی چرخی(متوفای851ق) از عارفان قرن هشتم و نهم هجری و از پیشوایان فرقة نقشبندیه است. چرخی در کتابش تسمیه، تعویذ، سورۀ فاتحه و جزء -پارۀ- بیست و نهم و سی ام قرآن را تفسیر کرده است. این کتاب در شمار تفاسیر عرفانی ـ اخلاقی جـای دارد و منتخبی از تفسیر کشاف و کواشی میباشد.[۱]اندرزهای مصنف -که با معانی عرفانی و کلمات حکمت آمیخته شده- اصحاب طریقت را بهره میدهد.[۲]این کتاب به همت محمدعبدالرحمن غضنفر با افزودن رسالۀ اسرار قرآنی، تألیف محمدقاسم نانوتوی و نیز درج زندگانی و آثار مصنف به آن چاپ شده است.
تفسير صوفیانۀ چرخى از کتابهای تفسيری ابن عباس، حقايق و بصاير، مصابيح، كواشى، كشاف، شرح كشاف، تيسير، وسيط و تفسير كبير بهره برده است.[۳]
نثر تفسير چرخى ساده و روان است و نثرهاى خواجه عبد اللّه انصارى را به همراه ابياتى فراوان از سنايى، جلال الدين محمد بلخى(مولوى)، خاقانی، سنایی، ابوسعید ابوالخیر، ابن الفارض و دیگر شعرای نامی با رنگ و بوى عرفان، چاشنى ساخته است.[۴]
او در تفسیر آیات قرآن نخست با ذکر آیه به معنای تحتاللفظی آن میپردازد و سپس از دیدگاه علم صرف و نحو عربی، جایگاه و معنا و مفهوم کلمات و ترکیبات را شرح میدهد. این شیوه گاهی به صورت شرح یک کلمه از آیه و گاه با شرح قسمتی از آن و گاهی نیز با بیان کل آیه انجام میپذیرد. ذکر آیات مشابه و احادیث مرتبط با آیۀ مورد نظر از دیگر ویژگیهای این تفسیر است.[۵]
چرخی در پایان قسمتهایی از تفسیر آیات یا در پایان سورهها با بیان این عبارت که -نصیب تو آن است که...- یا -نصیب درویش آن است که...- چکیدهای از شرح و تفسیر آیات یا سوره را به شیوۀ پند و اندرز برای مخاطب مینویسد.[۶]
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه کتاب
- متن کتاب.
- محمد کاظم، کهدویی، «پیر چرخ، بررسی احوال و آثار مولانا چرخی»، نثرپژوهی ادب فارسی، بهار 1388 - شماره 22.