لمعات (مصحح خواجوی): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
}} | }} | ||
''' | '''لمعات،''' اثر [[عراقی، ابراهیم بن بزرگمهر|ابراهیم بن بزرگمهر عراقی]]، معروف به [[عراقی، ابراهیم بن بزرگمهر|فخرالدین عراقی]] است با مقدمه و تصحیح [[خواجوی، محمد|محمد خواجوی]]، پیرامون عشق. | ||
لمعات، | لمعات، از کتابهای نثر فارسی قرن هفتم هجری، در بیان مراتب عشق است: «اما بعد، کلمه‌ای چند در بیان مراتب عشق بر سنن سوانح به زبان وقت املا کرده می‌شود».<ref>ر.ک: صاحب‌اختیاری، بهروز، ص135</ref> | ||
لمعات که | لمعات که به‌نوعی آینه تمام‌نمای عرفان وحدت وجودی [[ابن عربی، محمد بن عبدالله|ابن عربی]] است و همچنین از مبانی عرفان عملی عارفان پیشین بهره گرفته است، می‌تواند به‌عنوان یکی از کتابهای مهم در تعریف این دو مفهوم در نظر گرفته شود. سخنان عراقی در این کتاب به‌گونه‌ای است که می‌توان گفت: او این دو مفهوم را از یک جنس می‌داند و تفاوتی بین آنها قائل نیست و یا آنکه معتقد است که یکی مقدمه به وجود آمدن دیگری است. در واقع باید گفت: او به‌گونه‌ای، وحدت شهود را نمود عینی وحدت وجود بشمار می‌آورد.<ref>ر.ک: علینقی، حسین؛ محسنی‌نیا، ناصر، ص195-196</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
#[[:noormags:1133503| | #[[:noormags:1133503|علینقی، حسین؛ محسنی‌نیا، ناصر، «نمود وحدت وجود و وحدت شهود در لمعات فخرالدین عراقی»، ادبیات عرفانی بهار و تابستان 1394- شماره 12، 27 صفحه - از 195 تا 221]]. | ||
#[[:noormags:25877| | #[[:noormags:25877|صاحب‌اختیاری، بهروز، «شیخ فخرالدین عراقی و رساله لمعات»، کیهان اندیشه مرداد و شهریور 1370 - شماره 37 (17 صفحه - از 130 تا 146 )]]. | ||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
نسخهٔ ۱۰ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۴۶
| لمعات | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | عراقی، ابراهیم بن بزرگمهر (نویسنده) خواجوی، محمد (مصحح ) |
| عنوان‌های دیگر | لمعات. شرح |
| ناشر | مولی |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1404ق. = 1363ش. |
| چاپ | چاپ یکم |
| موضوع | عشق (عرفان)
نثر فارسی - قرن 7ق. شعر فارسی - قرن 7ق. |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /ع4ل8 / 283 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
لمعات، اثر ابراهیم بن بزرگمهر عراقی، معروف به فخرالدین عراقی است با مقدمه و تصحیح محمد خواجوی، پیرامون عشق.
لمعات، از کتابهای نثر فارسی قرن هفتم هجری، در بیان مراتب عشق است: «اما بعد، کلمه‌ای چند در بیان مراتب عشق بر سنن سوانح به زبان وقت املا کرده می‌شود».[۱]
لمعات که به‌نوعی آینه تمام‌نمای عرفان وحدت وجودی ابن عربی است و همچنین از مبانی عرفان عملی عارفان پیشین بهره گرفته است، می‌تواند به‌عنوان یکی از کتابهای مهم در تعریف این دو مفهوم در نظر گرفته شود. سخنان عراقی در این کتاب به‌گونه‌ای است که می‌توان گفت: او این دو مفهوم را از یک جنس می‌داند و تفاوتی بین آنها قائل نیست و یا آنکه معتقد است که یکی مقدمه به وجود آمدن دیگری است. در واقع باید گفت: او به‌گونه‌ای، وحدت شهود را نمود عینی وحدت وجود بشمار می‌آورد.[۲]
پانویس
منابع مقاله
- علینقی، حسین؛ محسنی‌نیا، ناصر، «نمود وحدت وجود و وحدت شهود در لمعات فخرالدین عراقی»، ادبیات عرفانی بهار و تابستان 1394- شماره 12، 27 صفحه - از 195 تا 221.
- صاحب‌اختیاری، بهروز، «شیخ فخرالدین عراقی و رساله لمعات»، کیهان اندیشه مرداد و شهریور 1370 - شماره 37 (17 صفحه - از 130 تا 146 ).