۶٬۲۹۵
ویرایش
جز
+
جز (+) |
جز (+) |
||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
به گفته [[بسیونی، ابراهیم| ابراهیم بسیونی]]، این اثر تجربه شخصی و شورانگیز [[قشیری، عبدالکریم بن هوازن|یکی از بزرگان اهل سنت و اشاعره]] و چگونگی رسیدن به حقیقت از راه یاد خدا و تصوف و عرفان عملی را نمایش می‌دهد.<ref>مقدمه محقق، ص9.</ref> | به گفته [[بسیونی، ابراهیم| ابراهیم بسیونی]]، این اثر تجربه شخصی و شورانگیز [[قشیری، عبدالکریم بن هوازن|یکی از بزرگان اهل سنت و اشاعره]] و چگونگی رسیدن به حقیقت از راه یاد خدا و تصوف و عرفان عملی را نمایش می‌دهد.<ref>مقدمه محقق، ص9.</ref> | ||
نویسنده بدون مقدمه وارد بحث اصلی شده و سخنش را با ضرورت ادب‌آموزی از استاد شروع کرده<ref>متن کتاب، ص25- 27.</ref> و آنگاه به مسأله مهمّ ذکر خدا و استمرار و گستره آن پرداخته<ref>متن کتاب، ص27- 29.</ref> و سپس ذکر زبانی و قلبی را مطرح کرده<ref>متن کتاب، ص30- 33.</ref> و در ادامه وارد بحث ذکر جوارح شده<ref>متن کتاب، | نویسنده بدون مقدمه وارد بحث اصلی شده و سخنش را با ضرورت ادب‌آموزی از استاد شروع کرده<ref>متن کتاب، ص25- 27.</ref> و آنگاه به مسأله مهمّ ذکر خدا و استمرار و گستره آن پرداخته<ref>متن کتاب، ص27- 29.</ref> و سپس ذکر زبانی و قلبی را مطرح کرده<ref>متن کتاب، ص30- 33.</ref> و در ادامه وارد بحث ذکر جوارح<ref>متن کتاب، ص34.</ref> ، حال شُرب، جمع الجمع، خواطر شیطانی و ... شده<ref>متن کتاب، ص38- 46.</ref> و در پایان | ||
متن اصلی کتاب حاضر که [[قشیری، عبدالکریم بن هوازن|عبدالکریم قشیری]] نوشته، مختصر است<ref>متن کتاب، ص25- 49.</ref> و [[بسیونی، ابراهیم|محقق کتاب؛ ابراهیم بسیونی]] بیش از دو برابر آن شرح و تعلیقه بر آن افزوده است.<ref>متن کتاب، ص51- 108.</ref> | متن اصلی کتاب حاضر که [[قشیری، عبدالکریم بن هوازن|عبدالکریم قشیری]] نوشته، مختصر است<ref>متن کتاب، ص25- 49.</ref> و [[بسیونی، ابراهیم|محقق کتاب؛ ابراهیم بسیونی]] بیش از دو برابر آن شرح و تعلیقه بر آن افزوده است.<ref>متن کتاب، ص51- 108.</ref> | ||