ترتیب السلوك في طریق اللّٰه تعالی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (+) |
جز (+) |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
نویسنده بدون مقدمه وارد بحث اصلی شده و سخنش را با ضرورت ادب‌آموزی از استاد شروع کرده<ref>متن کتاب، ص25- 27.</ref> و آنگاه به مسأله مهمّ ذکر خدا و استمرار و گستره آن پرداخته<ref>متن کتاب، ص27- 29.</ref> و سپس ذکر زبانی و قلبی را مطرح کرده<ref>متن کتاب، ص30- 33.</ref> و در ادامه وارد بحث ذکر جوارح شده<ref>متن کتاب، ص34.</ref> | نویسنده بدون مقدمه وارد بحث اصلی شده و سخنش را با ضرورت ادب‌آموزی از استاد شروع کرده<ref>متن کتاب، ص25- 27.</ref> و آنگاه به مسأله مهمّ ذکر خدا و استمرار و گستره آن پرداخته<ref>متن کتاب، ص27- 29.</ref> و سپس ذکر زبانی و قلبی را مطرح کرده<ref>متن کتاب، ص30- 33.</ref> و در ادامه وارد بحث ذکر جوارح شده<ref>متن کتاب، ص34.</ref> | ||
متن اصلی کتاب حاضر که [[قشیری، عبدالکریم بن هوازن|عبدالکریم قشیری]] نوشته، مختصر است<ref>متن کتاب، ص25- 49.</ref> و [[بسیونی، ابراهیم|محقق کتاب؛ ابراهیم بسیونی]] بیش از دو برابر آن شرح و تعلیقه بر آن افزوده است.<ref>متن کتاب، ص51- 108.</ref> | |||
| خط ۴۸: | خط ۵۰: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده: تصوف و عرفان]] | |||
[[رده:مباحث خاص تصوف و عرفان]] | |||
نسخهٔ ۳ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۹:۰۹
| ترتیب السلوك في طریق اللّٰه تعالی | |
|---|---|
 | |
| موضوع | تصوف و عرفان |
| زبان | عربی |
| کد کنگره | |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
ترتیب السلوك في طریق اللّٰه تعالی، نوشته صوفی و عارف مشهور؛ عبدالکریم قشیری (حدود ۳۷۶-۴۶۵ق) در باب عرفان عملی و سیر و سلوک به سوی حضرت حقّ است. این اثر، با مقدمه، تصحیح، تعلیق و شرح ابراهیم بسیونی و همکاری محمد احمد غانم منتشر شده است.
به گفته ابراهیم بسیونی، این اثر تجربه شخصی و شورانگیز یکی از بزرگان اهل سنت و اشاعره و چگونگی رسیدن به حقیقت از راه یاد خدا و تصوف و عرفان عملی را نمایش می‌دهد.[۱]
نویسنده بدون مقدمه وارد بحث اصلی شده و سخنش را با ضرورت ادب‌آموزی از استاد شروع کرده[۲] و آنگاه به مسأله مهمّ ذکر خدا و استمرار و گستره آن پرداخته[۳] و سپس ذکر زبانی و قلبی را مطرح کرده[۴] و در ادامه وارد بحث ذکر جوارح شده[۵]
متن اصلی کتاب حاضر که عبدالکریم قشیری نوشته، مختصر است[۶] و محقق کتاب؛ ابراهیم بسیونی بیش از دو برابر آن شرح و تعلیقه بر آن افزوده است.[۷]