الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده اول: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۱: خط ۱:
    <div class="boxTitle"><big>'''[[مع الركب الحسيني من المدينة إلی المدينة]]'''</big></div>
    <div class="boxTitle"><big>'''[[مقتل الحسن و الحسين عليهماالسلام]]'''</big></div>
    [[پرونده:NUR11926J1.jpg|بندانگشتی|مع الركب الحسيني من المدينة إلی المدينة|175px]]
    [[پرونده:NUR23714J1.jpg|بندانگشتی|مقتل الحسن و الحسين عليهماالسلام|175px]]


    '''مع الركب الحسيني من المدينة إلی المدينة'''، اثر جمعی از نویسندگان و پژوهشگران معاصر به نام‌‌های [[شاوی، علی|علی الشاوی]]، [[طبسی، نجم‌الدین|شیخ نجم‌الدین طبسی]]، شیخ [[مروجی طبسی، محمدجواد|محمدجواد طبسی]]، [[مولایی‌نیا همدانی، عزت‌الله|شیخ عزت‌‏اللَّه مولایی]]، [[مروجی طبسی، محمدجعفر|شیخ محمدجعفر طبسی]] و [[پورامینی، محمدامین|شیخ محمدامین ‏پور‌امینی]] است و [[شاوی، علی|علی الشاوی]] پژوهش همه همکاران را نقد و بررسی کرده و با یک قلم به نگارش درآورده است.
    '''مقتل الحسن و الحسين عليهماالسلام'''، گزیده‌ای از کتاب «[[مقاتل الطالبيين]]» [[ابوالفرج اصفهانی، علی بن حسین|ابوالفرج اصفهانی]] (متوفی 356ق) است که توسط [[قزويني، مصطفي مرتضي|مصطفی مرتضی قزوینی]] استخراج و با تحقیق و پاورقی منتشر شده است. کتاب، قریب به یک‌صد صفحه است که نیمی از آن به امام حسن و نیمه دوم به امام حسین(ع) اختصاص یافته است.
    مقتل امام حسن(ع) با ذکر نام و کنیه و نام مادر آن حضرت فاطمه ام‌ابیها آغاز شده است. پس از آن به نام مادر حضرت زهرا، خدیجه کبری و پس از آن نسب مادران حضرت خدیجه تا 14 پشت ذکر شده است.  


    در جلد نخست این مجموعه، نویسنده استاد علی الشاوی به مطالعه و بیان نفاق و ماهیت و دستاوردهای آن پرداخته و می‏کوشد تا در لابه‌‏لای تحولات بزرگی که از وفات رسول خدا(ص) تا سال شصت هجری بر امت اسلامی گذشته، علاوه بر کشف حقایقی تازه، این موضوعات را نیز بررسی می‏‌کند: منشأ پیدایش ضعف روحی و دوگانگی شخصیت انسان مسلمان و عوامل موجب این بیماری که باعث شد دل‌های مردم با حسین و شمشیرهایشان علیه او باشد. همچنین نویسنده در این کتاب با ارائه مطالبی با عنوان «در پیشگاه شهید پیروز» کوشیده است تا نشان دهد شهید پیروز از ویژگی‏های امام حسین(ع) است و تلاش می‏‌کند تا تصویری را ارائه دهد تا در پرتو آن خواننده بتواند از گفته‌ها و موضع‌گیری‏های امام، که در ظاهر برخی‏شان با یکدیگر در تعارض هستند، تفسیری منسجم و درست دریافت کند.<div class="mw-ui-button">[[مع الركب الحسيني من المدينة إلی المدينة|'''ادامه''']]</div>
    مقتل امام حسین(ع) نیز با ذکر نام و کنیه و نسب آن حضرت و تاریخ ولادت و شهادت وی تنظیم شده است. نویسنده روز شهادت حضرت را روز جمعه دانسته و نظر اهل سنت را که آن را دوشنبه گفته‌اند، باطل و سخنی بی‌مدرک دانسته است. وی با استفاده از زیج (کتاب جداول فلکی)، به ‌دست آورده که اول محرمی که امام به شهادت رسیده، روز چهارشنبه بوده است؛ در این ‌صورت نمی‌تواند روز عاشورا دوشنبه بوده باشد.
     
    نویسنده پس از ذکر این مباحث تاریخی، پیش از آنکه به ذکر شرح حال شهدای کربلا بپردازد، یادآور شده که امکان نگارش کتاب به شیوه مقاتل برایش وجود ندارد؛ لذا ابتدا اسامی و انساب آنها را ذکر می‌کند و سپس به مقاتل می‌پردازد. وی شهدای از نسل ابی‌طالب را ذکر می‌کند که از آن جمله‌اند: مسلم بن عقیل، علی بن حسین(ع)، جعفر بن علی بن ابی‌طالب و عباس بن علی بن ابی‌طالب. او سپس تعداد فرزندان ابی‌طالب که در واقعه کربلا به شهادت رسیدند را - ‌به‌جز علی بن عقیل بن ابی‌طالب که اختلافی است و از [[ناسخ التواريخ]] نقل شده - ‌22 مرد دانسته است. <div class="mw-ui-button">[[مقتل الحسن و الحسين عليهماالسلام|'''ادامه''']]</div>

    نسخهٔ ‏۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۱۵

    مقتل الحسن و الحسين عليهماالسلام

    مقتل الحسن و الحسين عليهماالسلام، گزیده‌ای از کتاب «مقاتل الطالبيين» ابوالفرج اصفهانی (متوفی 356ق) است که توسط مصطفی مرتضی قزوینی استخراج و با تحقیق و پاورقی منتشر شده است. کتاب، قریب به یک‌صد صفحه است که نیمی از آن به امام حسن و نیمه دوم به امام حسین(ع) اختصاص یافته است.

    مقتل امام حسن(ع) با ذکر نام و کنیه و نام مادر آن حضرت فاطمه ام‌ابیها آغاز شده است. پس از آن به نام مادر حضرت زهرا، خدیجه کبری و پس از آن نسب مادران حضرت خدیجه تا 14 پشت ذکر شده است.

    مقتل امام حسین(ع) نیز با ذکر نام و کنیه و نسب آن حضرت و تاریخ ولادت و شهادت وی تنظیم شده است. نویسنده روز شهادت حضرت را روز جمعه دانسته و نظر اهل سنت را که آن را دوشنبه گفته‌اند، باطل و سخنی بی‌مدرک دانسته است. وی با استفاده از زیج (کتاب جداول فلکی)، به ‌دست آورده که اول محرمی که امام به شهادت رسیده، روز چهارشنبه بوده است؛ در این ‌صورت نمی‌تواند روز عاشورا دوشنبه بوده باشد.

    نویسنده پس از ذکر این مباحث تاریخی، پیش از آنکه به ذکر شرح حال شهدای کربلا بپردازد، یادآور شده که امکان نگارش کتاب به شیوه مقاتل برایش وجود ندارد؛ لذا ابتدا اسامی و انساب آنها را ذکر می‌کند و سپس به مقاتل می‌پردازد. وی شهدای از نسل ابی‌طالب را ذکر می‌کند که از آن جمله‌اند: مسلم بن عقیل، علی بن حسین(ع)، جعفر بن علی بن ابی‌طالب و عباس بن علی بن ابی‌طالب. او سپس تعداد فرزندان ابی‌طالب که در واقعه کربلا به شهادت رسیدند را - ‌به‌جز علی بن عقیل بن ابی‌طالب که اختلافی است و از ناسخ التواريخ نقل شده - ‌22 مرد دانسته است.