أوراد الأحباب و فصوص الآداب (نسخه خطی): تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۲۶: خط ۲۶:
    }}
    }}
       
       
    '''أوراد الأحباب و فصوص الآداب'''  
    '''أوراد الأحباب و فصوص الآداب''' اثر [[باخرزی، یحیی بن احمد|ابوالمفاخر يحيى بن احمد باخرزى]] (متوفای 736ق)؛ نواده عارف و صوفی مشهور [[باخرزی، سعید بن مطهر|سیف‌الدین باخزی]]، کتابی است در تصوف و آداب آن.
     
    این کتاب در دو جلد است. نخستین جلد که «اوراد الاحباب» باشد عبارت است از شرح اوراد و عبادات و اساس امور مرید و شجره‌ی خرقه و مقامات مراقبه.
     
    مؤلف در سرآغاز در سبب تألیف آن می‌نویسد: «خاطر جازم بود و دل عازم و امنیت دامن گیر و نیت صادق و تمنی متقاضی و شفقت حاصل و همت مایل تا خلاصه اوراد و لطف آداب که این طایفه صوفیه و فرقه واصله .....حلیه‌ی بدن و زینت باطن گردانیده‌اند و ملازمت آن را بر قالب قلب واجب و لازم شناخته و در رسایل مختصر و کتب مطوله به انامل شریفه مقید کتابت کرده‌اند به زبان فارسی جمع کرده شود و به لغت دری ترجمه کرده آید که درین دور و این دیار اکثر فقرا و اهل خرقه از لغت عربی بی نصیب‌اند. عاقبةالامر  در شهرالله المبارک رمضان عمت میامنه لسنة ثلث و عشرین و سبعمائة توفیق رفیق و الهام ملقن و عنایت مرشد گشت تا این چند ورق قورت ارقام یافت».<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص2</ref>


    ==پانویس ==
    ==پانویس ==

    نسخهٔ ‏۳ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۱۹

    أوراد الأحباب و فصوص الآداب
    أوراد الأحباب و فصوص الآداب (نسخه خطی)
    پدیدآورانباخرزی، یحیی بن احمد (نویسنده)
    ناشر[بي نا] = [بي نا]
    مکان نشر[بي جا] - [بي جا]
    چاپچاپ يکم
    زبانفارسي
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    /ب2الف8 / 288 BP

    أوراد الأحباب و فصوص الآداب اثر ابوالمفاخر يحيى بن احمد باخرزى (متوفای 736ق)؛ نواده عارف و صوفی مشهور سیف‌الدین باخزی، کتابی است در تصوف و آداب آن.

    این کتاب در دو جلد است. نخستین جلد که «اوراد الاحباب» باشد عبارت است از شرح اوراد و عبادات و اساس امور مرید و شجره‌ی خرقه و مقامات مراقبه.

    مؤلف در سرآغاز در سبب تألیف آن می‌نویسد: «خاطر جازم بود و دل عازم و امنیت دامن گیر و نیت صادق و تمنی متقاضی و شفقت حاصل و همت مایل تا خلاصه اوراد و لطف آداب که این طایفه صوفیه و فرقه واصله .....حلیه‌ی بدن و زینت باطن گردانیده‌اند و ملازمت آن را بر قالب قلب واجب و لازم شناخته و در رسایل مختصر و کتب مطوله به انامل شریفه مقید کتابت کرده‌اند به زبان فارسی جمع کرده شود و به لغت دری ترجمه کرده آید که درین دور و این دیار اکثر فقرا و اهل خرقه از لغت عربی بی نصیب‌اند. عاقبةالامر در شهرالله المبارک رمضان عمت میامنه لسنة ثلث و عشرین و سبعمائة توفیق رفیق و الهام ملقن و عنایت مرشد گشت تا این چند ورق قورت ارقام یافت».[۱]

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه کتاب، ص2

    منابع مقاله

    وابسته‌ها