کمالی دزفولی، سید علی: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'صلی الله علیه و آله و سلم' به 'صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم') |
|||
| خط ۱۱۴: | خط ۱۱۴: | ||
[[شناخت قرآن (کمالی دزفولی)]] | [[شناخت قرآن (کمالی دزفولی)]] | ||
[[خاتم النبیین | [[خاتم النبیین صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم]] | ||
[[تفسیر قرآن]] | [[تفسیر قرآن]] | ||
نسخهٔ ۲۸ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۲۲:۴۷
| نام | کمالی دزفولی، سید علی |
|---|---|
| نامهای دیگر | ح‍اج سيد علي ب‍ن رض‍ي‌ال‍دي‍ن کمالي دزف‍ول‍ي
کمالي، سيد علي کمالي، علي |
| نام پدر | رضی‌الدین |
| متولد | 17 ذی‌الحجه سال 1330ق، مطابق با 1290ش |
| محل تولد | دزفول |
| رحلت | فروردین 1384ش |
| اساتید | امام خمینی(ره) |
| برخی آثار | تاریخ تفسیر |
| کد مؤلف | AUTHORCODE12825AUTHORCODE |
سید علی کمالی دزفولی (1290-1384ش)، دانش‌آموخته حوزه علمیه، نویسنده و قرآن‌پژوه معاصر.
ولادت
سید علی در هفدهم ذی‌الحجه سال 1330ق، مطابق با 1290ش، در شهر دزفول به دنیا آمد.
پدرش سید رضی‌الدین که در سن 26 سالگی دنیا را وداع گفت، از شاگردان آیت‌الله آقا سید محمد فیروزآبادی در نجف بود و از او اجازه اجتهاد داشت. جدش سید حسین ظهیرالاسلام فقیه و عارف (غیر خانقاهی) که از سال 1320 تا 1322ق در تهران می‌زیسته، مرجع اهل فقه و عرفان بود.
تحصیلات
در سن هفت‌سالگی که پدرش فوت شد، نزد پدربزرگش می‌زیست. طبق معمول، او را به مکتبخانه فرستادند. در همان سال جدش را نیز از دست داد؛ لذا تحت کفالت عمویش «سید صدرالدین» قرار گرفت. او خود، مردی دانشمند، نطاق، شاعر و مؤلف بود. در همان سنوات، مدرسه‌ای جدیدی به نام مدرسه محمودیه تأسیس شد که بعداً نامش احمدیه شد. به آن مدرسه رفت و تصدیق ابتدایی را گرفت. پس از آن به اهواز رفت و بخشی از دروس متوسطه را در آنجا گذراند. چون به سن بلوغ رسید، عمویش به اهواز آمد و او را با خود به دزفول برد و عمامه به سرش نهاد و به امامت مسجد خانوادگی منصوبش نمود.
«امثله»، «بصرویه»، «تصریف» را نزد مرحوم آقا سید محمدعلی مدرس، «شرایع» را خدمت آقا سید محمد قاضی، «شرح لمعه» را خدمت حاج‌آقا میرزا هادی معزّی، «مطول» را خدمت آیت‌الله آقامیرزا محمدعلی معزّی و «ریاض» و «جواهر» را خدمت آیت‌الله سید اسدالله نبوی آموخت و مدرک علوم منقول را از اهواز اخذ نمود.
در سال 1318 تا 1320ق دو سفر به قم رفت. چند صباحی در درس امام خمینی(ره)-در کتابخانه مدرسه فیضیه - حاضر شد و در همان سنوات، خدمت آیت‌الله سید علی‌اکبر برقعی راه یافت و مورد عنایت ایشان واقع شد.
مشاغل
گذران زندگی‌اش از منبر و زراعت و کشت نهال مرکبات بود؛ لذا او را به زادگاهش و شهرهای اطرافش کشاند تا با کشت مرکبات زندگی‌اش را بگذراند.
پس از آن به تهران رفت و در آنجا به تشویق محمدکاظم معزی به نوشتن روی آورد و آثار فراوانی در موضوع قرآن و ... را از خود به یادگار گذاشت.
وفات
ایشان در فروردین 1384ش در سن 94 سالگی در زادگاهش دزفول درگذشت[۱]
آثار
علوم قرآنی
- قانون تفسیر؛
- تاریخ تفسیر؛
- قرآن، ثقل اکبر؛
- شناخت قرآن؛
- قرآن و مبارزات؛
- قرآن و دستورات اجتماعی؛
- قرآن و جامعه؛
- قرآن و شعارها؛
- قبسات القرآن؛
- مقدمه تفسیر قرآن برای همه (چکیده‌ای از قانون تفسیر)؛
- قرآن و مقام زن؛
معارف اسلامی
- خاتم النبیین؛
- عترت ثقل کبیر؛
- همزیستی و معاشرت در اسلام؛
- جاء الحق؛
- عرفان و سلوک اسلامی؛
- تاریخ مختصر صدر اسلام؛
- ارمغان ربیع (مختصر جلد یازدهم تاریخ تمدن ویل دورانت)؛
موضوعات مختلف
- هرکه می‌خواهد بخواند (در رد تفکرات احمد کسروی)؛
- عزیز و نگار (داستان منظوم اخلاقی به وزن خسرو و شیرین نظامی)؛
- گلستان امثال دزفولی؛
- جنایات دو ساله دکتر بقایی در دزفول (وقایع حزب زحمتکشان)؛
- دعبل خزاعی، شاعر انقلابی؛
- هزار سخن از حجازی؛
- مقدمه مفصل بر «الترجمان عن المرزبان»[۲].
پانویس
منابع مقاله
- کمالی دزفولی «زندگی‌نامه خودنوشت مرحوم استاد سید علی کمالی دزفولی»، گلستان قرآن، نیمه دوم فروردین 1380، شماره 203.
- سنگری، محمدکاظم، «قرآن‌پژوه معاصر، علامه سید علی کمالی دزفولی»، رشد آموزش قرآن، تابستان 1385، شماره 13.
- مقالات سید علی کمالی دزفولی در پایگاه مجلات نورمگز