حکیمی، محمد: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «<div class="wikiInfo"> حکیمی، محمد| {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right"...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۷۳: | خط ۷۳: | ||
{{وابستهها}} | {{وابستهها}} | ||
[[ترجمه الحیاة: دایره المعارفی اسلامی علمی پژوهشی ...]] | |||
[[عصر زندگی و چگونگی آینده انسان و اسلام (پژوهشی در انقلاب جهانی امام مهدی «عج»)]] | |||
[[امام علیع - عدل و تعادل -]] | |||
[[در فجر ساحل]] | |||
[[الحياة: موسوعة، اسلامیة، علمیة، موضوعیة، تخطط مناهج الحیاة الحرة الصاعدة ...]] | |||
[[الحياة]] | |||
[[وقف و بهره مندی همگانی]] | |||
[[شذرات من کلام الإمام الرضا علیه السلام]] | |||
[[امام رضا علیه السلام و کرامت انسانی]] | |||
[[القسط و العدل]] | |||
[[حضرت معصومه سلام الله علیها و شهر قم]] | |||
[[رده:زندگینامه]] | [[رده:زندگینامه]] | ||
[[رده:مقالات جدید]] | [[رده:مقالات جدید]] |
نسخهٔ ۲۷ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۱۶
نام | حکیمی، محمد |
---|---|
نامهای دیگر | |
نام پدر | |
متولد | 1318ش |
محل تولد | |
رحلت | |
اساتید | |
برخی آثار | |
کد مؤلف | AUTHORCODE08045AUTHORCODE |
محمد حکیمی (متولد 1318ش)، مجتهد، استاد، دانشآموخته حوزه علمیه مشهد و نجف. ایشان به همراه دو برادرش محمدرضا و علی، کتاب معروف «الحیاة» را تألیف نمودند.
تولد
محمد در سال 1318ش در شهر مشهد به دنیا آمد.
تحصیلات و اساتید
در ششسالگی به مکتبخانه رفت و سورههای کوچک قرآن را آموخت. در هفتسالگی به مدرسه رفته و دوره ابتدایی را به پایان برد. پس از دو سال وقفه، در کلاسهای عربی مهدیه مرحوم حاجی عابدزاده شرکت کرد و مقدمات را تا صمدیه شیخ بهایی در آنجا خواند. پسازآن، نزد برادرش محمدرضا، صمدیه را آموخت. در این زمان علاوه بر صمدیه، او جامع المقدمات، سیوطی و بخشی از مغنی را نیز نزد برادرش خواند. پسازآن به درس ادیب نیشابوری راه یافت و به مدت چهار سال در جلسه درس هر کتابی که ایشان تدریس میکرد، اعم از مطول، مغنی، سیوطی، حاشیه و... شرکت جست.
همزمان با شرکت در دروس ادیب نیشابوری، نزد اخویاش محمدرضا حکیمی بخشهایی از تفسیر «جلالین»، تفسیر «کشاف»، «شرح معلقات سبع»، «قصیده امرءالقیس»، «انوار الربيع فی علم البدیع» و «معالم الاصول» را خواند.
دروس بعدی همچون لعمه را نزد حاج میرزا احمد مدرس و درر الاصول شیخ عبدالکریم یزدی را نزد شیخ مجتبی قزوینی و رسائل و مکاسب را نزد شیخ هاشم قزوینی، شیخ کاظم دامغانی و میرزا احمد مدرس فرا گرفت. او علاوه بر دروس فقه و اصول، در درس فلسفه برادرش و شیخ مجتبی قزوینی نیز شرکت نمود.
پسازآن به نجف رفته و در درس خارج امام خمینی(ره)، آیتالله خویی، وحید خراسانی، میرزا باقر زنجانی، آیتالله سید محمدباقر صدر شرکت جست.
مشاغل
پس از بازگشت از نجف، به کتابخوانی و یادداشتبرداری روی آورد، تا اینکه در شهریور 1350 توسط رژیم شاه دستگیر و بازداشت شد و به 18 ماه محکومیت سیاسی انجامید. پسازاین دوره با همکاری برادرانش محمدرضا و علی و راهنمایی برادر بزرگش دست به تألیف «الحیاة» زده و پس از تنظیم و نشر دو جلد از آن به همراه برادرش علی به قم رفته و برای ادامه کار تدوین دایرةالمعارف «الحیاة»، برادر بزرگش محمدرضا نیز به آنها ملحق شد.
آثار
- الحیاة؛
- حضرت معصومه و شهر قم؛
- معیارهای اقتصادی در تعالیم رضوی؛
- عصر زندگی، این کتاب برگزیده جشنواره برترینهای فرهنگ مهدویت شد؛
- وقف و بهرهمندی همگانی؛
- معاونت فرهنگی سازمان اوقاف و امور خیریه؛
- دفاع از حقوق زن، این اثر در سال 78 برنده جایزه رتبه یکم کتب حوزه گردید؛
- آینده سرمایهداری؛
- انسانگرایی اسلامی؛
- پدیدهشناسی فقر و توسعه[۱].
پانویس
- ↑ ر.ک: حکیمی، محمد، ص258-276
منابع مقاله
حکیمی، محمد، «شرححال حجتالاسلاموالمسلمین استاد محمد حکیمی»، پایگاه مجلات تخصصی نور، مجله بینات، بهار و تابستان 1382، شماره 37 و 38، به آدرس:
https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/5297