الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده دوم: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۱: خط ۱:
    <div class="boxTitle"><big>'''[[مسند حضرت عبدالعظیم حسنی علیه‌السلام]]'''</big></div>
    <div class="boxTitle"><big>'''[[تربت پاکان قم]]'''</big></div>
    [[پرونده:NUR20966J1.jpg|بندانگشتی|مسند حضرت عبدالعظیم حسنی علیه‌السلام|175px]]
    [[پرونده:NUR14076J1.jpg|بندانگشتی|تربت پاکان قم|175px]]


    '''مسند حضرت عبدالعظیم حسنی علیه‌السلام''' تأليف [[عطاردی قوچانی، عزیزالله|عزيزالله عطاردى]] و [[هزار، علیرضا|عليرضا هزار]]، دربردارنده روايات نقل شده از طريق حضرت عبدالعظيم حسنى(ع) است. اين اثر به زبان فارسى و در سال 1382ش نوشته شده است.
    '''تربت پاکان قم'''، تأليف [[جواهر کلام، عبدالحسین|عبدالحسين جواهركلام]]، شرح حال افراد دفن‌شده در سرزمين قم، به زبان فارسى است. نویسنده قريب به 18 سال (1403-1421ق) در طول اقامت خود در قم درصدد جمع‌آورى مطالب در شرح حال بزرگان و دانشمندان بوده است. وى همچنين به شهرهاى مختلف سفر كرده و اسناد و مدارک مختلفى را گردآورى نموده و بر ارزش كتاب افزوده است.


    این کتاب در مجموع 118 حديث همراه با ترجمه فارسى آن‌ها گردآوری شده است.  
    [[مهدی‌پور، علی‌اکبر|على‌اكبر مهدى‌پور]] در پيشگفتار كتاب، كهن‌ترين كتابى كه از قرن اول هجرى برجاى مانده و بدون هيچ خللى به دست ما رسيده را [[كتاب سليم بن قيس الهلالي|كتاب سليم بن قيس]] هلالى دانسته است. مى‌توان كتاب او را نخستين كتاب در تاريخ، سيره و تراجم اصحاب پيامبر دانست، كه در نيمه‌ى اول قرن اول تأليف شده است. پس از سليم بن قيس گروهى از علماى شيعه در تاريخ و تراجم كتاب نوشته‌اند كه در طول زمان نسخه‌هاى آنها از بين رفته و غالباً ً طعمه‌ى حريق شده است، كه فقط در كتابخانه‌ى [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] 80000 جلد كتاب به دست دشمنان اهل‌بيت(ع) به آتش كشيده شد، كه همه‌ى آنها نسخه‌ى خطى و قسمتى از آنها منحصربه‌فرد بودند.


    نويسندگان در ابتدا بحث‌هاى مقدماتى، معناى مسند، تاريخچه مسندنويسى و تاريخ زندگانى حضرت عبدالعظيم(ع) را ذکر کرده و سپس، به معرفى چهل نفر از مشايخ و راويان حضرت عبدالعظيم پرداخته‌اند.
    تراجم‌نگاران بر اساس اهدافى كه دنبال مى‌كنند، شيوه‌هاى مختلف و كاملاً متفاوتى دارند؛ لذا مهدى‌پور در ادامه مقدمه، 20 شيوه تراجم‌نگارى را معرفى و به آثارى كه به اين شيوه‌ها تأليف شده‌اند اشاره كرده است.


    عبدالعظيم حسنى(ع) شخصيتى است که روايات بسيارى از طريق او نقل شده است. با اينکه پيش از اين کتاب، مسند عبدالعظيم حسنى(ع)، به شکل مستقل و جدا تدوين نشده است، ولى در کتاب‌هايى که در شرح حال ايشان نگارش شده‌اند، بخش‌هايى را مى‌توان ديد که به جمع روايات عبدالعظيم(ع) اختصاص داده شده است.
    او سپس به شيوه نویسنده اشاره كرده مى‌نويسد: «وى در ميان شيوه‌هاى نگارش بيستمين و آخرين شيوه‌ى يادشده در اين نوشتار (مدفونين در يك سرزمين) را برگزيد و قهرمان‌هاى داستان خود را از ميان شخصيت‌ها و چهره‌هاى پاکدل، پاک‌سرشت و پاک‌نهاد مدفون در تربت پاک قم برگزيد و به همين دليل اثر ارزشمند خود را «تربت پاکان قم» نام نهاد».


    نویسنده در اين رابطه، به اشخاص و کتب زير اشاره نموده است: ملا [[اسماعيل فدايى كزازى|اسماعيل فدايى کزازى]] (م 1263ق) در کتاب «[[جنات النعيم]]» شصت روايت را گردآورى کرده است؛ ملا [[محمدباقر کجورى]] (م 1313ق) در کتاب «[[روح و ريحان]]» 57 روايت و [[محمدابراهيم کلباسى]] (م 1362ق) در «[[التذکرة العظيمية]]» 40 روايت و عطاردى در کتاب «عبدالعظيم الحسني حياته و مسنده» 78 روايت از عبدالعظيم(ع) را جمع‌آورى کرده است. <div class="mw-ui-button">[[مسند حضرت عبدالعظیم حسنی علیه‌السلام|'''ادامه''']]</div>
    او خاطرنشان مى‌كند كه با توجه به اينكه راز و رمز قداست قم از مقدم فاطمه معصومه(ع) نشئت مى‌گيرد، لذا مؤلف در ميان بيش از يك‌صد اثر ارزشمند كه در اين رابطه به رشته‌ى تحرير درآمده، كتاب گران‌بهاى «تاريخ قم» تأليف مرحوم ناصرالشريعه (1272-1339ش) را انتخاب كرد و متن كامل آن در سرآغاز كتاب آورد. آنگاه شرح زندگانى هزاران شخصيت برجسته و اساتيد فرهيخته را به ترتيب الفبا، به‌دور از هرگونه افراط و تفريط آورده است. بر اساس شناخت جامعى كه نویسنده سطور از مؤلف محترم كتاب دارد، مى‌تواند گواهى دهد كه مؤلف سعى بليغ داشت كه مطالب ارائه‌شده دقيق، مستند، منطقى و به‌دور از گزافه‌گويى و مديحه‌سرايى باشد، اگرچه هيچ انسانى به‌دور از حبّ و بغض نيست و احدى - به‌جز معصومان - مصون از خطا و لغزش نمى‌باشد. <div class="mw-ui-button">[[تربت پاکان قم|'''ادامه''']]</div>

    نسخهٔ ‏۱۲ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۵۲

    تربت پاکان قم

    تربت پاکان قم، تأليف عبدالحسين جواهركلام، شرح حال افراد دفن‌شده در سرزمين قم، به زبان فارسى است. نویسنده قريب به 18 سال (1403-1421ق) در طول اقامت خود در قم درصدد جمع‌آورى مطالب در شرح حال بزرگان و دانشمندان بوده است. وى همچنين به شهرهاى مختلف سفر كرده و اسناد و مدارک مختلفى را گردآورى نموده و بر ارزش كتاب افزوده است.

    على‌اكبر مهدى‌پور در پيشگفتار كتاب، كهن‌ترين كتابى كه از قرن اول هجرى برجاى مانده و بدون هيچ خللى به دست ما رسيده را كتاب سليم بن قيس هلالى دانسته است. مى‌توان كتاب او را نخستين كتاب در تاريخ، سيره و تراجم اصحاب پيامبر دانست، كه در نيمه‌ى اول قرن اول تأليف شده است. پس از سليم بن قيس گروهى از علماى شيعه در تاريخ و تراجم كتاب نوشته‌اند كه در طول زمان نسخه‌هاى آنها از بين رفته و غالباً ً طعمه‌ى حريق شده است، كه فقط در كتابخانه‌ى شيخ طوسى 80000 جلد كتاب به دست دشمنان اهل‌بيت(ع) به آتش كشيده شد، كه همه‌ى آنها نسخه‌ى خطى و قسمتى از آنها منحصربه‌فرد بودند.

    تراجم‌نگاران بر اساس اهدافى كه دنبال مى‌كنند، شيوه‌هاى مختلف و كاملاً متفاوتى دارند؛ لذا مهدى‌پور در ادامه مقدمه، 20 شيوه تراجم‌نگارى را معرفى و به آثارى كه به اين شيوه‌ها تأليف شده‌اند اشاره كرده است.

    او سپس به شيوه نویسنده اشاره كرده مى‌نويسد: «وى در ميان شيوه‌هاى نگارش بيستمين و آخرين شيوه‌ى يادشده در اين نوشتار (مدفونين در يك سرزمين) را برگزيد و قهرمان‌هاى داستان خود را از ميان شخصيت‌ها و چهره‌هاى پاکدل، پاک‌سرشت و پاک‌نهاد مدفون در تربت پاک قم برگزيد و به همين دليل اثر ارزشمند خود را «تربت پاکان قم» نام نهاد».

    او خاطرنشان مى‌كند كه با توجه به اينكه راز و رمز قداست قم از مقدم فاطمه معصومه(ع) نشئت مى‌گيرد، لذا مؤلف در ميان بيش از يك‌صد اثر ارزشمند كه در اين رابطه به رشته‌ى تحرير درآمده، كتاب گران‌بهاى «تاريخ قم» تأليف مرحوم ناصرالشريعه (1272-1339ش) را انتخاب كرد و متن كامل آن در سرآغاز كتاب آورد. آنگاه شرح زندگانى هزاران شخصيت برجسته و اساتيد فرهيخته را به ترتيب الفبا، به‌دور از هرگونه افراط و تفريط آورده است. بر اساس شناخت جامعى كه نویسنده سطور از مؤلف محترم كتاب دارد، مى‌تواند گواهى دهد كه مؤلف سعى بليغ داشت كه مطالب ارائه‌شده دقيق، مستند، منطقى و به‌دور از گزافه‌گويى و مديحه‌سرايى باشد، اگرچه هيچ انسانى به‌دور از حبّ و بغض نيست و احدى - به‌جز معصومان - مصون از خطا و لغزش نمى‌باشد.