مرتضوی لنگرودی، سید محمدحسن: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
{{کاربردهای دیگر|مرتضوی لنگرودی (ابهام زدایی)}} | {{کاربردهای دیگر|مرتضوی لنگرودی (ابهام زدایی)}} | ||
{{کاربردهای دیگر|مرتضوی (ابهام زاده)}} | |||
نسخهٔ ۱۷ اوت ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۰۶
| نام | مرتضوی لنگرودی، سید محمدحسن |
|---|---|
| نام‌های دیگر | |
| نام پدر | آیت‌الله سید مرتضی |
| متولد | 23 صفر 1350ق |
| محل تولد | نجف اشرف |
| رحلت | 1426 ق/1385ش - قم |
| اساتید | امام خمينى |
| برخی آثار | رساله توضیح المناسک (دستور و آداب حج و عمره) |
| کد مؤلف | AUTHORCODE01681AUTHORCODE |
سید محمدحسن مرتضوی لنگرودی (۱۳۰۸ - ۱۳۸۵ش)، فقیه، اصولی، از مراجع معاصر، استاد حوزه، مدرس اخلاق، سرپرستی مدرسه‌ی علمیه‌ی آیت‌الله لنگرودی،
ولادت
ايشان در 23 صفر 1350 ه.ق در نجف اشرف و در جوار بارگاه حضرت امير(ع) در خانواده علم و فضيلت به دنيا آمد و ملقب به عبدالامير گشت. پدر ایشان آیت‌الله سید مرتضی (۱۳۰۶ ـ ۱۳۸۳ق) از بزرگان علمای زمان و دانش آموختگان حوزه علمیه نجف بودند.
تحصیلات
حضرت آیت‌الله لنگرودى در آن شهر مقدس به فراگيرى قرآن مشغول شد تا در سال 1361 ه.ق به همراه پدرش رهسپار ايران گرديد و در تهران اقامت گزيدند.
وى در تهران دروس صرف، نحو، منطق، معانى و بيان و خارج را در مدرسه حاج ابوالفتح - كه به دست پدرشان احيا شده بود فرا گرفتند.
پس از سپرى شدن مقدمات علوم دينى به فراگيرى فقه و اصول و معقول پرداختند.
چنان كه کتاب‌هاى رسائل و مكاسب و كفايه را از بزرگانى مانند پدر معظم‌شان و حضرات آيات شهرستانى و جاپلاقى، حكيم متأله محى‌الدّين قمشه‌اى (شرح منظومه سبزوارى)، علاّمه ميرزا شعرانى (شرح اشارات، هيئت فارسى و شرح چغمينى) فراگرفتند.
درسال 1373 ه.ق پس از فراغت از سطوح عالى حوزه علميه تهران به همراه پدر به قم مهاجرت كردند. و شركت فعال در جلسات درسى آيات عظام قم داشتند همچون، مرحوم بروجردى (كتاب صلاة، خمس، قضا و طهارت به مدت هشت سال)، والد معظم (يك دوره اصول)، امام خمينى (اصول)، آقاى گلپايگانى(حج)، محقق داماد (طهارت و صلاة)، حاج ميرزا هاشم آملى (اصول و معاملات)، مرحوم اراكى (خارج اصول) و علامه طباطبائى (اسفار، شفاء بوعلى، تفسير) قدس‌سرهم الشريف.
و در نجف از آیت‌الله خويى (اصول) و امام خمينى نيز بهره گرفتند.
از بزرگان و آيات عظام و مشايخ حديثى كه به وى اجازه اجتهاد و روايت حديث داده‌اند عبارتند از:
حجج اسلام و آيات عظام مرحوم حكيم، والد معظم‌شان، گلپايگانى، اراكى، نجفى مرعشى، مرحوم علامه طباطبائى، زنجانى، خوانسارى و مرحوم شمس خويى قدس‌الله‌اسرارهم.
آیت‌الله مرتضوی به هنگام تحصيل به تدريس کتاب‌هاى متعارف حوزه اعم از صرف، نحو، منطق، معانى، بيان، معالم، قوانين، لعمه، رسائل، مكاسب و كفايه ميپرداختند و از سال 1359 ه.ق بحث خارج را شروع و تا اواخر عمر ایشان ادامه داشت. شيوه تدريس درس خارج فقه وى كتاب (العروة الوثقی) و در درس خارج اصول تقريرات درس اصول استادشان، امام خمينى(ره) را كه بر محور كفاية الاصول محقق خراسانى است موضوع بحث قرار ميدادند.
تأسيس و اداره دو مدرسه علوم دينى و اقامه نماز جماعت در مسجد سلماسى (بيش از سى سال) از خدمات فرهنگى- دينى ايشان است.
ایشان همچنین در حیات پر برکت خود به تدريس خارج فقه و اصول در مسجد سلماسى قم و تأليف بیش از پنجاه کتاب پرداختند.
وفات
آیت‌الله سیدمحمدحسن مرتضوی لنگرودی پس از عمری بابرکت در عصر روز جمعه ۱۶ دی‌ماه ۱۳۸۴ش برابر با ششم ذوالحجه سال ۱۴۲۶ق هم‌زمان با غروب خورشید بر اثر سکته، آفتاب وجود استاد غروب کرد و در سن ۷۶ سالگی به خاموشی گرایید. آیت‌الله محمدتقی بهجت رضوان‌الله علیه، بر پیکر پاکش نماز گزارد و در جوار مرقد مطهر کریمه‌ی اهل‌بیت حضرت فاطمه معصومه، سلام‌الله علیها، در پایین محراب مسجد شهید مطهری(بالاسر) دفن شد.
آثار
- الدر النضيد
- لب اللباب فى طهارة اهل الكتاب
- طلوع الفجر فى الليالى المقمره
- الوجيزة في إسناد مروّيات الأئمة(ع)
- جواهر الاصول (7 جلد)
- شجره مبارکه
- توضيح المسائل (4 جلد)