قزوینی، حسین بن محمدابراهیم: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'بحرالعلوم، محمدمهدی بن مرتضی' به 'بحرالعلوم، سید محمدمهدی بن مرتضی') |
||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
مرحوم '''سيد حسين بن محمد ابراهيم حسينى قزوينى''' قدسسره از عالمان بزرگ سدۀ دوازدهم هجرى<ref>تاريخ دقيق ولادت قزوينى دانسته نيست و [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|شيخ آقا بزرگ]] آن را حدود 1126 دانسته است.</ref> | مرحوم '''سيد حسين بن محمد ابراهيم حسينى قزوينى''' قدسسره از عالمان بزرگ سدۀ دوازدهم هجرى<ref>تاريخ دقيق ولادت قزوينى دانسته نيست و [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|شيخ آقا بزرگ]] آن را حدود 1126 دانسته است.</ref> | ||
او از مشايخ اجازۀ علاّمۀ بحر العلوم بوده است.<ref>قزوينى در 1194 به [[بحرالعلوم، محمدمهدی بن مرتضی|سيد بحر العلوم]] اجازۀ روايى داده است. الكرام البررة، ج 1، ص 373؛ [[مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل|مستدرك الوسائل]]، ج 3، ص 384.</ref> | او از مشايخ اجازۀ علاّمۀ بحر العلوم بوده است.<ref>قزوينى در 1194 به [[بحرالعلوم، سید محمدمهدی بن مرتضی|سيد بحر العلوم]] اجازۀ روايى داده است. الكرام البررة، ج 1، ص 373؛ [[مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل|مستدرك الوسائل]]، ج 3، ص 384.</ref> | ||
==گفتار بزرگان== | ==گفتار بزرگان== | ||
نسخهٔ ۲۸ فوریهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۲۰:۲۰
| نام | قزوینی، حسین بن محمدابراهیم |
|---|---|
| نامهای دیگر | قزوینی، سيد حسين بن محمدابراهيم
حسینی، حسین بن محمدابراهیم |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 1208 ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | غنا، موسیقی |
| کد مؤلف | AUTHORCODE00090AUTHORCODE |
مرحوم سيد حسين بن محمد ابراهيم حسينى قزوينى قدسسره از عالمان بزرگ سدۀ دوازدهم هجرى[۱]
او از مشايخ اجازۀ علاّمۀ بحر العلوم بوده است.[۲]
گفتار بزرگان
علاّمۀ بحر العلوم او را اين گونه ستوده است: «فخر السادة الأعاظم، و نُخبة العلماء الأكارم، العالم العامل الورع الفاضل الفقيه المطّلع المتضلّع».[۳]
شيخ عبدالنبى قزوينى كه سالها مصاحب او بوده است در وصف او مىنويسد:
البحر الخضمّ، و الطود الأشمّ، الفاضل المكرم، العالم المفخم، أفقه الفقهاء، و أكرم العلماء، صاحب الفكر المستقيم و الذهن القويم...و ليس فنّه مقصوراً على الفقه و لا منظوره موقوفاً عليه...[۴]
تأليفات
از قزوينى چندين كتاب و رساله بر جاى مانده است؛ از جمله معارج الأحكام في شرح مسالك الأفهام و شرائع الإسلام و مستقصى الاجتهاد في شرح ذخيرة المعاد و الإرشاد و رسالۀ اخلاق و سير و سلوك.
رسالههاى الأحفاد مع وجود الأجداد، أحكام النبش، الزنا بذات البعل، نكاح الكوافر نيز، از تأليفات قزوينى است كه نزد شيخ عبدالنبى قزوينى موجود بوده و آنها را در كمال حُسن و متانت و اتقان و رزانت يافته است.[۵]
پانویس
- ↑ تاريخ دقيق ولادت قزوينى دانسته نيست و شيخ آقا بزرگ آن را حدود 1126 دانسته است.
- ↑ قزوينى در 1194 به سيد بحر العلوم اجازۀ روايى داده است. الكرام البررة، ج 1، ص 373؛ مستدرك الوسائل، ج 3، ص 384.
- ↑ الكرام البررة، ج 1، ص 374.
- ↑ تتميم أمل الأمل، ص 131.
- ↑ تتميم أمل الآمل، ص 32 بسيارى ديگر از تأليفات وى را شيخ آقا بزرگ در الذريعة و الكرام البررة(ج 1، ص 374 375) شناسانده است. نسخۀ خطى چندين رساله از او نيز در مجموعۀ 76 كتابخانۀ آیتالله زنجانى هست.شرح حال مفصّل او نيز در كتاب شجرۀ طيّبه(قزوين، 1392 ق)، نوشتۀ يكى از نوادگان ايشان آقاى حاج سيد جو ادى آمده است.