الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده دوم: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۱: خط ۱:
    <div class="boxTitle"><big>'''[[امام رضا علیه‌السلام]]'''</big></div>
    <div class="boxTitle"><big>'''[[موسوعة توقيعات الإمام المهدي علیه‌السلام]]'''</big></div>
    [[پرونده:NUR00153.jpg|بندانگشتی|امام رضا علیه‌السلام|175px]]
    [[پرونده:NUR13441J1.jpg|بندانگشتی|موسوعة توقيعات الإمام المهدي علیه‌السلام|175px]]


    '''ابوالحسن على بن موسى عليهما‌السلام''' (۱۴۸–۲۰۳ق)، ملقب به امام رضا، امام هشتم از ائمۀ اثنی‌عشر عليهم‌السلام و دهمين معصوم از چهارده معصوم عليهم‌السلام است که به مدت 20 سال عهده‌دار امامت بود.
    '''موسوعة توقيعات الإمام المهدي علیه‌السلام'''، [[اکبرنژاد، محمدتقی|محمدتقى اكبرنژاد]]، كتابى است به زبان عربى در موضوع توقيعاتى كه از جانب امام عصر(ع) خطاب به برخى از شیعیان صادر گرديده است.


    سال تولد آن حضرت را 148 و 153ق و ماه تولد ايشان را ذوالحجة و ذوالقعدة و ربيع‌الاول گفته‌اند و مشهور آن است كه روز تولد آن حضرت «يازدهم ذوالقعدة» بوده است.
    «توقيع»، در لغت به معناى نشانه گذاشتن، امضاء كردن حاكم بر نامه و فرمان، جواب مختصر كه كاتب در نوشته به پرسش‌ها مى‌دهد، دستخط فرمانروا و نوشتن عبارتى در ذيل مراسله آمده است و در اصطلاح علم حديث به معناى پاسخ پرسش‌ها، يا اطلاعيه‌هايى است كه به صورت كتبى از طرف امام براى آگاهى شیعیان فرستاده شده است. چنانكه توقيعاتى از حضرت امام على‌النقى و [[امام حسن عسکری(ع)]] نقل شده است. امّا معمولاً توقيع به نامه‌هاى حضرت حجةبن‌الحسن امام زمان(ع) گفته مى‌شود كه توسط چهار تن نايبان خاصّ ايشان در زمان غيبت صغرا به دست شیعیان مى‌رسيده است.


    مادر آن حضرت ام ولد بود. (كنيزى بود كه از مولاى خود فرزند آورده بود.) دربارۀ نام و زادگاه مادر آن حضرت اختلاف است و به اغلب احتمالات، از مردم شمال آفريقا يا مغرب مراكش بوده است.
    در كتاب روايى حاضر، مجموعه‌اى از گفتارها و توقيعات حضرت مهدى(ع) از متون روايى قديم شيعه، گردآورى، تصحيح و اعراب گذارى شده و در نُه بخش تدوين گرديده است. مضامين توقيعات عمدتاً بحث درباره امامت، پاسخ به درخواست‌هاى سفرا و نايبان و پاسخ به استفتائات فقهى و ادعيه و زيارت حضرت است. در پايان مجموعه‌اى از كرامات و معجزات و داستان‌هايى از تشرف به محضر امام(ع) نقل گرديده است.


    كنيۀ آن حضرت «ابوالحسن» بوده است و چون [[امام على(ع)|حضرت امير عليه‌السلام]] نيز مكنى به ابوالحسن بوده‌اند حضرت رضا عليه‌السلام را ابوالحسن ثانى گفته‌اند.


    مشهورترين لقب ايشان «رضا» بوده است كه بنابر روايتى در [[عيون أخبار الرضا عليه‌السلام (تصحیح لاجوردی‌)|عيون اخبار الرضا]] (13/1)، علت ملقب بودن آن حضرت به «رضا» اين بوده است كه «رضي به المخالفون من أعدائه كما رضي به الموافقون من أولیائه و لم يكن ذلك لأحد من آبائه عليهم‌السلام فلذلك سمي من بينهم بالرضا...»، يعنى هم دشمنان مخالف و هم دوستان موافق به (ولايت عهد او) رضايت دادند و چنين چيزى براى هيچ يك از پدران او دست نداده بود، از اين رو در ميان ايشان تنها او به «رضا» ناميده شد.
    <div class="mw-ui-button">[[موسوعة توقيعات الإمام المهدي علیه‌السلام|'''ادامه''']]</div>
     
    شخصيت ملكوتى و مقام شامخ علمى و زهد و اخلاق حضرت رضا عليه‌السلام و اعتقاد شیعیان به او سبب شد كه نه تنها در مدينه بلكه در سراسر دنياى اسلام به عنوان بزرگ‌ترين و محبوب‌ترين فرد خاندان رسول اكرم صلى‌الله‌عليه‌وآله‌و‌سلم مورد قبول عامه باشد و مسلمانان او را بزرگ‌ترين پيشواى دين بشناسند و نامش را با صلوات و تقديس ببرند.
     
     
    <div class="mw-ui-button">[[امام رضا علیه‌السلام|'''ادامه''']]</div>

    نسخهٔ ‏۹ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۹:۵۳

    موسوعة توقيعات الإمام المهدي علیه‌السلام

    موسوعة توقيعات الإمام المهدي علیه‌السلام، محمدتقى اكبرنژاد، كتابى است به زبان عربى در موضوع توقيعاتى كه از جانب امام عصر(ع) خطاب به برخى از شیعیان صادر گرديده است.

    «توقيع»، در لغت به معناى نشانه گذاشتن، امضاء كردن حاكم بر نامه و فرمان، جواب مختصر كه كاتب در نوشته به پرسش‌ها مى‌دهد، دستخط فرمانروا و نوشتن عبارتى در ذيل مراسله آمده است و در اصطلاح علم حديث به معناى پاسخ پرسش‌ها، يا اطلاعيه‌هايى است كه به صورت كتبى از طرف امام براى آگاهى شیعیان فرستاده شده است. چنانكه توقيعاتى از حضرت امام على‌النقى و امام حسن عسکری(ع) نقل شده است. امّا معمولاً توقيع به نامه‌هاى حضرت حجةبن‌الحسن امام زمان(ع) گفته مى‌شود كه توسط چهار تن نايبان خاصّ ايشان در زمان غيبت صغرا به دست شیعیان مى‌رسيده است.

    در كتاب روايى حاضر، مجموعه‌اى از گفتارها و توقيعات حضرت مهدى(ع) از متون روايى قديم شيعه، گردآورى، تصحيح و اعراب گذارى شده و در نُه بخش تدوين گرديده است. مضامين توقيعات عمدتاً بحث درباره امامت، پاسخ به درخواست‌هاى سفرا و نايبان و پاسخ به استفتائات فقهى و ادعيه و زيارت حضرت است. در پايان مجموعه‌اى از كرامات و معجزات و داستان‌هايى از تشرف به محضر امام(ع) نقل گرديده است.