داناسرشت، اکبر: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
</div> | </div> | ||
'''اكبر | '''اكبر داناسرشت'''، متخلص به صیرفی، قاضی، نویسنده، رياضىدان و مترجم ايرانى، | ||
== ولادت == | == ولادت == | ||
فرزند حاج علىنقى و نوه حاج علىقلى صرافباشى زنجانى، در سال 1290ش، در تهران ديده به جهان گشود. | فرزند حاج علىنقى و نوه حاج علىقلى صرافباشى زنجانى، در سال 1290ش، در تهران ديده به جهان گشود. نام او به اشتباه علیاکبر هم ضبط شده است. | ||
==تحصیلات== | ==تحصیلات== |
نسخهٔ ۶ سپتامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۱:۵۵
نام | دانا سرشت، اکبر |
---|---|
نامهای دیگر | صیرفی، اکبر
داناسرشت، علیاکبر بن علی نقی |
نام پدر | حاج علىقلى صرافباشى زنجانى |
متولد | 1290 ش |
محل تولد | تهران |
رحلت | 25 فروردين 1368ش |
اساتید | سيد حسن مشكان طبسى
سيد جلال تهرانى محمدرضا تنكابنى |
برخی آثار | |
کد مؤلف | AUTHORCODE08551AUTHORCODE |
اكبر داناسرشت، متخلص به صیرفی، قاضی، نویسنده، رياضىدان و مترجم ايرانى،
ولادت
فرزند حاج علىنقى و نوه حاج علىقلى صرافباشى زنجانى، در سال 1290ش، در تهران ديده به جهان گشود. نام او به اشتباه علیاکبر هم ضبط شده است.
تحصیلات
سالهاى كودكى و دوران اوليه تحصيل وى، مقارن با جنگ اول جهانى بود. پس از چندى خانوادهاش از تهران به شهر زنجان كوچيد. در آنجا، به مدرسه ابتدايى معروف به اسعديه، به سرپرستى مترجمن همايون رفت تا وقتى كه دوباره به تهران آمد.
وى از اوان كودكى، قرآن كريم و زبان عربى را فراگرفت و سپس با احساس نياز به فراگيرى علم جديد، به علوم رياضى روى آورد و به تحصيل آن نزد استادانى چون سيد حسن مشكان طبسى، سيد جلال تهرانى و بغايرى پرداخت و فقه را نزد محمدرضا تنكابنى فراگرفت و تا پايان عمر، به تحقيق در اين زمينهها اشتغال داشت.
وى معاصر با احمد بيرشك و غلامحسين مصاحب بود و به گفته دكتر نجمآبادى او اولين بيرونىشناس بود.
وفات
وى در 25 فروردين 1368ش، بر اثر سكته مغزى، در تهران درگذشت.
آثار
وى در طى عمر خود، آثارى را ترجمه كرد كه از ميان آنها مىتوان به عناوين زير، اشاره نمود:
- روانشناسى يا علم النفس شفاء (ترجمه جلد ششم شفاء)؛
- رسالة الغفران يا بهشت و دوزخ معرى (ابوالعلاء معرى)؛
- تحقيق ما للهند، قسمت فلسفه (ابوريحان بيرونى)؛
- بر سنگ سفيد (آناتول فرانس)؛
- آثار الباقية (ابوريحان بيرونى).
- تاريخ فلاسفهى اسلام؛
- افكار سهروردى و ملاصدرا يا خلاصهاى از حكمة الإشراق و أسفار؛
- انتقاد بر ترجمه رساله غفران ابوالعلاء معرّى.
منابع مقاله
1. محدثزاده، حسين؛ عباسى، حبيبالله (1384) «اثرآفرينان زندگىنامه نامآوران فرهنگى ايران از آغاز تا سال 1300 هجرى شمسى»، تهران، چاپ دوم، انجمن آثار و مفاخر فرهنگى ايران.
2. كيهان فرهنگى (س 6،ش 1، ص 17)، مؤلفين كتب چاپى (645 - 644 / 1).
3. پايگاه اطلاعرسانى راسخون، شنبه 11 تيرماه 1390.