الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده دوم: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class="boxTitle"><big>'''[[ | <div class="boxTitle"><big>'''[[رسولی، سید هاشم|آیت‌الله سید هاشم رسولی محلاتی]]'''</big></div> | ||
[[پرونده: | [[پرونده:NUR00826.jpg|بندانگشتی|رسولی، سید هاشم|175px]] | ||
''' | '''سيد هاشم رسولى محلاتى''' (1308-1398ش)، از نويسندگان و مترجمين معاصر، ریاست شورای سیاست گذاری ائمه جمعه کشور (از 1372-1382)، نماینده دومین دوره مجلس خبرگان رهبری از استان تهران، مسئول بخش وجوهات و مسائل شرعی دفتر رهبر معظم رهبری | ||
دوران كودكى تا دوازده سالگى را در محلّات سپرى كرد و تحصيلات ابتدايى را در آن جا نزد برادران مجد كه هر دو معلّم بودند، فرا گرفت. پس از آن به همراه پدر به قم آمد و تا كلاس ششم ابتدايى در مدرسه باقريّه كه در جنوب مدرسه فيضيّه قرار داشت و تحت نظر مرحوم برقعى اداره مى‌شد، تحصيل كرد. | |||
سپس در اثر تشويق پدرش به تحصيل علوم اسلامى پرداخت. قسمت‌هاى زيادى از دو جلد شرح لمعه را نزد حضرات آيت‌اللّه شهيد صدوقى و حجّت‌الاسلام شيخ اسداللّه نوراللّهى اصفهانى خواند. قسمت عمده معالم‌الاصول را نيز نزد پدر خواند و بخشى از مطوّل را نزد آيةاللّه [[مطهری، مرتضی|شهيد مطهّرى]] فرا گرفت و نيز قسمت‌هايى از قوانين را از آيت‌اللّه شيخ عبدالجواد اصفهانى و قسمتى از كفايۀ‌الاصول را از آيت‌اللّه مجاهدى تبريزى و قسمت ديگر آن را نزد حضرت آيت‌اللّه سيّد محمدباقرطباطبائى بروجردى بهره برد. سپس در درس خارج فقه و اصول [[خمینی، سید روح‌الله|حضرت امام]](ره) حاضر شد و بيش‌ترين استفاده درس خارج را، از ايشان برد؛ به طورى كه اغلب درس‌هاى ايشان را مى‌نوشت و نسخه‌هاى دست‌نويس آن‌ها موجود است. | |||
هم‌چنين حدود هفت سال در درس خارج [[بروجردی، حسین|آيت‌اللّه بروجردى(ره)]] حاضر شد. در اين بين مدّتى در درس تفسير مرحوم استاد [[طباطبایی، محمدحسین|علّامه طباطبائى]] هم حاضر شد و به كمک جمعى از دوستان در استنساخ [[الميزان في تفسير القرآن|تفسير الميزان]] نيز شركت داشت. | |||
<div class="mw-ui-button">[[ | همين مسئله سبب شد تا گاه‌گاهى برخى از مسائل پيچيده و غامض تفسيرى را در جلسات خصوصى از ايشان پرسيده، استفاده‌هايى ببرد. تا سالى كه [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام(ره)]] به تركيه تبعيد شد، در جلسات درس فقه و اصول ايشان حضور مى‌يافت و از آن پس در سال 1344ش و پس از تبعيد [[خمینی، سید روح‌الله|حضرت امام]] به تركيه، ناچار به تهران هجرت كرد و در محلّه درخونگاه تهران اقامت گزيد و در مسجد امام صادق(ع) كه تازه بنا شده بود، به اقامه نماز جماعت و بيان احكام الهى و تشكيل كلاس‌هاى درس براى برادران و خواهران و دانش‌جويان پرداخت. متأسّفانه اين برنامه‌ها با اين‌كه بسيار سودمند و مورد علاقه اهالى محلّ بود، بيش از حدود چهار ماه ادامه نداشت و با فوت پدرش پايان يافت. | ||
<div class="mw-ui-button">[[رسولی، سید هاشم|'''ادامه''']]</div> | |||
نسخهٔ ۱۰ ژانویهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۲۲:۲۸
سيد هاشم رسولى محلاتى (1308-1398ش)، از نويسندگان و مترجمين معاصر، ریاست شورای سیاست گذاری ائمه جمعه کشور (از 1372-1382)، نماینده دومین دوره مجلس خبرگان رهبری از استان تهران، مسئول بخش وجوهات و مسائل شرعی دفتر رهبر معظم رهبری
دوران كودكى تا دوازده سالگى را در محلّات سپرى كرد و تحصيلات ابتدايى را در آن جا نزد برادران مجد كه هر دو معلّم بودند، فرا گرفت. پس از آن به همراه پدر به قم آمد و تا كلاس ششم ابتدايى در مدرسه باقريّه كه در جنوب مدرسه فيضيّه قرار داشت و تحت نظر مرحوم برقعى اداره مى‌شد، تحصيل كرد.
سپس در اثر تشويق پدرش به تحصيل علوم اسلامى پرداخت. قسمت‌هاى زيادى از دو جلد شرح لمعه را نزد حضرات آيت‌اللّه شهيد صدوقى و حجّت‌الاسلام شيخ اسداللّه نوراللّهى اصفهانى خواند. قسمت عمده معالم‌الاصول را نيز نزد پدر خواند و بخشى از مطوّل را نزد آيةاللّه شهيد مطهّرى فرا گرفت و نيز قسمت‌هايى از قوانين را از آيت‌اللّه شيخ عبدالجواد اصفهانى و قسمتى از كفايۀ‌الاصول را از آيت‌اللّه مجاهدى تبريزى و قسمت ديگر آن را نزد حضرت آيت‌اللّه سيّد محمدباقرطباطبائى بروجردى بهره برد. سپس در درس خارج فقه و اصول حضرت امام(ره) حاضر شد و بيش‌ترين استفاده درس خارج را، از ايشان برد؛ به طورى كه اغلب درس‌هاى ايشان را مى‌نوشت و نسخه‌هاى دست‌نويس آن‌ها موجود است.
هم‌چنين حدود هفت سال در درس خارج آيت‌اللّه بروجردى(ره) حاضر شد. در اين بين مدّتى در درس تفسير مرحوم استاد علّامه طباطبائى هم حاضر شد و به كمک جمعى از دوستان در استنساخ تفسير الميزان نيز شركت داشت.
همين مسئله سبب شد تا گاه‌گاهى برخى از مسائل پيچيده و غامض تفسيرى را در جلسات خصوصى از ايشان پرسيده، استفاده‌هايى ببرد. تا سالى كه امام(ره) به تركيه تبعيد شد، در جلسات درس فقه و اصول ايشان حضور مى‌يافت و از آن پس در سال 1344ش و پس از تبعيد حضرت امام به تركيه، ناچار به تهران هجرت كرد و در محلّه درخونگاه تهران اقامت گزيد و در مسجد امام صادق(ع) كه تازه بنا شده بود، به اقامه نماز جماعت و بيان احكام الهى و تشكيل كلاس‌هاى درس براى برادران و خواهران و دانش‌جويان پرداخت. متأسّفانه اين برنامه‌ها با اين‌كه بسيار سودمند و مورد علاقه اهالى محلّ بود، بيش از حدود چهار ماه ادامه نداشت و با فوت پدرش پايان يافت.