گلچین شعر حج: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - 'ه‎ها' به 'ه‌ها')
    جز (جایگزینی متن - 'رده:25 آذر الی 24 دی(97)' به '')
    خط ۶۹: خط ۶۹:
    [[رده:شکل‌های خاص ادبی]]
    [[رده:شکل‌های خاص ادبی]]
    [[رده:شکل‌های خاص ادبی (شعر)]]
    [[رده:شکل‌های خاص ادبی (شعر)]]
    [[رده:25 آذر الی 24 دی(97)]]

    نسخهٔ ‏۹ ژوئن ۲۰۲۰، ساعت ۱۸:۳۸

    گلچین شعر حج
    گلچین شعر حج
    پدیدآورانسمنانیان، سعید (نویسنده) منفرد، الهه (نویسنده)
    ناشرمشعر
    مکان نشرتهران - ایران
    سال نشر1381 ش
    چاپ1
    شابک964-7635-06-0
    موضوعحج - شعر - مجموعه‌‏ها

    شعر فارسی - مجموعه‌ها

    شعر مذهبی - مجموعه‌ها
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏PIR‎‏ ‎‏4053‎‏ ‎‏/‎‏ح‎‏3‎‏س‎‏8
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    گلچين شعر حج، توسط سعيد سمنانيان و الهه منفرد گردآورى شده است. در اين اثر كوشش شده است كه با غور در آثار شاعران روزگاران گذشته و حاضر، تصويرى گويا از كعبه و مراسم حج در بيان و تصويرگرى‌هاى متنوع شاعران فراهم گردد[۱].

    ساختار

    كتاب، مشتمل بر يك مقدمه از سعيد بزرگ بيگدلى، يك مقدمه از گردآورندگان و اشعار 24 تن از شعراى قديم و معاصر است.

    ترتيب ارائه اشعار در اين گلچين بر مبناى تقدم و تأخر حيات و سروده شاعر مى‌باشد. علاوه بر اين معدودى از ادبيات شعرا كه در آن واژه‌هاى مربوط به حج براى توصيف ديگر اغراض شاعر به كار گرفته شده نيز آورده شده است[۲].

    پيش از ذكر اشعار اكثر شعرا، شرح حال مختصرى از آنها بيان شده است.

    گزارش محتوا

    شعرايى را كه در اين مجموعه، اشعارشان ذكر شده است، مى‌توان به دو دسته تقسيم كرد:

    1. آنهايى كه شرح حالى از آنها نيز بيان گرديده است و عبارتند از: منصور حلاج، فرخى سيستانى، ناصرخسرو، سنائى، خاقانى، عراقى، سعدى، مولانا جلال‌الدين محمد، سلطان ولد، شيخ محمود شبسترى، جامى، مولانا ملا حسين كاشفى، بدرى كشميرى، فياض لاهيجى، فيض كاشانى، ناظم هروى، نياز جوشقانى، هماى شيرازى، جيحون يزدى، مهدى الهى قمشه‌اى، پروين اعتصامى، امام خمينى(ره)، على‌اكبر صلح‌خواه (خوشدل تهرانى) و اميد مجد.
    2. آنهايى كه تنها اشعارى از آنها ذكر شده است و عبارتند از: محمدحسين مدرسى اسفه‌اى، يوسف رضايى، محمدعلى مردانى، محمدحسن حائرى و سيد رضا مؤيد.

    حلاج اولين شاعرى است كه اشعارى از ديوان او گزينش شده است. پيش از ذكر اشعار، شرح حالى مختصر از او بيان گرديده و پاره‌اى از نوشته‌هاى وى شمارش شده است. درباره او چنين مى‌خوانيم: «حلاج، شهرت ابومغيث حسين بن منصور (234-309ق)، عارف و صوفى مشهور اسلام است. اصل وى از بيضا (فارس) بود وليكن در واسط و عراق نشو و نما يافت و در 12 سالگى قرآن كريم را حفظ كرد و در حدود سنه 299ق طريقه و مذهب خاصى اظهار كرد و عده‌اى از او پيروى كردند...»[۳].

    امام خمينى(ره) از شخصيت‌هايى است كه علاوه بر شرح حال و ذكر آثار، تعدادى از غزليات ناب عرفانى از ديوان شعر ايشان گزينش شده است[۴].

    اميد مجد آخرين شخصيتى است كه اشعارى از او آمده است. وى در مردادماه سال 1350 در بروجرد متولد شد و در نيشابور بزرگ شد. در سال 1374 در حال مطالعه قرآن تصميم مى‌گيرد كه قرآن را به نظم درآورد و در ظرف 300 روز از عهده اين مهم برمى‌آيد. در شاعرى بيشتر تحت تأثير كلام شيخ اجل سعدى شيرازى بوده و ديگر آثار مهم او به ترجمه منظوم «نهج‌البلاغة» مى‌توان اشاره نمود[۵].

    وضعيت كتاب

    فهرست مطالب در ابتداى كتاب و فهرست منابع و مآخذ و نمايه در انتهاى آن آمده است.

    پانويس

    منابع مقاله

    مقدمه و متن كتاب.