قرآن کریم (ترجمه صلواتی): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'ه‌ها' به 'ه‌ها') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
| شابک =964-8404-12-7 | | شابک =964-8404-12-7 | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =02084 | ||
| کتابخوان همراه نور =02084 | | کتابخوان همراه نور =02084 | ||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
}} | }} | ||
'''قرآن کریم'''، توسط محمود صلواتى به زبان فارسى ترجمه شده است. وى | '''قرآن کریم'''، توسط [[صلواتی، محمود|محمود صلواتى]] به زبان فارسى ترجمه شده است. وى که از عالمان دینى حوزه علمیه قم مى‌باشد و در زمینه ترجمه متون مقدس بیشتر فعالیت مى‌نماید و در این زمینه تاکنون توانسته است صحیفه سجادیه و چندین دعا از ادعیه ائمه(ع) را ترجمه نماید و ترجمه خود را به‌صورت نثر موزون بیان کند، اقدام به ترجمه قرآن کریم نموده است. | ||
وى با توجه به | وى با توجه به اینکه قرآن داراى نظم و آهنگ (و به تعبیر خود ایشان جنبه‌هاى هنرى) است و باید این جهت از اعجاز قرآن نیز در ترجمه رعایت شود، لذا در ترجمه خود، آیات را به‌گونه‌اى ترجمه نموده که داراى وزن و آهنگ خاص مى‌باشند (گرچه این آهنگ در سوره‌هاى آخر بیشتر نمایان است) تا بدین وسیله خوانندگان را جذب نماید. از طرف دیگر آشنایى ایشان با قواعد ادبى (صرف و نحو) و لغات عرب و نیز آگاهى از معارف اسلامى باعث شده است که ترجمه وى از اتقان و استحکام خوبى برخوردار باشد؛ به‌گونه‌اى که نسبت به دیگر ترجمه‌ها اشکالات کمترى در آن مى‌توان پیدا نمود؛ همان‌گونه که ویژگى‌هاى قابل ملاحظه‌اى در آن مى‌توان پیدا نمود. | ||
== | == ویژگى‌ها == | ||
#ترجمه، | #ترجمه، توضیحات اضافى، کمتر دارد. | ||
#متن ترجمه داراى وزن و آهنگ مى‌باشد. | #متن ترجمه داراى وزن و آهنگ مى‌باشد. | ||
#در معنا | #در معنا کردن افعال، به لازم و متعدى بودن و نیز مجهول و معلوم بودن آنها توجه شده و در اکثر موارد به‌صورت صحیح ترجمه شده است. | ||
#حروف مقطعه را به‌صورت آوانگارى ترجمه | #حروف مقطعه را به‌صورت آوانگارى ترجمه کرده است. | ||
# | #بین سه واژه «الله» و «إله» و «رب» در ترجمه تفاوت گذاشته شده و هرکدام به‌صورت صحیح ترجمه شده است؛ مانند آنچه که در آیه 2 سوره آل عمران آمده: ''' «الله لا إله إلا هو» '''؛ «خدا که معبودى به‌جز او نیست». | ||
#به مواردى | #به مواردى که نکره در سیاق نهى یا نفى واقع شده، توجه گردیده و در ترجمه، عمومیت آنها بیان شده؛ مانند آیه 255 سوره بقره: ''' «لا إکراه فی‌الدین» '''؛ «در دین هیچ اجبارى نیست». | ||
#استفاده از | #استفاده از کلمات شیوا و رسا؛ مانند آنچه که در ترجمه آیه 275 سوره بقره آمده: «کسانى که ربا مى‌خورند، از [گور] برنمى‌خیزند مگر چون کسى که شیطان آشفته‌سرش کرد»؛ جمله «شیطان آشفته‌سرش کرد»، ترجمه جمله: ''' «یتخبّطه الشیطان من المس» ''' مى‌باشد. | ||
== | == اشکالات == | ||
#برخى از حروف، مانند همزه استفهام و | #برخى از حروف، مانند همزه استفهام و یا «واو» در ترجمه نیامده است؛ مانند آیه 77 بقره: ''' «أ و لا یعلمون أنّ الله یعلم...» ''' که در ترجمه آمده: «مگر نمى‌دانند که خدا آنچه را نهان و یا آشکار کنند مى‌داند»؟ در این ترجمه نه حرف استفهام آمده و نه «واو». | ||
#در برخى از موارد، صفت و موصوف در ترجمه به‌صورت | #در برخى از موارد، صفت و موصوف در ترجمه به‌صورت صحیح ذکر نشده است؛ مانند آنچه که در ترجمه آیه 41 سوره مریم آمده: ''' «و اذکر فی الکتاب إبراهیم إنّه کان صدیقا نبیّا» '''؛ «و در این کتاب ابراهیم را به یاد آر، که او راستگویى بود از پیامبرها»؛ درصورتى‌که نبیّا صفت (خبر کان) دوم براى ابراهیم است، اما ترجمه فوق ترجمه جمله: صدیقا من الأنبیاء مى‌باشد. | ||
#عدم توجه به اخبار و | #عدم توجه به اخبار و یا انشا بودن جمله؛ مانند آنچه در آیه 272 بقره آمده است: ''' «و ما تنفقون إلا ابتغاء وجه الله» '''، که در ترجمه آمده: «و چیزى را مگر براى رضاى خداوند نبخشید». فعل نبخشید، نهى است و انشا؛ درصورتى‌که فعل ما تنفقون، اخبار است و به معناى نمى‌بخشید مى‌باشد. | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
نسخهٔ ۲۷ فوریهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۲۲:۳۲
| قرآن کریم | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | طه، عثمان (خطاط) صلواتی، محمود (مترجم) |
| عنوان‌های دیگر | قرآن. فارسی - عربی |
| ناشر | مبارک |
| مکان نشر | تهران - ایران |
| سال نشر | 1387 ش |
| چاپ | 1 |
| شابک | 964-8404-12-7 |
| موضوع | قرآن - ترجمه‌ها |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP 59/66 /ص8 1387 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
قرآن کریم، توسط محمود صلواتى به زبان فارسى ترجمه شده است. وى که از عالمان دینى حوزه علمیه قم مى‌باشد و در زمینه ترجمه متون مقدس بیشتر فعالیت مى‌نماید و در این زمینه تاکنون توانسته است صحیفه سجادیه و چندین دعا از ادعیه ائمه(ع) را ترجمه نماید و ترجمه خود را به‌صورت نثر موزون بیان کند، اقدام به ترجمه قرآن کریم نموده است.
وى با توجه به اینکه قرآن داراى نظم و آهنگ (و به تعبیر خود ایشان جنبه‌هاى هنرى) است و باید این جهت از اعجاز قرآن نیز در ترجمه رعایت شود، لذا در ترجمه خود، آیات را به‌گونه‌اى ترجمه نموده که داراى وزن و آهنگ خاص مى‌باشند (گرچه این آهنگ در سوره‌هاى آخر بیشتر نمایان است) تا بدین وسیله خوانندگان را جذب نماید. از طرف دیگر آشنایى ایشان با قواعد ادبى (صرف و نحو) و لغات عرب و نیز آگاهى از معارف اسلامى باعث شده است که ترجمه وى از اتقان و استحکام خوبى برخوردار باشد؛ به‌گونه‌اى که نسبت به دیگر ترجمه‌ها اشکالات کمترى در آن مى‌توان پیدا نمود؛ همان‌گونه که ویژگى‌هاى قابل ملاحظه‌اى در آن مى‌توان پیدا نمود.
ویژگى‌ها
- ترجمه، توضیحات اضافى، کمتر دارد.
- متن ترجمه داراى وزن و آهنگ مى‌باشد.
- در معنا کردن افعال، به لازم و متعدى بودن و نیز مجهول و معلوم بودن آنها توجه شده و در اکثر موارد به‌صورت صحیح ترجمه شده است.
- حروف مقطعه را به‌صورت آوانگارى ترجمه کرده است.
- بین سه واژه «الله» و «إله» و «رب» در ترجمه تفاوت گذاشته شده و هرکدام به‌صورت صحیح ترجمه شده است؛ مانند آنچه که در آیه 2 سوره آل عمران آمده: «الله لا إله إلا هو» ؛ «خدا که معبودى به‌جز او نیست».
- به مواردى که نکره در سیاق نهى یا نفى واقع شده، توجه گردیده و در ترجمه، عمومیت آنها بیان شده؛ مانند آیه 255 سوره بقره: «لا إکراه فی‌الدین» ؛ «در دین هیچ اجبارى نیست».
- استفاده از کلمات شیوا و رسا؛ مانند آنچه که در ترجمه آیه 275 سوره بقره آمده: «کسانى که ربا مى‌خورند، از [گور] برنمى‌خیزند مگر چون کسى که شیطان آشفته‌سرش کرد»؛ جمله «شیطان آشفته‌سرش کرد»، ترجمه جمله: «یتخبّطه الشیطان من المس» مى‌باشد.
اشکالات
- برخى از حروف، مانند همزه استفهام و یا «واو» در ترجمه نیامده است؛ مانند آیه 77 بقره: «أ و لا یعلمون أنّ الله یعلم...» که در ترجمه آمده: «مگر نمى‌دانند که خدا آنچه را نهان و یا آشکار کنند مى‌داند»؟ در این ترجمه نه حرف استفهام آمده و نه «واو».
- در برخى از موارد، صفت و موصوف در ترجمه به‌صورت صحیح ذکر نشده است؛ مانند آنچه که در ترجمه آیه 41 سوره مریم آمده: «و اذکر فی الکتاب إبراهیم إنّه کان صدیقا نبیّا» ؛ «و در این کتاب ابراهیم را به یاد آر، که او راستگویى بود از پیامبرها»؛ درصورتى‌که نبیّا صفت (خبر کان) دوم براى ابراهیم است، اما ترجمه فوق ترجمه جمله: صدیقا من الأنبیاء مى‌باشد.
- عدم توجه به اخبار و یا انشا بودن جمله؛ مانند آنچه در آیه 272 بقره آمده است: «و ما تنفقون إلا ابتغاء وجه الله» ، که در ترجمه آمده: «و چیزى را مگر براى رضاى خداوند نبخشید». فعل نبخشید، نهى است و انشا؛ درصورتى‌که فعل ما تنفقون، اخبار است و به معناى نمى‌بخشید مى‌باشد.