الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده دوم: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class="boxTitle"><big>'''[[ | <div class="boxTitle"><big>'''[[طالقانی، محمود|آیتالله سید محمود طالقانی]]'''</big></div> | ||
[[پرونده: | [[پرونده:NUR02947.jpg|بندانگشتی|طالقانی، محمود|175px]] | ||
''' | '''سید محمود علایی طالقانی''' (1289-1358ش)، نویسنده، مفسر قرآن و نهجالبلاغه، فعال سیاسی،از فعالان نهضت ملی شدن نفت، از مدافعان فدائیان اسلام پس از کودتای 28 مرداد، بنیان نهادن نهضت مقاومت ملى، افتادن به زندان در جریان انقلاب سفید و مخالفت با آن، تأسیس نهضت آزادى به همراه چند تن از مبارزان، ریاست شورای انقلاب در طلیعه انقلاب اسلامی، اولین امام جمعه شهر تهران و نماینده اول مردم تهران در مجلس خبرگان قانون اساسی. | ||
آیتالله طالقانى پس از سالها تحصیل در قم، از [[حائری یزدی، عبدالکریم|آیتالله حائرى یزدى]]، بنیانگذار حوزه علمیه قم، اجازه اجتهاد گرفت و با عزمى راسخ و گامى استوار، راهى تهران شد و در مدرسه عالى شهید مطهرى (سپهسالار سابق) به آموزش علوم اسلامى پرداخت. او که از مدتها پیش درد جامعه و مردم را حس کرده بود و تنها راه نجات را در بازگشت به اسلام و قرآن مىدانست، با برقرارى جلسات تفسیر قرآن در راه گام نهاد. | |||
به دنبال پایهگذارى نهضت ملى نفت به رهبرى آیتالله کاشانى و حرکت یکپارچه مردم در پشت سر او، براى ستاندن حق خویش از انگلیس غارتگر، آیتالله طالقانى همگام با قهرمان مبارزه، علیه استعمار به قیام پیوست و یکى از یاران نزدیک آقاى کاشانى در این راه شد و با زبان گویا و برنده خود به افشاگرى و روشنگرى پرداخت. | |||
و با | |||
<div class="mw-ui-button">[[ | پس از کودتاى ننگین 28 مرداد 1332، آنگاه که رژیم کودتایى جاى پایش را محکم کرد و به انتقامجویى از فدائیان اسلام پرداخت، در چنین زمان حساسى، آیتالله طالقانى آنها را در خانهاش پناه داد، ولى با مشکوک شدن مأموران به منزل وى، شهید نواب و یارانش، آنجا را ترک کردند؛ ازاینرو وقتى ساواک به آن خانه هجوم برد، کسى از فدائیان را در آن نیافت؛ بااینحال آقاى طالقانى را دستگیر و بازداشت کرد؛ اما چون مدرکى علیه وى به دست نیاورد، پس از مدتى آزادش نمود. | ||
او در سالهاى 1324 و 1325ش، نیز وقتى که شهید نواب، مورد تعقیب قرار گرفت، وى را در روستاهاى اطراف طالقان پناه داد. | |||
در محیط خفقان ستمشاهى، مسجد هدایت، سنگر مبارزه آیتالله طالقانى علیه رژیم پلیسى پهلوى بود و حدود سى سال سخنان آتشین مجاهد نستوه، به اجتماع این مسجد شور و گرمى مىبخشید و تشنگان حقیقت را سیراب مىکرد. | |||
<div class="mw-ui-button">[[طالقانی، محمود|'''ادامه''']]</div> |
نسخهٔ ۹ سپتامبر ۲۰۱۸، ساعت ۰۹:۱۴
سید محمود علایی طالقانی (1289-1358ش)، نویسنده، مفسر قرآن و نهجالبلاغه، فعال سیاسی،از فعالان نهضت ملی شدن نفت، از مدافعان فدائیان اسلام پس از کودتای 28 مرداد، بنیان نهادن نهضت مقاومت ملى، افتادن به زندان در جریان انقلاب سفید و مخالفت با آن، تأسیس نهضت آزادى به همراه چند تن از مبارزان، ریاست شورای انقلاب در طلیعه انقلاب اسلامی، اولین امام جمعه شهر تهران و نماینده اول مردم تهران در مجلس خبرگان قانون اساسی.
آیتالله طالقانى پس از سالها تحصیل در قم، از آیتالله حائرى یزدى، بنیانگذار حوزه علمیه قم، اجازه اجتهاد گرفت و با عزمى راسخ و گامى استوار، راهى تهران شد و در مدرسه عالى شهید مطهرى (سپهسالار سابق) به آموزش علوم اسلامى پرداخت. او که از مدتها پیش درد جامعه و مردم را حس کرده بود و تنها راه نجات را در بازگشت به اسلام و قرآن مىدانست، با برقرارى جلسات تفسیر قرآن در راه گام نهاد.
به دنبال پایهگذارى نهضت ملى نفت به رهبرى آیتالله کاشانى و حرکت یکپارچه مردم در پشت سر او، براى ستاندن حق خویش از انگلیس غارتگر، آیتالله طالقانى همگام با قهرمان مبارزه، علیه استعمار به قیام پیوست و یکى از یاران نزدیک آقاى کاشانى در این راه شد و با زبان گویا و برنده خود به افشاگرى و روشنگرى پرداخت.
پس از کودتاى ننگین 28 مرداد 1332، آنگاه که رژیم کودتایى جاى پایش را محکم کرد و به انتقامجویى از فدائیان اسلام پرداخت، در چنین زمان حساسى، آیتالله طالقانى آنها را در خانهاش پناه داد، ولى با مشکوک شدن مأموران به منزل وى، شهید نواب و یارانش، آنجا را ترک کردند؛ ازاینرو وقتى ساواک به آن خانه هجوم برد، کسى از فدائیان را در آن نیافت؛ بااینحال آقاى طالقانى را دستگیر و بازداشت کرد؛ اما چون مدرکى علیه وى به دست نیاورد، پس از مدتى آزادش نمود.
او در سالهاى 1324 و 1325ش، نیز وقتى که شهید نواب، مورد تعقیب قرار گرفت، وى را در روستاهاى اطراف طالقان پناه داد.
در محیط خفقان ستمشاهى، مسجد هدایت، سنگر مبارزه آیتالله طالقانى علیه رژیم پلیسى پهلوى بود و حدود سى سال سخنان آتشین مجاهد نستوه، به اجتماع این مسجد شور و گرمى مىبخشید و تشنگان حقیقت را سیراب مىکرد.