سمرقندی، عبدالرزاق بن اسحاق: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - '</div> «' به '</div> «') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''كمالالدين عبدالرزاق سمرقندى''' فرزند مولانا جلالالدين اسحق سمرقندى است كه در دوازدهم شعبان سال 816 در هرات به دنيا آمد. پدرش در اردوى شاهرخ پسر تيمور به منصب قضا و پيشنمازى مشغول بوده و گاهى نيز در مجلس شاه به توضيح مسائل و قرائت رسائل مىپرداخت. كمالالدين نيز بعد از فوت پدر، درسال 841 شرحى بر رسالهاى كه قاضى عضدالدين ايجى در معنى اسم اشارت تأليف كرده بود، نوشت و آن را به نام شاهرخ تأليف نمود و به او تقديم كرد و بدين گونه بود كه در سن بيست و پنج سالگى به دربار شاهرخى راه يافت. | |||
بعد از فوت خاقان سعيد، ملازم ميرزا عبدالطيف، ميرزا عبدالله، ميرزا ابوالقاسم بابر و ميرزا ابراهيم(پسران و نوادگان شاهرخ) شد و در زمان سلطان ابوسعيد گوركان، در سال 867 به منصب شيخى خانقاه شاهرخ منصوب گشت و تا آخر ايام عمر بدان اشتغال داشت. وفاتش در ماه جمادى الاخرى سال 887 روى داد. | بعد از فوت خاقان سعيد، ملازم ميرزا عبدالطيف، ميرزا عبدالله، ميرزا ابوالقاسم بابر و ميرزا ابراهيم(پسران و نوادگان شاهرخ) شد و در زمان سلطان ابوسعيد گوركان، در سال 867 به منصب شيخى خانقاه شاهرخ منصوب گشت و تا آخر ايام عمر بدان اشتغال داشت. وفاتش در ماه جمادى الاخرى سال 887 روى داد. | ||
== منابع مقاله == | == منابع مقاله == | ||
مقدمه كتاب | مقدمه كتاب |
نسخهٔ ۲۵ سپتامبر ۲۰۱۸، ساعت ۰۸:۴۹
نام | عبدالرزاق سمرقندی، عبدالرزاق بن اسحاق |
---|---|
نامهای دیگر | سمرقندی، عبدالرزاق بن اسحق
سمرقندی، کمالالدین عبدالرزاق بن اسحق عبدالرزاق سمرقندی، کمالالدین عبدالرزاق بن اسحق کمالالدین عبدالرزاق سمرقندی |
نام پدر | |
متولد | |
محل تولد | |
رحلت | 887 ق |
اساتید | |
برخی آثار | مطلع سعدین و مجمع بحرین |
کد مؤلف | AUTHORCODE3890AUTHORCODE |
كمالالدين عبدالرزاق سمرقندى فرزند مولانا جلالالدين اسحق سمرقندى است كه در دوازدهم شعبان سال 816 در هرات به دنيا آمد. پدرش در اردوى شاهرخ پسر تيمور به منصب قضا و پيشنمازى مشغول بوده و گاهى نيز در مجلس شاه به توضيح مسائل و قرائت رسائل مىپرداخت. كمالالدين نيز بعد از فوت پدر، درسال 841 شرحى بر رسالهاى كه قاضى عضدالدين ايجى در معنى اسم اشارت تأليف كرده بود، نوشت و آن را به نام شاهرخ تأليف نمود و به او تقديم كرد و بدين گونه بود كه در سن بيست و پنج سالگى به دربار شاهرخى راه يافت.
بعد از فوت خاقان سعيد، ملازم ميرزا عبدالطيف، ميرزا عبدالله، ميرزا ابوالقاسم بابر و ميرزا ابراهيم(پسران و نوادگان شاهرخ) شد و در زمان سلطان ابوسعيد گوركان، در سال 867 به منصب شيخى خانقاه شاهرخ منصوب گشت و تا آخر ايام عمر بدان اشتغال داشت. وفاتش در ماه جمادى الاخرى سال 887 روى داد.
منابع مقاله
مقدمه كتاب