۶۱٬۱۸۹
ویرایش
نفس المهموم في مصيبة سيدنا الحسين المظلوم (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۳ اکتبر ۲۰۱۷، ساعت ۰۹:۰۸
، ۲۳ اکتبر ۲۰۱۷جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
|||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
کتاب با دو مقدمه از [[حسینی اشکوری، احمد|سید احمد حسینی]] | کتاب با دو مقدمه از [[حسینی اشکوری، احمد|سید احمد حسینی]] و نویسنده آغاز و مطالب در پنج باب و یک خاتمه، تنظیم شده است. | ||
نویسنده، بیش از هیجده کتاب مشهور معتبر را مورد استفاده قرار داده که در بین آنها کتب خطی هم به چشم می‌خورد. وی چنان با مهارت متون این کتب را گلچین و بعد تنظیم و تحریر نموده است که در بدو نظر توهم می‌شود کلیه مطالب از خود اوست<ref>ر.ک: همان</ref> | نویسنده، بیش از هیجده کتاب مشهور معتبر را مورد استفاده قرار داده که در بین آنها کتب خطی هم به چشم می‌خورد. وی چنان با مهارت متون این کتب را گلچین و بعد تنظیم و تحریر نموده است که در بدو نظر توهم می‌شود کلیه مطالب از خود اوست<ref>ر.ک: همان</ref> | ||
| خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
ویژگی مهم کتاب این است که خواننده با بررسی و مطالعه دقیق آن می‌تواند حداقل با مهمترین مقاتلی که از قرن دوم هجری تا پایان قاجاریه نگارش یافتهاند، آشنا شود و نمونه آرای هرکدام از این مقاتل را در یک موضوع مشخص ببیند<ref>ر.ک: همان</ref> | ویژگی مهم کتاب این است که خواننده با بررسی و مطالعه دقیق آن می‌تواند حداقل با مهمترین مقاتلی که از قرن دوم هجری تا پایان قاجاریه نگارش یافتهاند، آشنا شود و نمونه آرای هرکدام از این مقاتل را در یک موضوع مشخص ببیند<ref>ر.ک: همان</ref> | ||
نویسنده هرگاه لازم دیده با صراحت به نقد نظرات علمای گذشته پرداخته است. وی در آغاز کتاب در بخش معرفی منابع، «مقتل الحسین» منسوب به [[ابومخنف، لوط بن یحیی|ابومخنف]] را بررسی و رد کرده است. دقت وی در نقد منابع به‌حدی است که گاهی در جزئیات یک حادثه اظهار نظر میکند؛ مثلا در جایی مینویسد: «سوار شدن مسلم بن عقیل را بر اسب قبل از شهادتش در کوفه، فقط [[ابن طاووس، علی بن موسی|سید بن طاووس]] | نویسنده هرگاه لازم دیده با صراحت به نقد نظرات علمای گذشته پرداخته است. وی در آغاز کتاب در بخش معرفی منابع، «مقتل الحسین» منسوب به [[ابومخنف، لوط بن یحیی|ابومخنف]] را بررسی و رد کرده است. دقت وی در نقد منابع به‌حدی است که گاهی در جزئیات یک حادثه اظهار نظر میکند؛ مثلا در جایی مینویسد: «سوار شدن مسلم بن عقیل را بر اسب قبل از شهادتش در کوفه، فقط [[ابن طاووس، علی بن موسی|سید بن طاووس]] و ابن نما حلی ذکر کردهاند و من سیمی بر آن نیافتم». در داستان دو طفل مسلم، نویسنده پس از نقل خبر، با صراحت مینویسد: «من این داستان را فقط به اعتماد [[ابن بابویه، محمد بن علی|شیخ صدوق]] نقل کردم و الا چنین قصهای با این کیفیت و تفصیل از نظر من بعید است»<ref>ر.ک: همان</ref> | ||
موضع نویسنده در مورد کتاب «[[روضة الشهداء]]» نیز مشخص است. وی در این خصوص به استادش [[نوری، حسین بن محمدتقی|محدث نوری]] | موضع نویسنده در مورد کتاب «[[روضة الشهداء]]» نیز مشخص است. وی در این خصوص به استادش [[نوری، حسین بن محمدتقی|محدث نوری]] اقتدا میکند و [[کاشفی، حسین|واعظ کاشفی]] نویسنده «[[روضة الشهداء]]» را متهم میکند که داستانهایی مثل عروسی حضرت قاسم، زعفر جنی و منصور ملک، ذوالجناح و برخی مطالب دیگر را از پیش خود ساخته و پرداخته است<ref>ر.ک: همان</ref> | ||
==وضعیت کتاب== | ==وضعیت کتاب== | ||