۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'دايرة المعارف' به 'دايرةالمعارف'
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - 'دايرة المعارف' به 'دايرةالمعارف') |
||
| خط ۱۳۱: | خط ۱۳۱: | ||
فصل چهاردهم، از قرن چهاردهم سخن دارد. اين قرن، با سهم اندلس و مغرب در تطور ادب جغرافى عرب آغاز شده است؛ با افرادى چون محمد بن رشيد، تجانى صفدى تا حمد الله قزوينى با كتاب «نزهة القلوب». | فصل چهاردهم، از قرن چهاردهم سخن دارد. اين قرن، با سهم اندلس و مغرب در تطور ادب جغرافى عرب آغاز شده است؛ با افرادى چون محمد بن رشيد، تجانى صفدى تا حمد الله قزوينى با كتاب «نزهة القلوب». | ||
فصل پانزدهم، داراى عنوان «موسوعات عصر مماليك، اسفار ابن بطوطة) است و چنان‌كه از عنوان برمى‌آيد، نويسنده، به فرهنگ‌نامه‌ها و | فصل پانزدهم، داراى عنوان «موسوعات عصر مماليك، اسفار ابن بطوطة) است و چنان‌كه از عنوان برمى‌آيد، نويسنده، به فرهنگ‌نامه‌ها و دايرةالمعارف‌هاى دوره سلاطين مملوكى و سفرهاى [[ابن بطوطه، محمد بن عبدالله|ابن بطوطه]] اشاره مى‌كند. اين فصل، با ذكر الوطواط و نويرى آغاز مى‌شود و به [[ابن بطوطه، محمد بن عبدالله|ابن بطوطه]] ختم مى‌گردد. در سفرهاى [[ابن بطوطه، محمد بن عبدالله|ابن بطوطه]]، به اين نكته مى‌پردازد كه آيا آنچه را وى در سفرنامه‌اش ذكر كرده است، به راستى خود ديده يا از روى گمانه و تصور منعكس كرده است و در پاسخ مى‌نويسد: «نمى‌شود آن همه اطلاعات؛ مثلاً از چين، از روى حدس و خيال باشد، بلكه همه آنچه را [[ابن بطوطه، محمد بن عبدالله|ابن بطوطه]] در رحله خويش آورده است، نتيجه مشاهده شخصى و به واقع سفر وى بوده است». | ||
فصل پايانى كتاب، با عنوان «[[ابن خلدون]] و جغرافيا در مغرب در دو قرن پانزدهم و شانزدهم» آغاز مى‌شود. در اين فصل، نويسنده، به آرا و نظريات جغرافيايى [[ابن خلدون]](732 - 808) اشاره مى‌كند. به جهت برجستگى شخصيت و نقش [[ابن خلدون]]، ابتدا به زندگى او به‌طور گذرا نگاهى مى‌افكند و كارهاى وى را بررسى مى‌كند و زمينه رشد و نمو فكرى و اجتماعى و سياسى‌اش را نشان مى‌دهد. | فصل پايانى كتاب، با عنوان «[[ابن خلدون]] و جغرافيا در مغرب در دو قرن پانزدهم و شانزدهم» آغاز مى‌شود. در اين فصل، نويسنده، به آرا و نظريات جغرافيايى [[ابن خلدون]](732 - 808) اشاره مى‌كند. به جهت برجستگى شخصيت و نقش [[ابن خلدون]]، ابتدا به زندگى او به‌طور گذرا نگاهى مى‌افكند و كارهاى وى را بررسى مى‌كند و زمينه رشد و نمو فكرى و اجتماعى و سياسى‌اش را نشان مى‌دهد. | ||