الصحة و الغذاء في القرآن الكريم: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '</ref>.' به '</ref>') |
جز (جایگزینی متن - '<ref>' به '.<ref>') |
||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
نويسنده در ابتدا به بررسى آياتى كه پيرامون اطعمه و اشربه مى‌باشند، پرداخته و در انتها، رابطه ميان خوردن و نوشيدن و بيمارى و سلامت را بررسى نموده است. | نويسنده در ابتدا به بررسى آياتى كه پيرامون اطعمه و اشربه مى‌باشند، پرداخته و در انتها، رابطه ميان خوردن و نوشيدن و بيمارى و سلامت را بررسى نموده است. | ||
نويسنده در ارائه مطالب، از اسلوبى سهل و رصين و عباراتى مبسوط استفاده نموده و از جمله ويژگى‌هاى اثر وى، تسلسل افكار منطقى، استدلالات عقلى و مشاهدات علمى مى‌باشد <ref>مقدمه، ص 6</ref> | نويسنده در ارائه مطالب، از اسلوبى سهل و رصين و عباراتى مبسوط استفاده نموده و از جمله ويژگى‌هاى اثر وى، تسلسل افكار منطقى، استدلالات عقلى و مشاهدات علمى مى‌باشد .<ref>مقدمه، ص 6</ref> | ||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
در مقدمه، ضمن اشاره به عظمت و اهميت قرآن كريم، علم به قرآن، به چهار قسم تقسيم شده است: | در مقدمه، ضمن اشاره به عظمت و اهميت قرآن كريم، علم به قرآن، به چهار قسم تقسيم شده است: | ||
1. علم بديهى كه آگاهى از آن، بر هر مسلمانى واجب بوده و كوتاهى از آن جايز نيست و آن علم به وحدانيت خداوند و صفات او، روز قيامت، ثواب و عقاب، پيامبران(ع) و ملائكه مى‌باشد <ref>مقدمه، ص 9</ref> | 1. علم بديهى كه آگاهى از آن، بر هر مسلمانى واجب بوده و كوتاهى از آن جايز نيست و آن علم به وحدانيت خداوند و صفات او، روز قيامت، ثواب و عقاب، پيامبران(ع) و ملائكه مى‌باشد .<ref>مقدمه، ص 9</ref> | ||
2. علم طبيعى كه مختص به كسانى مى‌باشد كه با لغت عربى آشنايى داشته و به معانى الفاظ و تعابير عربى، علم دارند <ref>همان</ref> | 2. علم طبيعى كه مختص به كسانى مى‌باشد كه با لغت عربى آشنايى داشته و به معانى الفاظ و تعابير عربى، علم دارند .<ref>همان</ref> | ||
3. علم تأويل كه مربوط به علماى مسلط به علم تفسير بوده كه از علومى همچون لغت، قواعد، سيره، متشابه و اسباب نزول آگاهى دارند <ref>همان</ref> | 3. علم تأويل كه مربوط به علماى مسلط به علم تفسير بوده كه از علومى همچون لغت، قواعد، سيره، متشابه و اسباب نزول آگاهى دارند .<ref>همان</ref> | ||
4. علمى كه مختص به خداوند بوده و مربوط به آگاهى از غيب و امورى مانند قيامت و موعد آن مى‌باشد <ref>همان، ص 10</ref> | 4. علمى كه مختص به خداوند بوده و مربوط به آگاهى از غيب و امورى مانند قيامت و موعد آن مى‌باشد .<ref>همان، ص 10</ref> | ||
كتاب اول، در مورد طعام بوده و نويسنده در ابتداى آن، به اين نكته اشاره مى‌كند كه طعام، اصلى‌ترين نقش حياتى را در زندگى موجودات، بازى مى‌كند <ref>متن كتاب، ص 12</ref> | كتاب اول، در مورد طعام بوده و نويسنده در ابتداى آن، به اين نكته اشاره مى‌كند كه طعام، اصلى‌ترين نقش حياتى را در زندگى موجودات، بازى مى‌كند .<ref>متن كتاب، ص 12</ref> | ||
وى موجودات عالم هستى را از لحاظ نياز به طعام، به سه دسته تقسيم كرده است: كائنات، شامل انسان‌ها، حيوانات، حشرات و... كه براى ادامه حيات خويش، نيازمند به طعام هستند؛ فرشتگان كه از اجسام لطيف خلق شده و طعام و زاد و ولدى ندارند و اجنه و افاريت كه در مورد اكل و شرب آن‌ها و ماهيت طعامشان، اختلاف وجود دارد <ref>همان</ref> | وى موجودات عالم هستى را از لحاظ نياز به طعام، به سه دسته تقسيم كرده است: كائنات، شامل انسان‌ها، حيوانات، حشرات و... كه براى ادامه حيات خويش، نيازمند به طعام هستند؛ فرشتگان كه از اجسام لطيف خلق شده و طعام و زاد و ولدى ندارند و اجنه و افاريت كه در مورد اكل و شرب آن‌ها و ماهيت طعامشان، اختلاف وجود دارد .<ref>همان</ref> | ||
اطعمه حرام، شكار به‌وسيله سگ آموزش‌ديده و پرندگان شكارى، طعام اهل كتاب، قناعت، خوردن گوشت برادر (غيبت)، زهد پيامبر(ص) در طعام، حكم گوشت خرگوش و مرغ و...، از جمله مطالبى هستند كه در كتاب اول، مورد بحث قرار گرفته است <ref>همان، ص21-49</ref> | اطعمه حرام، شكار به‌وسيله سگ آموزش‌ديده و پرندگان شكارى، طعام اهل كتاب، قناعت، خوردن گوشت برادر (غيبت)، زهد پيامبر(ص) در طعام، حكم گوشت خرگوش و مرغ و...، از جمله مطالبى هستند كه در كتاب اول، مورد بحث قرار گرفته است .<ref>همان، ص21-49</ref> | ||
از ديگر مطالب اين كتاب، مى‌توان به آداب اسلام در هنگام خوردن طعام، اشاره نمود <ref>همان، ص 49</ref> | از ديگر مطالب اين كتاب، مى‌توان به آداب اسلام در هنگام خوردن طعام، اشاره نمود .<ref>همان، ص 49</ref> | ||
كتاب دوم، در مورد نوشيدنى بوده و نويسنده در ابتداى آن، به بررسى لفظ «ماء» پرداخته است. اين لفظ در قرآن كريم، 59 بار تكرار و مشتقات ديگر آن، چهار مرتبه، استعمال شده است <ref>همان، ص 57</ref> | كتاب دوم، در مورد نوشيدنى بوده و نويسنده در ابتداى آن، به بررسى لفظ «ماء» پرداخته است. اين لفظ در قرآن كريم، 59 بار تكرار و مشتقات ديگر آن، چهار مرتبه، استعمال شده است .<ref>همان، ص 57</ref> | ||
وى در ادامه، به بررسى معانى مختلفى كه از لفظ «ماء» در قرآن فهميده مى‌شود، پرداخته است. به نظر وى اين لفظ به معانى مختلفى استعمال شده كه از جمله آن‌ها عبارت است از: | وى در ادامه، به بررسى معانى مختلفى كه از لفظ «ماء» در قرآن فهميده مى‌شود، پرداخته است. به نظر وى اين لفظ به معانى مختلفى استعمال شده كه از جمله آن‌ها عبارت است از: | ||
1. مكان وجود آب، چه نهر باشد يا بركه و يا چاه مانند: ''' «و لما ورد ماء مدين وجد عليه أمة من الناس يسقون» ''' <ref>قصص: 23</ref>و <ref>همان</ref> | 1. مكان وجود آب، چه نهر باشد يا بركه و يا چاه مانند: ''' «و لما ورد ماء مدين وجد عليه أمة من الناس يسقون» ''' .<ref>قصص: 23</ref>و .<ref>همان</ref> | ||
2. نطفه مانند: ''' «و الله خلق كل دابة من ماء فمنهم من يمشي على بطنه و منهم من يمشي على رجلين و منهم من يمشي على أربع يخلق الله ما يشاء إن الله على كل شيء قدير» ''' <ref>نور: 45</ref> و<ref>همان، ص 58</ref> | 2. نطفه مانند: ''' «و الله خلق كل دابة من ماء فمنهم من يمشي على بطنه و منهم من يمشي على رجلين و منهم من يمشي على أربع يخلق الله ما يشاء إن الله على كل شيء قدير» ''' .<ref>نور: 45</ref> و.<ref>همان، ص 58</ref> | ||
3. آبى كه انسان از آن نوشيده و در زراعت از آن استفاده مى‌كند، مانند: ''' «أ لم تر أن الله أنزل من السماء ماء فسلكه ينابيع في الأرض ثم يخرج به زرعا مختلفا ألوانه ثم يهيج فتراه مصفرا ثم يجعله حطاما، إن فى ذلك لذكرى لأولي الألباب» ''' <ref>زمر: 21</ref> و<ref>همان</ref> | 3. آبى كه انسان از آن نوشيده و در زراعت از آن استفاده مى‌كند، مانند: ''' «أ لم تر أن الله أنزل من السماء ماء فسلكه ينابيع في الأرض ثم يخرج به زرعا مختلفا ألوانه ثم يهيج فتراه مصفرا ثم يجعله حطاما، إن فى ذلك لذكرى لأولي الألباب» ''' .<ref>زمر: 21</ref> و.<ref>همان</ref> | ||
فضيلت آب، آداب نوشيدن آن، نوشيدنى‌هاى بهشتى، خمر و شيطان، انواع خمر و نهر كوثر، از جمله ديگر مطالب بحث‌شده در اين كتاب مى‌باشد <ref>همان، ص 69 - 87</ref> | فضيلت آب، آداب نوشيدن آن، نوشيدنى‌هاى بهشتى، خمر و شيطان، انواع خمر و نهر كوثر، از جمله ديگر مطالب بحث‌شده در اين كتاب مى‌باشد .<ref>همان، ص 69 - 87</ref> | ||
كتاب سوم، پيرامون بيمارى و علاج بوده و نويسنده در آن، به رابطه ميان خوردن و نوشيدن و ابتلاى به بيمارى‌ها و امراض، اشاره نموده است <ref>همان، ص 91</ref> | كتاب سوم، پيرامون بيمارى و علاج بوده و نويسنده در آن، به رابطه ميان خوردن و نوشيدن و ابتلاى به بيمارى‌ها و امراض، اشاره نموده است .<ref>همان، ص 91</ref> | ||
نويسنده، معتقد است كه تمام انسان‌ها، در معرض ابتلا به انواع بيمارى‌ها بوده و سلامتى بالاترين نعمت مى‌باشد <ref>همان، ص 93</ref> | نويسنده، معتقد است كه تمام انسان‌ها، در معرض ابتلا به انواع بيمارى‌ها بوده و سلامتى بالاترين نعمت مى‌باشد .<ref>همان، ص 93</ref> | ||
از جمله مطالب اين كتاب، عبارتند از: رابطه ايمان و درمان مريضى‌ها، پرخورى سرمنشأ تمام بيمارى‌ها و كم‌خوردن رأس تمام درمان‌ها، برترى پيشگيرى بر درمان، اهميت بهداشت دهان و دندان، كراهيت آرزوى مرگ كردن و... <ref>همان، ص 93 - 135</ref> | از جمله مطالب اين كتاب، عبارتند از: رابطه ايمان و درمان مريضى‌ها، پرخورى سرمنشأ تمام بيمارى‌ها و كم‌خوردن رأس تمام درمان‌ها، برترى پيشگيرى بر درمان، اهميت بهداشت دهان و دندان، كراهيت آرزوى مرگ كردن و... .<ref>همان، ص 93 - 135</ref> | ||
== وضعيت كتاب == | == وضعيت كتاب == | ||
نسخهٔ ۳۰ آوریل ۲۰۱۷، ساعت ۱۹:۲۴
| نام کتاب | الصحة و الغذاء في القرآن الکريم |
|---|---|
| نام های دیگر کتاب | |
| پدیدآورندگان | تمیم، حسن (مراجعه)
محامی، محمد کامل حسن (نويسنده) |
| زبان | عربی |
| کد کنگره | BP 66/9 /م3ص3 |
| موضوع | قرآن - دایره المعارفها |
| ناشر | المکتب العالمي للطباعة و النشر |
| مکان نشر | بیروت - لبنان |
| سال نشر | 1992 م |
| کد اتوماسیون | AUTOMATIONCODE16560AUTOMATIONCODE |
معرفى اجمالى
«الصحة و الغذاء في القرآن الكريم»، اثر محمدكامل حسن المحامى، بررسى رابطه ميان سلامتى و خوراك در قرآن كريم مى‌باشد كه به زبان عربى و در دوران معاصر، نوشته شده است.
ساختار
كتاب با مقدمه ناشر آغاز و مطالب در سه كتاب و هر كتاب در سه فصل، تنظيم شده است.
نويسنده در ابتدا به بررسى آياتى كه پيرامون اطعمه و اشربه مى‌باشند، پرداخته و در انتها، رابطه ميان خوردن و نوشيدن و بيمارى و سلامت را بررسى نموده است.
نويسنده در ارائه مطالب، از اسلوبى سهل و رصين و عباراتى مبسوط استفاده نموده و از جمله ويژگى‌هاى اثر وى، تسلسل افكار منطقى، استدلالات عقلى و مشاهدات علمى مى‌باشد .[۱]
گزارش محتوا
در مقدمه، ضمن اشاره به عظمت و اهميت قرآن كريم، علم به قرآن، به چهار قسم تقسيم شده است:
1. علم بديهى كه آگاهى از آن، بر هر مسلمانى واجب بوده و كوتاهى از آن جايز نيست و آن علم به وحدانيت خداوند و صفات او، روز قيامت، ثواب و عقاب، پيامبران(ع) و ملائكه مى‌باشد .[۲]
2. علم طبيعى كه مختص به كسانى مى‌باشد كه با لغت عربى آشنايى داشته و به معانى الفاظ و تعابير عربى، علم دارند .[۳]
3. علم تأويل كه مربوط به علماى مسلط به علم تفسير بوده كه از علومى همچون لغت، قواعد، سيره، متشابه و اسباب نزول آگاهى دارند .[۴]
4. علمى كه مختص به خداوند بوده و مربوط به آگاهى از غيب و امورى مانند قيامت و موعد آن مى‌باشد .[۵]
كتاب اول، در مورد طعام بوده و نويسنده در ابتداى آن، به اين نكته اشاره مى‌كند كه طعام، اصلى‌ترين نقش حياتى را در زندگى موجودات، بازى مى‌كند .[۶]
وى موجودات عالم هستى را از لحاظ نياز به طعام، به سه دسته تقسيم كرده است: كائنات، شامل انسان‌ها، حيوانات، حشرات و... كه براى ادامه حيات خويش، نيازمند به طعام هستند؛ فرشتگان كه از اجسام لطيف خلق شده و طعام و زاد و ولدى ندارند و اجنه و افاريت كه در مورد اكل و شرب آن‌ها و ماهيت طعامشان، اختلاف وجود دارد .[۷]
اطعمه حرام، شكار به‌وسيله سگ آموزش‌ديده و پرندگان شكارى، طعام اهل كتاب، قناعت، خوردن گوشت برادر (غيبت)، زهد پيامبر(ص) در طعام، حكم گوشت خرگوش و مرغ و...، از جمله مطالبى هستند كه در كتاب اول، مورد بحث قرار گرفته است .[۸]
از ديگر مطالب اين كتاب، مى‌توان به آداب اسلام در هنگام خوردن طعام، اشاره نمود .[۹]
كتاب دوم، در مورد نوشيدنى بوده و نويسنده در ابتداى آن، به بررسى لفظ «ماء» پرداخته است. اين لفظ در قرآن كريم، 59 بار تكرار و مشتقات ديگر آن، چهار مرتبه، استعمال شده است .[۱۰]
وى در ادامه، به بررسى معانى مختلفى كه از لفظ «ماء» در قرآن فهميده مى‌شود، پرداخته است. به نظر وى اين لفظ به معانى مختلفى استعمال شده كه از جمله آن‌ها عبارت است از:
1. مكان وجود آب، چه نهر باشد يا بركه و يا چاه مانند: «و لما ورد ماء مدين وجد عليه أمة من الناس يسقون» .[۱۱]و .[۱۲]
2. نطفه مانند: «و الله خلق كل دابة من ماء فمنهم من يمشي على بطنه و منهم من يمشي على رجلين و منهم من يمشي على أربع يخلق الله ما يشاء إن الله على كل شيء قدير» .[۱۳] و.[۱۴]
3. آبى كه انسان از آن نوشيده و در زراعت از آن استفاده مى‌كند، مانند: «أ لم تر أن الله أنزل من السماء ماء فسلكه ينابيع في الأرض ثم يخرج به زرعا مختلفا ألوانه ثم يهيج فتراه مصفرا ثم يجعله حطاما، إن فى ذلك لذكرى لأولي الألباب» .[۱۵] و.[۱۶]
فضيلت آب، آداب نوشيدن آن، نوشيدنى‌هاى بهشتى، خمر و شيطان، انواع خمر و نهر كوثر، از جمله ديگر مطالب بحث‌شده در اين كتاب مى‌باشد .[۱۷]
كتاب سوم، پيرامون بيمارى و علاج بوده و نويسنده در آن، به رابطه ميان خوردن و نوشيدن و ابتلاى به بيمارى‌ها و امراض، اشاره نموده است .[۱۸]
نويسنده، معتقد است كه تمام انسان‌ها، در معرض ابتلا به انواع بيمارى‌ها بوده و سلامتى بالاترين نعمت مى‌باشد .[۱۹]
از جمله مطالب اين كتاب، عبارتند از: رابطه ايمان و درمان مريضى‌ها، پرخورى سرمنشأ تمام بيمارى‌ها و كم‌خوردن رأس تمام درمان‌ها، برترى پيشگيرى بر درمان، اهميت بهداشت دهان و دندان، كراهيت آرزوى مرگ كردن و... .[۲۰]
وضعيت كتاب
فهرست مطالب، در انتهاى كتاب آمده است.
پاورقى‌ها بيشتر به ذكر منابع اختصاص يافته است.
پانويس
منابع مقاله
مقدمه و متن كتاب.
پیوندها
مطالعه کتاب الصحة و الغذاء في القرآن الکريم در پایگاه کتابخانه دیجیتال نور