الصحة و الغذاء في القرآن الكريم: تفاوت میان نسخه‌ها

نويسنده در ارائه مطالب، از اسلوبى سهل و رصين و عباراتى مبسوط استفاده نموده و از جمله ويژگى‌هاى اثر وى، تسلسل افكار منطقى، استدلالات عقلى و مشاهدات علمى مى‌باشد .<ref>مقدمه، ص 6</ref>

1. علم بديهى كه آگاهى از آن، بر هر مسلمانى واجب بوده و كوتاهى از آن جايز نيست و آن علم به وحدانيت خداوند و صفات او، روز قيامت، ثواب و عقاب، پيامبران(ع) و ملائكه مى‌باشد .<ref>مقدمه، ص 9</ref>

2. علم طبيعى كه مختص به كسانى مى‌باشد كه با لغت عربى آشنايى داشته و به معانى الفاظ و تعابير عربى، علم دارند .<ref>همان</ref>

3. علم تأويل كه مربوط به علماى مسلط به علم تفسير بوده كه از علومى همچون لغت، قواعد، سيره، متشابه و اسباب نزول آگاهى دارند .<ref>همان</ref>

4. علمى كه مختص به خداوند بوده و مربوط به آگاهى از غيب و امورى مانند قيامت و موعد آن مى‌باشد .<ref>همان، ص 10</ref>

كتاب اول، در مورد طعام بوده و نويسنده در ابتداى آن، به اين نكته اشاره مى‌كند كه طعام، اصلى‌ترين نقش حياتى را در زندگى موجودات، بازى مى‌كند .<ref>متن كتاب، ص 12</ref>

وى موجودات عالم هستى را از لحاظ نياز به طعام، به سه دسته تقسيم كرده است: كائنات، شامل انسان‌ها، حيوانات، حشرات و... كه براى ادامه حيات خويش، نيازمند به طعام هستند؛ فرشتگان كه از اجسام لطيف خلق شده و طعام و زاد و ولدى ندارند و اجنه و افاريت كه در مورد اكل و شرب آن‌ها و ماهيت طعامشان، اختلاف وجود دارد .<ref>همان</ref>

اطعمه حرام، شكار به‌وسيله سگ آموزش‌ديده و پرندگان شكارى، طعام اهل كتاب، قناعت، خوردن گوشت برادر (غيبت)، زهد پيامبر(ص) در طعام، حكم گوشت خرگوش و مرغ و...، از جمله مطالبى هستند كه در كتاب اول، مورد بحث قرار گرفته است .<ref>همان، ص21-49</ref>

از ديگر مطالب اين كتاب، مى‌توان به آداب اسلام در هنگام خوردن طعام، اشاره نمود .<ref>همان، ص 49</ref>

كتاب دوم، در مورد نوشيدنى بوده و نويسنده در ابتداى آن، به بررسى لفظ «ماء» پرداخته است. اين لفظ در قرآن كريم، 59 بار تكرار و مشتقات ديگر آن، چهار مرتبه، استعمال شده است .<ref>همان، ص 57</ref>

1. مكان وجود آب، چه نهر باشد يا بركه و يا چاه مانند: ''' «و لما ورد ماء مدين وجد عليه أمة من الناس يسقون» ''' .<ref>قصص: 23</ref>و .<ref>همان</ref>

2. نطفه مانند: ''' «و الله خلق كل دابة من ماء فمنهم من يمشي على بطنه و منهم من يمشي على رجلين و منهم من يمشي على أربع يخلق الله ما يشاء إن الله على كل شيء قدير» ''' .<ref>نور: 45</ref> و.<ref>همان، ص 58</ref>

3. آبى كه انسان از آن نوشيده و در زراعت از آن استفاده مى‌كند، مانند: ''' «أ لم تر أن الله أنزل من السماء ماء فسلكه ينابيع في الأرض ثم يخرج به زرعا مختلفا ألوانه ثم يهيج فتراه مصفرا ثم يجعله حطاما، إن فى ذلك لذكرى لأولي الألباب» ''' .<ref>زمر: 21</ref> و.<ref>همان</ref>

فضيلت آب، آداب نوشيدن آن، نوشيدنى‌هاى بهشتى، خمر و شيطان، انواع خمر و نهر كوثر، از جمله ديگر مطالب بحث‌شده در اين كتاب مى‌باشد .<ref>همان، ص 69 - 87</ref>

كتاب سوم، پيرامون بيمارى و علاج بوده و نويسنده در آن، به رابطه ميان خوردن و نوشيدن و ابتلاى به بيمارى‌ها و امراض، اشاره نموده است .<ref>همان، ص 91</ref>

نويسنده، معتقد است كه تمام انسان‌ها، در معرض ابتلا به انواع بيمارى‌ها بوده و سلامتى بالاترين نعمت مى‌باشد .<ref>همان، ص 93</ref>

از جمله مطالب اين كتاب، عبارتند از: رابطه ايمان و درمان مريضى‌ها، پرخورى سرمنشأ تمام بيمارى‌ها و كم‌خوردن رأس تمام درمان‌ها، برترى پيشگيرى بر درمان، اهميت بهداشت دهان و دندان، كراهيت آرزوى مرگ كردن و... .<ref>همان، ص 93 - 135</ref>