۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'دكتر زرينكوب' به 'دكتر زرينكوب ') |
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
وى در ساحت شعر و شاعرى از زمره شاعران صاحب سبك محسوب مىشد، به گونهاى كه يكى از موضوعات نخستين كنگره نويسندگان ايران در سال 1325 سبك شعرى او بود؛ اما وى هرگز ادعاى شاعرى نمىكرد. وى در دانش و علم، كمنظير و در آزادگى و متانت، بىبديل و درويش مسلك بود و خوش فطرت. | وى در ساحت شعر و شاعرى از زمره شاعران صاحب سبك محسوب مىشد، به گونهاى كه يكى از موضوعات نخستين كنگره نويسندگان ايران در سال 1325 سبك شعرى او بود؛ اما وى هرگز ادعاى شاعرى نمىكرد. وى در دانش و علم، كمنظير و در آزادگى و متانت، بىبديل و درويش مسلك بود و خوش فطرت. | ||
او در زمينههاى مختلف خود را آزموده است و به قول زنده ياد [[زرینکوب، عبدالحسین|دكتر زرينكوب]] | او در زمينههاى مختلف خود را آزموده است و به قول زنده ياد [[زرینکوب، عبدالحسین|دكتر زرينكوب]] ، كارهاى پهلوانى مىكرد. وى كار ترجمه را در زمينه روانشناسى و تعليم و تربيت با ترجمه مقالاتى از نشرياتى چون «التربية الحديثة» و «الهلال» و «المقتطف» آغاز كرد و تبحر خود را در عرصه ترجمه نشان داد و صاحب آوازه شد. اما بزرگترين و ماندگارترين كار وى، ترجمه «مقدمه ابن خلدون» از متن عربى بود. وى علاوه بر ترجمه، در زمينههاى دستور زبان فارسى، تصحيح متون، ادبيات عاميانه، عرفان و لغت به صورت جدى وارد شد و الحق در تمام اين زمينهها تسلط استادانه خود را نشان داد. آثار به جا مانده از او نشان از تلاش مستمر و احاطه وى بر ادب تازى و پارسى دارد. وى از لحظه لحظههاى عمرش بهره گرفت و حاصل عمر پربار وى صدها مقاله و كتاب در زمينههاى تاريخ و متون ادبى، ادبيات عاميانه و عرفان و... است. | ||
دانشجويان، جوانان و دوستانش در هفتادمين سال تولدش، به پاس پنجاه سال خدمات فرهنگى استاد «جشننامه پروين گنابادى» را فرهم آوردند و مشاهير، فضلا و صاحبان قلم چون استاد [[احمد آرام]]، دكتر غلامحسين يوسفى، دكتر حسن احمدى گيوى، [[محقق، مهدی|دكتر مهدى محقق]]، دكتر خسرو فرشيدورد، دكتر اسماعيل حاكمى، دكتر على اشرف صادقى، دكتر سيدجعفر شهيدى، دكتر [[باستانی پاریزی، محمدابراهیم|محمدابراهيم باستانى پاريزى]] و... در آن مقاله داشتند و در ششم مهر 1355ش شوراى دانشگاه تهران با اعطاى دكتراى افتخارى در رشته الهيات و معارف اسلامى، از تلاشهاى صادقانه استاد قدردانى نمود. | دانشجويان، جوانان و دوستانش در هفتادمين سال تولدش، به پاس پنجاه سال خدمات فرهنگى استاد «جشننامه پروين گنابادى» را فرهم آوردند و مشاهير، فضلا و صاحبان قلم چون استاد [[احمد آرام]]، دكتر غلامحسين يوسفى، دكتر حسن احمدى گيوى، [[محقق، مهدی|دكتر مهدى محقق]]، دكتر خسرو فرشيدورد، دكتر اسماعيل حاكمى، دكتر على اشرف صادقى، دكتر سيدجعفر شهيدى، دكتر [[باستانی پاریزی، محمدابراهیم|محمدابراهيم باستانى پاريزى]] و... در آن مقاله داشتند و در ششم مهر 1355ش شوراى دانشگاه تهران با اعطاى دكتراى افتخارى در رشته الهيات و معارف اسلامى، از تلاشهاى صادقانه استاد قدردانى نمود. | ||
ویرایش