حمیدی، محمد بن فتوح: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۳۲: خط ۳۲:




    '''محمد بن فتوح حميدى'''، محدث و مفسر سنى و صاحب كتاب‌هاى «الجمع بين الصحيحين» و «جذوة المقتبس في تاريخ علماء الأندلس» مى‌باشد كه در 488ق، وفات يافته است.
    '''محمد بن فتوح حميدى'''، حافظ، محدّث، محدث و مفسر، ادیب و مورخ اندلسی قرن پنجم می باشد.
     
    کنیه اش ابوعبدالله است و نسبت حُمَیدی به یکی از نیاکانش، حُمَیدبن یَصِل، و نسبت اَزدی به خاندان او بازمی گردد، که از قبیله اَزْد در یمن بودند<ref>ابن اثیر، اللباب فی تهذیب الانساب، بیروت ۱۴۱۴/۱۹۹۴</ref>.
     
    او پیش از ۴۲۰ در میورقه به دنیا آمد، اما اصل او را از رصافه قرطبه دانسته اند
     
    وی حدیث را در اندلس ، مصر ، مکه ، دمشق و بغداد آموخت<ref>ابن خلّکان، وفیات الاعیان وأنباء أبناء الزمان</ref> و از شاگردان خاص و مصاحبان ابن حزم (متوفی ۴۵۶ یا ۴۵۷)، متکلم و فقیه ظاهری ، بود.
     
    از دیگر مشایخ و استادان او، ابوبکر خطیب بغدادی ، ابونصر ابن ماکولا، ابوالولید باجی، ابوعبدالله قضاعی، ابواسحاق حبّال، ابوالعباس عذری و ابن عبدالبرّ قرطبی بودند.
     
    ایشان صاحب كتاب‌هاى «الجمع بين الصحيحين» و «جذوة المقتبس في تاريخ علماء الأندلس» مى‌باشد و در 488ق، وفات يافته است.
     
     
    ==پانویس ==
    <references />
     


    از وى اطلاع ديگرى در دست نيست.


    == منابع مقاله ==




    سايت خبرى ولى‌عصر(عج)، چهارشنبه 24 فروردين 1390ش.





    نسخهٔ ‏۱۹ ژانویهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۱۰:۲۱

    حمیدی، محمد بن فتوح
    نام حمیدی، محمد بن فتوح
    نام های دیگر
    نام پدر
    متولد
    محل تولد
    رحلت 488 هـ.ق
    اساتید
    برخی آثار جذوة المقتبس في تاريخ علماء الأندلس
    کد مولف AUTHORCODE482AUTHORCODE


    محمد بن فتوح حميدى، حافظ، محدّث، محدث و مفسر، ادیب و مورخ اندلسی قرن پنجم می باشد.

    کنیه اش ابوعبدالله است و نسبت حُمَیدی به یکی از نیاکانش، حُمَیدبن یَصِل، و نسبت اَزدی به خاندان او بازمی گردد، که از قبیله اَزْد در یمن بودند[۱].

    او پیش از ۴۲۰ در میورقه به دنیا آمد، اما اصل او را از رصافه قرطبه دانسته اند

    وی حدیث را در اندلس ، مصر ، مکه ، دمشق و بغداد آموخت[۲] و از شاگردان خاص و مصاحبان ابن حزم (متوفی ۴۵۶ یا ۴۵۷)، متکلم و فقیه ظاهری ، بود.

    از دیگر مشایخ و استادان او، ابوبکر خطیب بغدادی ، ابونصر ابن ماکولا، ابوالولید باجی، ابوعبدالله قضاعی، ابواسحاق حبّال، ابوالعباس عذری و ابن عبدالبرّ قرطبی بودند.

    ایشان صاحب كتاب‌هاى «الجمع بين الصحيحين» و «جذوة المقتبس في تاريخ علماء الأندلس» مى‌باشد و در 488ق، وفات يافته است.


    پانویس

    1. ابن اثیر، اللباب فی تهذیب الانساب، بیروت ۱۴۱۴/۱۹۹۴
    2. ابن خلّکان، وفیات الاعیان وأنباء أبناء الزمان




    وابسته‌ها

    جذوة المقتبس في تاريخ علماء الأندلس / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده